محل تبلیغات شما

ثبت شرکت - ثبت شرکت مسئولیت محدود




برند و علامت تجاری نشانی است که قادر است کالاهای تولیدی یا خدمات ارائه شده توسط یک شخص یا شرکت را از کالاها یا خدمات سایر متمایز نماید.

طبق ماده ۳۰ قانون علامت‌، علامت جمعی و نام تجاری عبارتند از:
الف ـ علامت یعنی هر نشان قابل رویتی که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.
ب ـ علامت جمعی یعنی هر نشان قابل رویتی که باعنوان علامت جمعی در اظهارنامه ثبت معرفی شود و بتواند مبدا و یا هرگونه خصوصیات دیگر مانند کیفیت کالا یاخدمات اشخاص حقیقی و حقوقی را که از این نشان تحت نظارت مالک علامت ثبت شده جمعی استفاده می‌کنند متمایز سازد.
ج ـ نام تجارتی یعنی اسم یا عنوانی که معرف و مشخص‌کننده شخص حقیقی یاحقوقی باشد
چرا باید از ثبت حقوقی علامت تجاری حمایت کنیم ؟
با اینکه اکثر کسب و کارها به اهمیت استقاده از علائم تجاری به منظور تمیز دادن محصولات‎شان از محصولات رقبا پی برده‌اند، همه آنها اهمیت حمایت از علائم تجاری از طریق ثبت را درک نکرده‌اند.
پس از ثبت برند طبق قانون ثبت علائم تجاری شخص/شرکت حق انحصاری پیدا میکند، بموجب آن می‌توانید از عرضه کالاهای یکسان یا مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده‌ای مشابه علامت تجاری شما هستند جلوگیری نماید.
اگر علامت تجاری ثبت نشود، شرکت‌های رقیب از همان علامت یا علامتی که شباهت آن با علامت مزبور به اندازه‌ای است که موجب گمراهی خواهد شد برای همان کالا یا کالاهای مشابه استفاده خواهند کرد و در نتیجه سرمایه‌گذاری در بازاریابی یک محصول ممکن است به هدر رود. اگر یکی از رقیبان از علامت تجاری یکسان یا مشابه علامت تجاری استفاده کند، ممکن است مشتریان تصور کنند آن محصول متعلق به همان شرکت است و در نتیجه کالای رقیب را خریداری کند. این امر نه تنها سود شخص/شرکت را کاهش خواهد داد و مشتریان را گمراه خواهد کرد بلکه به شهرت و وجهه آسیب خواهد زد – بخصوص اگر محصول رقیب کیفیت نازلی داشته باشد.
با توجه به ارزش علائم تجاری و اهمیتی که یک علامت تجاری ممکن است در تعیین میزان موفقیت یک محصول در بازار داشته باشد، تضمین اینکه در بازارهای مربوط به ثبت رسیده باشد بسیار ضروری است.
بعلاوه، تفویض اجازه استفاده از یک علامت تجاری ثبت شده به شرکت‌های ثالث بسیار آسان‌تر است و در نتیجه می‌تواند منبع درآمد بیشتری برای شرکت/شخص بوجود آورد یا اساس انعقاد یک موافقت‌نامه اعطای نمایندگی فروش باشد.
گاهی اوقات، یک علامت تجاری ثبت شده که در میان مشتریان از شهرت خوبی برخوردار است. ممکن است به منظور دریافت منابع مالی یا وام از موءسسات مالی استفاده شود که بطور فزاینده‌ای از اهمیت علائم برای موفقیت کسب و کار آگاه می‌شوند.
اعتبار برند و علامت تجاری
مدت اعتبار ثبت برند و علامت تجاری ده سال است. این مدت با درخواست مالک آن برای دوره‌های متوالی با پرداخت هزینه،تمدید میشود و مهلت شش ماهه که ازپایان دوره شروع می‌شود،برای پرداخت هزینه تمدید،باپرداخت جریمه تاخیر، درنظر گرفته می شود.
برند و علامت تجاری قابل ثبت
هر کلمه، حرف یا حروف، عدد، ترسیمات، عکس، شکل، رنگ، تصویر، برچسب یا ترکیب آنها که برای تشخیص کالاها یا خدمات بکار رود، علامت تجاری محسوب می‌شود.
در برخی کشورها‌، شعارهای تبلیغاتی نیز علامت تجاری محسوب می‌شوند و در ادارات ملی ثبت علائم تجاری و برند به عنوان علامت تجاری ثبت می‌شوند.
انواع دیگر: رنگ‌ها، علائم سه بعدی (شکل یا بسته‌بندی کالاها)، نشان‌های قابل شنیدن (صداها) یا نشان‌های قابل استشمام (بوها).
برند و علامت تجاری غیرقابل ثبت
واژه‌های عام. برای مثال، اگر شرکت شما قصد دارد علامت تجاری صندلی» را برای فروش صندلی ثبت کند، تقاضانامه ثبت این علامت مردود خواهد شد چون صندلی » واژه‌های عام برای این محصول است.
واژه‌های توصیف کننده. اینها کلماتی هستند که معمولآ در تجارت به منظور توصیف محصول مورد نظر بکار می‌روند. برای مثال، ثبت کلمه شیرین برای شکلات قابل قبول نخواهد
علائم گمراه کننده (فریب دهنده): علائم تجاری هستند که مصرف کننده را نسبت به ماهیت، کیفیت یا مبداء جغرافیایی محصول گمراه می‌کند یا فریب می‌دهند.
علائمی که خلاف نظم عمومی و اخلاق حسنه هستند. بطور کلی کلمات یا تصاویری که موازین و هنجارهای اخلاق حسنه و مذهبی که عمومآ پذیرفته شده‌اند را نقض کنند بعنوان علامت تجاری قابل ثبت نیستند.
پرچم‌ها نشان‌های سلطنتی، علائم رسمی دولتی و نشان‌های کشورها و سازمان‌های بین المللی که نمونه‌ای از آنها به دفتر بین‌المللی سازمان جهانی مالکیت معنوی (wipo) اعلام شده است معمولآ قابل ثبت نیستند
طبق ماده ۳۲ قانون علامت درموارد زیر قابل ثبت نیست‌:
الف ـ نتواند کالاها یا خدمات یک موسسه را از کالاها و خدمات موسسه دیگر متمایز سازد.
ب ـ خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد.
ج ـ مراکز تجاری یا عمومی را به ویژه درمورد مبدا جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آنها گمراه کند.
د ـ عین یا تقلید نشان نظامی‌، پرچم‌، یا سایر نشانهای مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور، سازمانهای بین‌الدولی یا سازمانهایی که تحت کنوانسیونهای بین‌المللی تاسیس شده‌اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزاء آن علامت باشد
هـ ـ عین یا به طرز گمراه‌کننده‌ای شبیه یا ترجمه یک علامت یا نام تجاری باشد که برای همان کالاها یا خدمات مشابه متعلق به موسسه دیگری در ایران معروف است‌.
و ـ عین یا شبیه آن قبلاً برای خدمات غیرمشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آن که عرفاً میان استفاده از علامت و مالک علامت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالک علامت قبلی لطمه وارد سازد.
ز ـ عین علامتی باشد که قبلاً به نام مالک دیگری ثبت شده و یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که به‌لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب و گمراهی شود

تغییرات مربوط به علامت تجاری یا طبقه کالا یا صاحب علامت و همچنین تغییرات مربوط به نشانی و تابعیت و نماینده قانونی صاحب علامت در ایران رسمیت نخواهد داشت و حمایت نخواهد شد  مگر اینکه در ایران به ثبت برسد.

به موجب ماده 138 آیین نامه اجرایی قانون مذکور،مالک علامت مکلف است هر نوع تغییر راجع به نام،نشانی،تابعیت و اقامتگاه یا اعطاء اجازه بهره برداری از علامت یا انتقال و یا اعراض از علامت ثبت شده را به مرجع ثبت اعلام نماید.اعمال این تغییرات با رعایت مقررات قانون و آیین نامه اجرایی آن خواهد بود.چنانچه در طبقه بندی بین المللی علامت ثبت شده،تغییراتی به وجود آید مالک علامت می تواند از مرجع ثبت درخواست کند که تغییرات مذکور در گواهینامه علامت اعمال شود.
هرگونه تغییر در مالکیت ثبت علامت جمعی یا تغییر در اظهارنامه ثبت علامت جمعی منوط به اجاره قبلی رئیس سازمان ثبت اسناد و املاک  کشور می  باشد.تغییر در مالکیت ثبت علامت فردی یا جمعی در صورتی که در مواردی مانند ماهیت،مبدا،مراحل ساخت،خصوصیات یا تناسب با هدف کالاها یا خدمات،سبب گمراهی یا فریب عمومی شود معتبر نیست.
چنانچه در زمان تمدید ثبت،تغییری در علامت داده شود،مقررات مربوط به تغییرات از هر حیث باید کاملاَ رعایت گردد.هر گاه مدت اعتبار علامت منقضی شده باشد،ثبت آن از طرف صاحب علامت یا دیگران،تابع کلیه مقررات و تشریفات مربوط به ثبت علایم خواهد بود.اشخاص ذی نفع می توانند در ظرف سی روز از تاریخ نشر آگهی مربوط،اعتراض خود را تسلیم نمایند.

ضمایم فرم تغییر نشانی مالک علامت:
1-اصل آخرین گواهی معتبر ثبت علامت تجاری
2-کپی شناسنامه و کارت ملی دارندگان حق امضاء برای اشخاص حقوقی طبق آخرین رومه رسمی
3-کپی آخرین رومه رسمی شخص حقوقی(شرکت یا موسسه و .)مبنی بر معرفی اعضا هیئت مدیران و دارندگان و دارنده حق امضاء مجاز
4-وکالتنامه در صورتی که تقاضا توسط وکیل به عمل آمده باشد.
5-معرفی نامه نماینده شخص حقوقی در صورتی که تقاضا توسط ایشان تسلیم شده باشد.
6-رسید پرداخت هزینه های قانونی

ضمایم تغییر نام مالک علامت تجاری
1-اصل یا کپی آخرین گواهی ثبت علامت تجاری
2-مدارک مثبت هویت متقاضی(کپی شناسنامه،کپی کارت ملی و صفحه توضیحات )
3-وکالتنامه در صورتی که تقاضا توسط وکیل به عمل آمده باشد.
4-رسید پرداخت هزینه های قانونی
تغییرات مربوط به نشانی و نام مرکز صاحب علامت و یا مربوط به نشانی نماینده قانونی او در ایران،نیاز به آگهی ندارد.ولی تغییرات دیگر مربوط به صاحب علامت یا نماینده قانونی او،و نیز تغییرات مربوط به علامت تجارتی و طبقه کالا،باید به هزینه صاحب علامت در رومه رسمی منتشر شود.
به موجب ماده 146،کلیه تغییرات و انتقالات یا فسخ و خاتمه و یا اعراض از علامت ثبت شده در صفحه مخصوص مربوط به ثبت علامت،ثبت و در ظهر گواهی نامه علامت درج می گردد و جز در مورد تغییر نشانی،به هزینه ذی نفع ظرف 30 روز از تاریخ ثبت در رومه رسمی آگهی می شود.موارد مذکور تا زمانی که به ثبت نرسیده اند در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نمی باشد.ثبت آن ها منوط به پرداخت هزینه های مقرر در جدول هزینه ها و در صورت وم هزینه انتشار آگهی مربوط خواهد بود.

برند عبارت است از اسم ، اصطلاح ، نشانه ، طرح یا ترکیبی از آن ها که به منظور شناساندن کالاها و خدمات یک فروشنده یا گروهی از آن ها از محصولات رقبا به کار برده می شود. انتخاب نامی مناسب برای برند ، از اساسی ترین اقدامات اولیه ی  ثبت برند است.

پیش از ثبت هر برندی ابتدا باید ببینید آن برند در طبقه ( زمینه ) فعالیتی که مد نظر شماست قبلاَ ثبت شده است یا نه. چنانچه برندی قبلاَ به ثبت رسیده باشد دیگر قابلیت ثبت را ندارد. بدین منظور،جهت پیشگیری از رد برند پیشنهادی، قبل از ثبت می بایست از برند مورد نظر استعلام گرفت. شایان ذکر است ، جهت استعلام نام برند درخواستی خود،می توانید با کارشناسان ما در ثبت شرکت کارا تماس حاصل نمایید تا بتوانید با اطمینان خاطر نسبت به ثبت برند اقدام نمایید.
پس از انتخاب نام برند، می بایست نسبت به ثبت اظهارنامه الکترونیکی برند به نشانی http://iripo.ssaa.ir  اقدام گردد. بر اساس مفاد تعهدی که در شروع فرآیند ثبت اظهارنامه تعهد می نمایید سیستم به صورت اتوماتیک مواعد قانونی را لحاظ نموده و حسب مورد نسبت به صدور ابلاغیه عمل می نماید.
مراحل ثبت برند در سامانه به شرح ذیل است :

    انتخاب نوع اظهار نامه
    وارد نمودن مشخصات کامل متقاضی برند.
      بارگذاری مدارک

پس از ثبت و ارسال اظهارنامه یک رمز 5 رقمی به شماره همراه متقاضی ارسال می گردد که با استفاده از این رمز و شماره اظهارنامه می توان نسبت به روند ثبت برند در سامانه مطلع گردید. پاسخ اداره صرفاَ از طریق بخش پیگیری اظهارنامه و خلاصه پرونده قابل مشاهده است. نتایج حاصل از بررسی اظهارنامه یکی از موارد ذیل خواهد بود :
الف- ابلاغیه رفع نقص :
حالتی است که در آن مدارک ارسالی و یا تنظیم محتوای اظهارنامه نقصی وجود داشته باشد.
ب- ابلاغیه رد اظهارنامه :
حالتی است که در عنوان و یا تصویر علامت اامات قانونی رعایت نشده باشد، یا اینکه پس از بررسی مشابه و یا عین علامت درخواستی برای کالاهای مورد نظر شما، قبلاَ به نام شخص دیگری ثبت شده باشد.
ج- ابلاغیه رد بخشی از موارد خواسته شده در اظهارنامه :
حالتی است که بخشی از کالاها و یا خدمات به دلیل بند فوق قابل ثبت نمی باشد.
د- آگهی نوبت اول ( آگهی تقاضای ثبت ) :
حالتی است که اداره به دلیل رعایت اامات قانونی و عدم وجود مشابه و یا عین علامت درخواستی شما تصمیم به ثبت علامت می گیرد که در این صورت می بایست نسبت به ارائه فیزیکی مدارکی که در اظهارنامه اولیه بارگذاری شده اند اقدام نمود.
بعد از آگهی نوبت اول و تنظیم و تکمیل مدارک و ارائه آن ها به اداره مالکیت معنوی می بایست به صورت اینترنتی نسبت به پرداخت هزینه رومه رسمی اول و پرداخت حق الثبت اقدام نمایید.  ( تمامی هزینه ها برای اظهارنامه با مالک ایرانی صرفاَ از طریق همین سامانه قابل پرداخت است).
علامت پیشنهادی جهت ثبت در صورت احراز شرایط فوق در رومه رسمی کشور منتشر می شود و چنانچه ظرف مدت سی و یک روز از انتشار آگهی، دعوی یا اعتراضی از طرف اشخاص ذی نفع به عمل نیاید اداره ثبت علامت مورد تقاضا را به نام متقاضی در دفتر مخصوص به ثبت رسانیده و گواهی ثبت را به درخواست کننده تسلیم می نماید.
چند نکته :
- بررسی اظهارنامه صرفاَ بر اساس اولویت زمان ثبت آن ها در سامانه می باشد. لذا حضور متقاضیان محترم در اداره تاثیری در فرآیند انجام کار ندارد.
- تمامی مکاتبات در خصوص اظهارنامه صرفاَ از طریق همین سامانه بخش ثبت انواع درخواست ( رفع نقص، پرداخت حق الثبت ، تمدید ، انتقال و .) امکان پذیر است. 

در کنار شرکت ها که به کار تجارت اشتغال دارند قانون گذار نهاد حقوقی خاصی را که دارای شخصیت حقوقی می باشد، جهت انجام اموری که جنبه غیرتجاری دارد از قبیل کارهای علمی یا ادبی یا امور خیریه پیش بینی نموده است که به آن موسسه گفته می شود.
تشکیلات و موسسات غیر تجارتی، کلیه تشکیلات و موسساتی هستند که برای مقاصد غیر تجارتی تشکیل می شود اعم از آنکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند. این موسسات ، فقط در زمینه امور خدماتی مشغول هستند و همان طور که گفته شد ، جنبه تجاری ندارند.

    موسسات غیر تجارتی به دو قسمت تقسیم می شوند:

الف) موسساتی که هدفش جلب منافع و تقسیم آن بین اعضاء خود نباشد.اینگونه موسسات اصطلاحاَ موسسات غیر انتفاعی نامیده می شوند.موسسات خیریه و انجمن های اسلامی و تخصصی و احزاب و صندوق های قرض الحسنه و گروه های ی را می توان از موسسات غیر انتفاعی دانست.
ب) موسساتی که هدفش جلب منافع مادی و تقسیم منافع مزبور بین اعضاء خود یا غیر باشد مانند کانون های فنی و حقوقی و موسساتی که هدفشان ارائه خدمات شهری از قبیل نظافت و فضای سبز است.
حداقل شرکا در موسسات فوق نباید از دو نفر کم تر باشد و قید سرمایه به هر میزان مجاز است . موسسات غیر تجاری همانند موسسات تجاری باید در تهران در اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها در اداره ثبت شرکت های اداره ثبت به مرکز اصلی موسسه به ثبت برسند و جهت ثبت آن کلیه اقدامات تاسیس شرکت ها به همراه رعایت مواد آیین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجاری که در سال 1337 به تصویب رسیده است ، ضروری می باشد.

در کنار شرکت ها که به کار تجارت اشتغال دارند قانون گذار نهاد حقوقی خاصی را که دارای شخصیت حقوقی می باشد، جهت انجام اموری که جنبه غیرتجاری دارد از قبیل کارهای علمی یا ادبی یا امور خیریه پیش بینی نموده است که به آن موسسه گفته می شود.
همان طور که از ادامه نام موسسه ، یعنی موسسه غیر تجاری پیداست ، موسسات هیچ گونه سود تجاری ندارند و صرفاَ برای ارائه خدمات تاسیس می شوند . بنابراین در تشخیص موسسات تجاری و غیر تجاری آنچه که حائز اهمیت است ( موضوع فعالیت ) موسسات می باشد که این موضوع فعالیت باید امور غیر تجاری از قبیل امور علمی ، ادبی ، و . باشد .

    موسسات غیرتجاری به دو قسمت تقسیم می شوند:

الف: موسساتی که مقصود از تشکیل آن ها جلب منافع و تقسیم آن بین اعضای خود نباشد،این گونه موسسات اصطلاحاَ موسسات غیر انتفاعی نامیده می شود.کلیه فعالیت های اجتماعی از قبیل انجمن های اسلامی و تخصصی و علمی خاص و احزاب و دستجات ی و موسسات خیریه و صندوق های قرض الحسنه در قالب این گونه موسسات متصور می باشد و موسسین آن هنگامی که درخواست ثبت می نمایند،توسط اداره ثبت شرکت ها،مراتب از اداره کل اطلاعات نیروی انتظامی استعلام می شود و پس از وصول پاسخ مثبت،نسبت به ثبت اقدام می گردد.
ب: موسساتی که مقصود از تشکیل آن ممکن است جلب منافع مادی و تقسیم منافع مزبور بین اعضای خود یا غیر باشد.این گونه موسسات،موسسات غیر تجاری نامیده می شوند.بنابراین،فعالیت هایی از قبیل آموزشگاه های علمی و فنی و کلاس های زبان و مدارس غیر انتفاعی و موسسات گازرسانی یا ارائه خدمات شهری مانند نظافت و فضای سبز و موارد دیگر در زمینه های فوق در قالب موسسات غیر تجارتی متصور می باشد و موسسین باید پس از به ثبت رساندن موسسه نسبت به اخذ مجوز فعالیت اقدام نماید.
موسسات غیر تجاری نیز باید به ثبت برسند و برای ثبت آن ها تسلیم اظهارنامه همراه ضمائم در دو نسخه در تهران " اداره ثبت شرکت ها " و در شهرستان ها به دایره ثبت شرکت ها ضروری است .
اساسنامه این تشکیلات می تواند مانند اساسنانه شرکت های با مسئولیت محدود باشد. موسسه دارای مجمع عمومی فوق العاده و عادی می باشد و اعضای هیات مدیره را مجمع عمومی عادی تعیین می کند . انحلال موسسات می تواند اختیاری و با تصمیم مجمع عمومی فوق العاده و یا به موجب حکم دادگاه باشد. تصفیه به وسیله مدیر یا مدیران شرکت بر طبق اساسنامه می باشد. اگر متصدی تصفیه تعیین نشده باشد در صورت انحلال اختیاری مجمع عمومی فوق و در صورت انحلال اجباری دادگاه آن را تعیین می کند.

    در رابطه با موسسات غیر تجاری، توجه به نکات ذیل حائز اهمیت است :

1.قید سرمایه به هر میزان مجاز است.
2.طبق ماده 586 قانون تجارت،موسسات و تشکیلاتی را که مقاصد آن ها مخالف با انتظامات عمومی یا نامشروع باشد نمی توان ثبت کرد.
3.در موسسات غیر تجاری که هدفشان غیرانتفاعی است می بایستی هنگام درخواست ثبت توسط اداره ثبت شرکت ها مراتب از اداره کل اطلاعات نیروی انتظامی استعلام شود و پس از وصول پاسخ مثبت،نسبت به ثبت اقدام خواهد کرد.
4.در موسسات غیر تجاری که هدفشان جلب منافع مادی است موسسین باید نسبت به اخذ مجوز فعالیت اقدام کنند.

هر گاه دو یا چند نفر به منظور انجام امور تجاری با تسهیم سرمایه و ترسیم نحوه تقسیم سود و زیان طبق مفاد قرارداد ، تفاهم نمایند فرآیند فعالیت آن ها یک شرکت تجاری را تشکیل داده است .به عبارت دیگر هر گونه عملیات تجاری ناشی از تودیع سرمایه شرکاء که طبق قرارداد با تقسیم سود و زیان همراه باشد مشمول فعالیت شرکت تجاری است.
شرکت های تجاری را می توان از لحاظ ماهیت به شرکت های سرمایه، مختلط و کمیتی تقسیم نمود.

انواع شرکت های تجاری از لحاظ ماهوی یا مسئولیت اعضاء :

الف ) شرکت های سرمایه
در این شرکت ها شخصیت شرکا اهمیتی ندارد و شرکا فقط تا میزان سرمایه ای که در شرکت گذاشته اند مسئول تعهدات شرکت می باشند. چون هدف در آن ها بدون توجه به شخص شرکا جمع آوری سرمایه است به سهولت قابل نقل و انتقال است.
این شرکت ها مکلفند در کلیه سربرگ ها و مکاتبات خود ، میزان سرمایه شرکا را قید نمایند تا طرف معامله با آن ها از آن آگاه باشد. شرکت های سهامی و با مسئولیت محدود از این نوع شرکت ها هستند.

ب) شرکت های اشخاص
در این نوع شرکت ها شخصیت شریک اهمیت بسیار داشته و اعتبار شریک بستگی به اعتبار آن ها دارد. ماندد شرکت های تضامنی و نسبی
شرکا در شرکت تضامنی مسئول پرداخت کلیه تعهدات شرکت می باشند و تعهدات آن ها محدود به میزان سرمایه آن ها در شرکت نمی باشد. به علت تاثیر شخصیت شرکا در این نوع شرکت ها نقل و انتقال سهم الشرکه ممنوعیت ها و محدودیت هایی دارد.

ج) شرکت های مختلط
شرکت های مختلط مرکب است از شرکت مختلط سهامی و مختلط غیر سهامی. در این شرکت ها ، همان گونه که از بودن کلمه " مختلط " در اسم شرکت پیداست، اختلاط و آمیختگی شریک وجود دارد.
در این گونه شرکت ها ، شرکاء بر دو نوع هستند : شریک " ضامن " و شریک " با مسئولیت محدود " .
در شرکت مختلط غیرسهامی، شریک ضامن و شریک سهامدار در شرکت مختلط سهامی شریک با مسئولیت محدود و شریک سهامدار در برابر بدهی های شرکت تا میزان سهام و آورده مسئولیت دارد و دارائی شخصی آن ها به هیچ عنوان وثیقه طلب طلب کاران شرکت نیست. وضع آنان از این لحاظ، عیناَ همان وضع سرمایه گذاران یعنی شرکاء و سهامداران، در شرکت های سرمایه است. اما شریک ضامن، قطع نظر از مقدار سرمایه خود در شرکت ، مسئولیت پرداخت دیوت شرکت است و دارائی شخصی او مانند دارائی شرکت وثیقه طلب طلب کاران شرکت می باشد. هر گاه شریک ضامن دو نفر یا بیشنر باشند، در این صورت مسئولیت آن ها تضامنی بوده و در مقابل طلب کاران شرکت عیناَ همان وضع شرکای شرکت تضامنی را خواهند داشت.

د) شرکت های کمیتی
برخی به جای این قسم نام شرکت های تعاونی را برگزیده اند. در این شرکت ها تعداد سرمایه گذاران زیاد است، سوددهی و میزان سرمایه زیاد نیست . شرکت در جهت رفاه اعضاء تشکیل می گردد لذا مسئولیت خاصی برای شرکا در قانون مطرح نگردیده است .


کانادا کشوری در شمال قاره امریکای شمالی است که متشکل از ده استان و سه قلمرو می باشد. این کشور که از اقیانوس اطلس تا اقیانوس آرام و از شمال اقیانوس منجمد شما لی گسترده است به عنوان دومین کشور پهناور دنیا دارای مساحتی در حدود 9/98 میلیون کیلومتر مربع می باشد و دارای بلندترین مرز جهانی که خط مرزی کانادا با ایالت متحده است می باشد.
از نظر اداره حکومتی ،حکومت کانادا دموکراسی پارلمانی فدرال و یک پادشاهی مشروطه می باشد و به سبب نزدیکی جغرافیایی به امریکا ،روابط اقتصادی کانادا و امریکا بسیار گسترده باشد .
همچنین این کشور به عنوان یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان که دارای منابع طبیعی مانند : طلا . اورانیوم . سرب . و نیکل به شمارمی رود و دارای ذخایر وسیع و بزرگی نفت و گاز می باشد .
با توجه به شرایط اقتصادی، جغرافیایی و ی که از این کشور بر شمردیم این کشور از جمله  کشورهایی است که فعالان اقتصادی بسیاری از تمامی کشورها  مایل به سرمایه گذاری در این کشور می باشند.
و به توجه به همین دلایل ثبت شرکت در کانادا از سوی تجار مورد توجه بسیاری می باشد.
البته در برخی موارد نیز افراد از طریق ثبت شرکت در کانادا به دنبال کسب اقامت این کشور بوده اند .
ما در این مقاله سعی داریم شرایط و چگونگی ثبت شرکت در کا نادا را برای شما باز گو نماییم البته در صورت نیاز به کسب اطلاعات کاملتر مشاورین زبده گروه ثبتی کال در خدمت شما عزیزان می باشند.

در ابتدا به بررسی مزاییای ثبت شرکت در کانادا می پردازیم:
_سرعت بالا در رسیدگی به پرونده
_شرایط آسان برای اخذ دریافت پاسپورت کانادایی با سرمایه گذاری در این کشور
-تحت قوانین کانادا شرکت ثبت شده از حقوق و تعهداتی مشابه یک فرد حقیقی برخودار است مانند: تحصیل رایگان برای فرزاندان – برخوردار از بیمه خدمات درمانی رایگان تا اخر عمر.
_شرایط آسان برای اخذ دریافت پاسپورت کانادایی با سرمایه گذاری در این کشور

سرمایه گذاری در کانادا دارای سه شرط اصلی می باشد که عبارتند از:
1-دارا بودن تجربه بیزنیس و مدیریت برحداقل 3 سال در طول 5 سال گذشته
2-دارایی ها 160000دلار  کا نا دا شامل پول نقد سهام یا ملک
3-در انتها پس از گزینش از طرف دولت فدرال یا ایالت کوبک سرمایه گذار یایستی     800000دلار کانادا را بدون بهره به مدت پنج سال تحت اختیار دولت فدرال با ایالت کوبک قرار دهد .

ثبت شرکت در کانادا بطورکلی بر 3 نوع می باشد:
1-مالکیت انحضاری        sobe proprietor ship
2-مشارکت     partner ship
3-شرکت سهامیcor poration
مالکیت انحصاری : در این روش مدیر یا موسس شرکت مسئول کلیه اقدامات و تعهدات شرکت می باشد .که البته این روش راه مطمئنی برای یک بیزینس ایمن نمی باشد به دلیل اینکه هر گونه خسارت مالی و غیره هر متحمل شرکت شود اموال و دارایی های صاحب شرکت را هدف قرار داده و ممکن است همه زندگی شخصی را تحت اشعاع قرار دهد . این نوع تجارت و شرکت با فوت صاحب ختم می شود .
قوانین شرکت مشارکت همانند شرکت مالکیت انحصاری می باشد با این تفاوت که بجای یک نفر دو ویا چند نفر شریک شرکت را اداره می کند واگر اتقافی  برای شرکت بوجود بیاید شرکا ذیگر رسیدگی می کنند
CORPRATIONشرکت سهامی : در این روش که مثل روش  شرکت سهامی عام وخاص در ایران می باشد بیزینس ثبت شده به عنوان یک شخصیت حقوقی تلقی می شود و لذا مسئولیت آن به شرکت ختم می گردد نه به افراد صا حب ان در این روش حداقل 2 نفر عضو نیاز است چنانچه شرکت ور شکست گردد صا حبا نش ور شکسته تلقی نمی شوند – اما ثبت این نوع شرکت می تواند بسیار هزینه بر باشد .
ثبت حقوقی مسئولیت سهامداران شرکت سهامی را محدود میکند بدان معنا است که به عنوان یک قانون کلی سهامداران شرکت مسئول بدهی های ان شرکت نیستند اگر شرکت ورشکست شود سهامدار پیش از سرمایه گذاری خود متضرر نخواهد شد .

-مشارکت partner ship در این شیوه دو یا چند نفر با یکدیگر شراکت می کنند.معمولاَ این شیوه را (به دلیل مسائل حقوقی پیچیده اش) افراد با اعتماد کامل  مانند زن و شوهر ها و یا اعضای یک خانواده انجام می دهند. این روش کاملاَ با روش قبلی شباهت دارد با این تفاوت که درآمد یا ضرر بیزینس بین شرکا تقسیم می گردد.ثبت بیزینس به این شیوه کمی مشکل تر از شیوه قبل است.
توجه داشته باشید زمانی که یک شرکت ثبت می شود واقعیت قانونی مجزایی ایجاد می شود دارای حقوق و تعهدات شرکت تا زمان انحلال ان همچنان ادامه دارد.


ورقه سهم، سندی است که پس از ثبت شرکت و حداکثر ظرف یک سال پس از پرداخت تمام مبلغ اسمی سهم به دارندگان اعطا می شود. ورقه تعهد سهم، مختص مقطع زمانی پیش از تاسیس و ثبت شرکت است. ورقه سهم متعلق به تمامی سهامداران است، اما ورقه تعهد سهم مختص پذیره نویسان است و پذیره نویسان ورقه تعهد سهم را هنگام مراجعه باتک امضا می کنند.

زمانی که شرکت به ثبت برسد و تا زمانی که ورقه سهم صادر نشده، گواهی نامه موقت سهم صادر می شود و این گواهی نامه در حکم ورقه سهم است ، یعنی از حیث نقل و انتقال و تشریفات تابع شرایط ورقه سهم است. مثلاَ نقل و انتقال گواهی نامه موقت سهام بی نام با قبض و اقباض به عمل می آید. مانند ورقه سهم بی نام .

    ضمانت اجرای صدور سهم یا گواهی نامه موقت سهم قبل از ثبت شرکت

به موجب ماده 28 لایحه قانون تجارت، در صورت صدور ورقه سهم یا گواهی نامه موقت سهم قبل از ثبت شرکت، امضا کنندگان مسئول جبران خسارت در برابر ثالث می باشند. مسئولیت امضا کنندگان در این ماده در مقابل ثالث است. در این ماده اشاره به مسئولیت تضامنی نشده است.
در بند 4 ماده 243 لایحه، برای هر کسی که قبل از ثبت شرکت یا در صورت ثبت مزورانه شرکت ورقه سهم صادر کند، ضمانت اجرای جزایی پیش بینی شده است. اما در صورت صدور گواهی نامه موقت سهم قبل از ثبت شرکت، ضمانت اجرای جزایی پیش بینی نشده است.

    شرایط شکلی ورقه سهم و گواهی نامه موقت سهم

به موجب ماده 25 لایحه شرایط ذیل باید رعایت شود :
" 1. چاپی باشد
2. متحد الشکل باشد.
3. دارای شماره ترتیبی بوده
4. به امضای حداقل دو نفر که در اساسنامه مشخص شده است برسد ".

    مندرجات اامی ورقه سهم و گواهی نامه موقت سهم

گواهی نامه موقت سهم بر دو قسم است : ( ماده 39 ل. ا. ق. ت )
1- گواهی نامه موقت بی نام : در حکم سهام بی نام است.
2- گواهی نامه موقت بانام : در حکم سهام بانام است.
به موجب ماده 26 لایحه شرایط ذیل باید رعایت شود :
" 1. نام شرکت و شماره ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها
2. مبلغ سرمایه ثبت شده و مقدار پرداخت شده آن
3. تعیین نوع سهم
4. مبلغ اسمی سهم و مقدار پرداخت شده آن به حروف و به اعداد
5. تعداد سهامی که هر ورقه نماینده آن است ".
نکته : در صورت عدم رعایت شرایط شکلی ورقه سهم یا گواهینامه موقت سهم ورقه یا گواهی نامه باطل است اما موجب بطلان شرکت نمی باشد.
مقنن در ماده 32 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347، برای سهم شرطی مقرر داشته که به موجب آن مبلغ اسمی هر سهم و همچنین قطعات سهام در صورت تجزیه باید متساوی باشد. بنابراین نمی توان برای سهام متعدد، قیمت های اسمی گوناگون مقرر نمود. همچنین مبلغ سهام باید سرراست تعیین شده و به صورت اعشاری نباشد. البته وم رعایت تساوی در قطعات سهام ، در صورتی امکان پذیر است که از روی اختیار صورت گرفته باشد، وگرنه در تجزیه قهری به ویژه به علت انتقال سهم یا سهام به وراث و یا در نتیجه کاهش سرمایه، رعایت تساوی در همه حال ممکن به نظر نمی رسد. 


وفق ماده 6 و 20 لایحه اصلاحی، برای تاسیس شرکت های سهامی، قبلاَ باید طرح اساسنامه شرکت به ضمیمه مدارک دیگر به اداره ثبت شرکت ها داده شود.
اساسنامه در حقیقت قانون اساسی شرکت محسوب می شود و کلیه اصول و ضوابط حاکم بر روابط شرکت و شرکا و افراد ثالث و اداره و انحلال شرکت در آن پیش بینی شده است.
اساسنامه چه در شرکت سهامی عام ، در شرکت سهامی خاص و چه در شرکت با مسئولیت محدود لازم است و بدون اساسنامه شرکت تشکیل نمی شود، در حالی که در سایر شرکت ها معمولاَ شرکتنامه جایگزین اساسنامه می گردد.
طبق ماده 8 لایحه اصلاحی اساسنامه شرکت های سهامی باید با قید تاریخ به امضای موسسین رسیده و مشتمل بر موارد ذیل باشد :
1. نام شرکت
2.موضوع شرکت به طور صریح و منجز
3.مدت شرکت
4.مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن،اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد.
5.مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک
6.تعداد سهام بی نام و بانام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد،تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام
7.تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود،که به هر حال از پنج سال م نخواهد بود.
8.نحوه انتقال سهام با نام
9.طریقه تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس
10.در صورت پیش بینی این امکان صدور اوراق قرضه،ذکر شرایط و ترتیب آن
11.شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه
12.مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی
13.مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره آن ها
14.طریقه شور و اخذ رای و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات مجامع عمومی
15.تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت آن ها و نحوه تعیین جانشین برای مدیران که فوت یا استعفاء می کنند یا محجور یا معزول و یا به جهات قانونی ممنوع می گردند.
16.تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران
17.تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند.
.تعداد بازرسان و نحوه انتخاب و مدت ماموریت آن ها
19.تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و به مجمع عمومی سالانه.
20.نحوه انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه امور آن
21.نحوه تغییر اساسنامه
برخی از مواردی که در بندهای مخلف ماده 8 لایحه اصلاحی ذکر شده است نیاز به توضیح دارد. این مسائل را مورد بررسی قرار می دهیم.

    نام شرکت

با توجه به اینکه شرکت ها دارای شخصیت حقوقی هستند، طبیعتاَ برای تمییز آن ها از سایر شرکت ها و تعیین حقوق و تکالیف آن ها در اجتماع مثل اشخاص طبیعی باید دارای نام مخصوص به خود باشند.
در انتخاب نام شرکت سهامی ، طبق تبصره ماده 4 لایحه اصلاحی : اولاَ ذکر کلمه ” سهامی ” به منظور تمییز آن از غیرسهامی و ثانیاَ ذکر کلمه ” عام ” یا ” خاص” برای تمییز آن از نوع دیگر ضروری است . این کلمات باید بلافاصله با نام شرکت قبل یا بعد از آن منظور و در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود. بنابراین می توان نام شرکت را به این صورت ” شرکت سهامی خاص گلبرگ ” انتخاب کرد ولی نوعاَ نام شرکت ها را به این ترتیب می نویسند شرکت گلبرگ ( سهامی خاص ) .
همچنین در نام شرکت سهامی نام هیچ یک از شرکا نباید درج شود در غیر این صورت شرکت تضامنی محسوب خواهد شد. زیرا درج نام شرکا در نام شرکت مخصوص شرکت های تضامنی است و در صورتی که در نام شرکت سهامی، نام یکی از شرکا درج شود ممکن است افراد خارج از شرکت، این شرکت را تضامن تلقی کنند.

    مرکز اصلی شرکت

در بند 4 ماده 8 و بند 3 ماده 9 لایحه اصلاحی به وم ذکر مرکز اصلی شرکت شده است. ” مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد ” .
مرکز اصلی شرکت از جهات ذیل مورد نطر است :
1. جلسات مجامع عمومی و هیئت مدیره معمولاَ در مرکز اصلی شرکت تشکیل می شود.
2. تصفیه امور ورشکستگی شرکت در مرکز اصلی شرکت انجام می شود.
3. از همه مهم تر مسائل مربوط به اصول محاکمات ( آیین دادرسی مدنی ) از قبیل اخطار ، احضار ، ابلاغ اسناد تعهد آور نیز در مرکز اصلی شرکت انجام می گردد. ممکن است شرکت دارای شعبی هم باشد ولی در این صورت محل آن باید مشخص گردد.
تغییر مرکز اصلی شرکت در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است.

    موضوع شرکت

موضوع شرکت عبارت است از عنصر اصلی شرکت یعنی هدف و چیزی که شرکت به خاطر انجام آن تشکیل شده است.
موضوع شرکت می تواند به طور کلی ( مثلاَ خرید و فروش لوازم خانوادگی ) و تجارت کالای مخصوصی مثلاَ خرید و فروش پنبه باشد ولی باید دارای شرایط ذیل باشد :
1. موضوع شرکت باید صریح و منجز باشد. منظور از صریح این است که ابهام نداشته باشد . موضوع باید منجز باشد . یعنی مشکوک بین مسائل مختلف نباشد. بنابراین نمی توان گفت ” موضوع شرکت عبارت است از خرید و فروش لوازم یدکی اتومبیل یا وسایل منزل ” این عبارت منجز نیست . معلوم نیست که به طور دقیق کدام یک از این دو نوع موضوع شرکت است.
2. موضوع شرکت باید مشروع بوده و متضمن منفعت عقلایی باشد.
تغییر موضوع شرکت از نظر قوانین بلامانع است ولی این تغییر در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است.

    مدت شرکت

مدت شرکت ممکن است محدود یا نامحدود باشد. موقعی مدت شرکت محدود است که در اساسنامه مدت معینی مثلاَ پنج سال یا ده سال نعیین شده در غیر این صورت مدت شرکت نامحدود است.
محدود یا نامحدود بودن مدت شرکت از نظر انحلال آن قابل توجه است. در صورتی که مدت شرکت محدود باشد در این صورت بعد از انقضای مدت شرکت به خودی خود منحل می شود. مگر اینکه مدت تمدید شود. در صورتی که مدت شرکت محدود نباشد انحلال آن در اختیار مجمع عمومی فوق العاده است. در هر حال هر نوع تغییری در مدت فعالیت شرکت اعم از تمدید ، اقلیل و خاتمه در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است.

    سرمایه شرکت

در هیچ یک از شرکت های تجاری به جز شرکت های سهامی محدودیت خاصی برای سرمایه از نظر قانونی وجود ندارد. در شرکت های سهامی نیز برای حداکثر سرمایه محدودیتی نیست ولی برای حداقل آن قانون محدودیت قائل شده است. ماده 5 لایحه اصلاحی مقرر می دارد : ” در موقع تاسیس، سرمایه شرکت های سهامی عام از پنج میلیون ریال و سرمایه شرکت های سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد .
طبق ماده مذکور اگر بعد از تاسیس سرمایه شرکت از این مبلغ کمتر شود و در ظرف یک سال تکمیل نگردد هر ذینفعی می تواند انحلال شرکت را از دادگاه بخواهد.

    اندوخته قانونی ( سرمایه احتیاطی )

به موجب ماده 140 قانون تجارت هیات مدیره مکلف است هر سال یک بیستم از سود خالص شرکت را به عنوان اندوخته قانونی موضوع نماید تا نسبت به ضررها و یا هزینه های غیرقابل پیش بینی تعیین تکلیف گردد.

    سهام شرکت

سهم جمع سهم می باشد و سهم در ماده 24 ل. ا. ق. ت اینگونه تعریف شده است : ” سهم قسمتی از سرمایه شرکت سهامی است که مشخص میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت باشد ورقه سهم سند قابل معامله ای است که نماینده مقدار سهامی است که صاحب آن در شرکت سهامی دارد ”دارنده سهم نسبت به سهم مالک دارایی شرکت نمی باشد بلکه نسبت به سهم خود از شرکت دارای حق می باشد به موجب آن از منافع شرکت استفاده کرده و در مجمع عمومی رای می دهد و در صورت انحلال از دارایی شرکت سهم خواهد برد.
سهام به بانام ، بی نام و ممتاز و انتفاعی یا موسس تقسیم می شود.

    سال مالی شرکت

سال مالی شرکت روز اول فروردین هر سال آغاز می شود و روز آخر اسفند همان سال به پایان می رسد. اولین سال مالی شرکت از تاریخ تاسیس تا آخر اسفند ماه همان سال است.

    انحلال شرکت

در صورتی که شرکت به هر دلیلی قادر به ادامه حیات نباشد در این صورت منحل خواهد شد. طبق موارد پیش بینی شده در قانون انحلال ممکن است به خودی خود باشد یا طبق تصمیمات دادگاه . به موجب ماده 199 لایحه اصلاحی در موارد ذیل شرکت به خودی خود و بدون نیاز به حکم دادگاه منحل خواهد شد :
1. وقتی که شرکت موضوعی را که برای آن تشکیل شده است انجام داده یا انجام آن غیر ممکن است.
2. در صورتی که شرکت برای مدت معینی تشکیل گردیده و آن مدت منقضی شده باشد مگر اینکه مدت قبل از انقضای آن تمدید شود.
3. در صورت ورشکستگی
4. در هر موقع که مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام به هر علتی رای بر انحلال شرکت بدهد.

    تغییر در اساسنامه شرکت

به موجب ماده 83 ل. ا. ق. ت هرگونه تغییر در اساسنامه در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می باشد. البته این امر مشروط بر این است که این تغییرات خلاف قانون نباشد.


اشخاص حقوقی پس از ثبت ممکن است نیاز به تغییر و تحولاتی در اساسنامه شرکتشان داشته باشند. به موجب قانون تمامی تغییرات شرکت ها می بایست در اداره ثبت شرکت ها به ثبت برسد. ثبت این تغییرات مستم تنظیم صورتجلسه است.

لذا ابتدا لازم است انجام تغییرات با موافقت و رای اکثریت مجمع عمومی یا هیات مدیره به تصویب برسد . پس از اتخاذ تصمیم در خصوص تغییرات شرکت ، تنظیم و تدوین صورتجلسات مربوطه انجام می پذیرد.

    انواع تغییرات شرکت عبارت است از :

تغییر موضوع شرکت  ،  تغییر مرکز اصلی شرکت ، تغییر نام شرکت ، تغییر مدت شرکت ( کم یا زیاد کردن آن ) ،  تغییر سرمایه شرکت ( افزایش یا کاهش آن ) ،  افزایش یا کاهش تعداد اعضای هیات مدیره و بازرس ها و همچنین افزایش با کاهش مدت عضویت آنان ،  ورود و با خروج شریک یا شرکا ،  انحلال شرکت ، تغییر دارندگان حق امضا ،تعیین سمت هیات مدیره ، انتخاب یا تمدید اعضای هیات مدیره ، افزایش یا کاهش تعداد اعضای هیات مدیره و بازرس ها و همچنین افزایش با کاهش مدت عضویت آنان ، تبدیل سهام شرکت به بی نام و بی نام ، تصویب تراز سود و زیان ، تعیین و تصویب بیلان مالی ، نقل و انتقال سهام ( در شرکت های سهامی خاص )

    صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده در تغییرات شرکت

در طول حیات شرکت ، مسائلی ممکن است پیش آید که نه مربوط به تاسیس شرکت است و نه مربوط به امور جاری شرکت . بلکه اموری است اتفاقی ، مهم و فوق العاده . در این صورت مجمع عمومی فوق العاده شرکت باید تشکیل و نسبت به آن ها اتخاذ نصمیم کند از قبیل وم تغییر نام ، موضوع ، سرمایه  یا مرکز اصلی شرکت یا افزایش و کاهش سرمایه که همیشه و به طور مرتب پیش نمی آید بلکه در بعضی مواقع به لحاظ بعضی مصالح ایجاب می کند که تغییری در وضعیت آن ها پیش آید. در این صورت مجمع عمومی فوق العاده تشکیل و نسبت به آن ها اتخاذ تصمیم می کند. مسائل مربوط به این مجمع را به شرح ذیل بررسی می کنیم :
الف ) نحوه تشکیل و اتخاذ تصمیم
دعوت شرکا به طور کلی در مجامع عمومی باید از طریق نشر آگهی در رومه کثیرالانتشار شرکت به عمل آید. طبق تبصره ماده 97 لایحه اصلاحی چنانچه کلیه صاحبان سهام در مجمع حاضر باشند نشر آگهی و تشریفات دعوت اامی نیست.
برای رسمیت یافتن مجمع عمومی فوق العاده  حضور لااقل دارندگان بیش از نصف سهامی که حق رای دارند اامی است. اگر در اولین جلسه این حد نصاب تامین نشد، در جلسه دوم با حضور دارندگان بیش از یک سوم سهامی که حق رای دارند رسمیت خواهد یافت .
اگر در جلسه دوم هم حد نصاب قانونی تامین نگردد در این صورت موضوع منتفی است و برخلاف مجمع عمومی موسس، که در این صورت جلسه سومی پیش بینی شده و در مورد مجمع عمومی عادی، که در جلسه دوم با حضور هر تعداد از صاحبان سهام می توان تصمیم گیری کرد، در مورد مجمع عمومی فوق العاده با تشکیل جلسه دوم و عدم تامین حد نصاب معلوم می شود سهامداران شرکت علاقه ای به طرح آن ندارند و موضوع موقتاَ مسکوت می ماند.
در هر حال، بعد از رسیدن به حد نصاب، تصمیم گیری در مجمع مزبور، همیشه با اکثریت دوسوم آرای اعضای حاضر در جلسه رسمی معتبر خواهد بود.
ب ) صلاحیت و اختیارات مجمع عمومی فوق العاده
هر گونه تغییر در مواد اساسنامه یا در سرمایه شرکت یا انحلال شرکت قبل از موعد منحصراَ در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است .
لذا هر نوع تغییرات اساسی در امور شرکت و از جمله هر گونه تغییر در مقررات اساسنامه شرکت ، در صلاحیت این مجمع می باشد. بنابراین مجمع عمومی

فوق العاده می تواند در موارد ذیل اتخاذ تصمیم کند :
1. تغییر نام شرکت
2. تغییر موضوع شرکت
3. تغییر مرکز اصلی شرکت
4. تغییر مدت شرکت ( کم یا زیاد کردن آن )
5. تغییر سرمایه شرکت ( افزایش یا کاهش آن )
6. تاسیس سهام ممتاز
7. افزایش یا کاهش تعداد اعضای هیات مدیره و بازرس ها و همچنین افزایش با کاهش مدت عضویت آنان ، مشروط بر اینکه برخلاف مقررات قانون تجارت نباشد.
8. تغییر مقررات مربوط به مجامع عمومی .
9. انحلال شرکت قبل از خاتمه مدت ( در صورتی که مدت محدود باشد ) و انحلال آن در صورت اعلام محدودیت مدت
10. اتخاذ هر گونه تصمیمی که در صلاحیت مجمع عمومی موسس و مجمع عمومی عادی نبوده و از امور فوق العاده شرکت محسوب می گردد.
ج) ممنوعیت های مجمع عمومی فوق العاده
مجمع عمومی فوق العاده از اتخاذ تصمیم در موارد ذیل ممنوع است :
1. تصمیم گیری گیری در مسائلی که در صلاحیت سایر مجامع عمومی شرکت است.
2. اتخاذ تصمیم برخلاق مقررات قانونی ( به طور کلی ) و برخلاف مقررات تجاری ( به طور خاص ) زیرا توافق اشخاص برخلاف مقررات قانونی اعتبار ندارد.
3. مجمع عمومی فوق العاده مثل سایر مجامع عمومی شرکت ، حق تغییر تابعیت شرکت را ندارد.
4. حق افزایش تعهدات سهام را با هیچ اکثریتی ندارد زیرا از نظر حقوقی اگر چه تعهد به نفع شخص ثالث جائز است ولی توافق و تراضی به ضرر دیگران ( افزودن تعهدات آنان بدون رضایتشان ) جائز نیست. ولی مجمع عمومی فوق العاده می تواند به اتفاق آرای کلیه شرکای شرکت به تعهدات آنان بیفزاید. ( مثلاَ سرمایه شرکت را افزایش دهد ).
ضمناَ مجمع عمومی عادی و فوق العاده ممکن است حسب نیاز تواماَ تشکیل شوند . مثلاَ همزمان با تشکیل مجمع عمومی به منظور رسیدگی به ترامه و سایر امور جاری شرکت ، تصمیم به افزایش سرمایه هم گرفته شود، در این صورت ضمن اینکه ، دستور جلسه در آگهی مربوط به دعوت باید قید شود هر یک از دو موضوع مختلف از نظر حد نصاب و رای گیری تابع مقررات مربوط به مجمع مربوطه خواهد بود.

    صلاحیت مجمع عمومی عادی در تغییرات شرکت

سایر مواردی که جزو اختیارات مجمع عمومی فوق العاده نمی باشد در صلاحیت مجمع عمومی عادی است که از جمله شامل تعیین اعضاء هیئت مدیره ( اصلی و علی البدل ) تعیین بازرسین ( اصلی و علی البدل ) ، تصویب بیلان مالی ، تعیین پاداش مدیران و می باشد.

    صلاحیت هیات مدیره در تغییرات شرکت

به موجب ماده 1 لایحه قانونی 1347 ، جز درباره موضوعاتی که به موجب مقررات این قانون اخذ تصمیم و اقدام درباره آن ها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است ، مدیران شرکت دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند؛ مشروط بر آنکه تصمیمات و اقدامات آن ها در حدود موضوع شرکت باشد.
لذا هیات مدیره نمی تواند تغییر و اصلاح اساسنامه را خود بر عهده گیرد ، سرمایه شرکت را تغییر دهد ، و تصمیم به انحلال شرکت قبل از موعد بگیرد ؛ چه این موارد منحصراَ در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است. ( ماده 83)
از جمله اختیارات هیات مدیره عبارت است از :
ترتیب اندوخته قانونی ( ماده 140 ) ، افزایش سرمایه شرکت در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده به او اجازه دهد ( ماده 162 ) ؛ اصلاح اساسنامه پس از عملی ساختن افزایش سرمایه در قسمت مربوط به مقدار سرمایه ثبت شده و اعلام مراتب به مرجع ثبت شرکت ها و آگهی آن برای اطلاع عموم ( ماده 163 ) ؛ درج آگهی دعوت از مجمع عممومی در رومه ( مواد 95 و 192 ) ؛ رسیدگی به تعهدات پذیره نویسان و تعیین تعداد سهام هر یک از تعهد کنندگان در فرض افزایش شرکت و اعلام مراتب به مرجع ثبت شرکت ها برای ثبت و آگهی و دستور استرداد وجه سهام اضافه خریداری شده به بانک برای پرداخت به پذیره نویسان ذی نفع ( ماده 1 ) ؛ و تصفیه امور شرکت سهامی، اگر اساسنامه ترتیب دیگری مقرر نکرده باشد. ( ماده 204 )
برای هر یک از جلسات هیئت مدبره باید صورتجلسه ای تنظیم شود . در مورد این صورتجلسه ذکر نکات ذیل ضروری است :
اولاَ : صورتجلسه باید به امضای اکثریت مدیران حاضر در جلسه برسد.
2. خلاصه ای از مذاکرات جلسه
3. تصمیمات اتخاذ شده با قید تاریخ
4. قید نظر مدیران مخالف با تمام یا بعضی از تصمیمات منخذه
لازم به ذکر است ، طبق مواد 105 و 106 لایحه اصلاحی ، ضمن اینکه از مذاکرات و تصمیمات مجامع عمومی و هیات مدیره باید صورتجلسه ای ترتیب داده شود که به امضای هیئت رئیسه مجمع برسد، باید نسخه ای از صورتجلسه به انضمام سایر مدارک ، به منظور ثبت به مرجع ثبت شرکت ها ارسال شود.
کلیه اقدامات پذیرش صورتجلسات ازطریق سامانه اینترنتی به آدرس http://irsherkat.ssaa.ir صورت می گیرد.
اداره ی کل شرکتها در صورت صحت صورتجلسه و رعایت کردن کلیه اصول و قواعد قانونی آن و مطابقت موارد آن با پرونده ی اصلی، آگهی تغییرات ثبتی را صادر نموده که در رومه رسمی و محلی اطلاع رسانی شود.

    مدارک لازم جهت تغییرات شرکت ها و ثبت صورتجلسات شرکت به شرح  ذیل است :
    1. اصل و کپی از کلیه مدارک ثبتی شرکت ( شامل آگهی تاسیس )
    2. کپی آخربن آگهی تغییرات
    3. اصل شناسنامه یکی از سهامداران ( ترجیحاَ مدیر عامل شرکت )
    4. کپی کارت پایان خدمت اعضا و بازرسین جدید به بعد ( برابر اصل شده در دفاتر اسناد رسمی )
    5. اصل مهر شرکت
    6. در مورد شرکت هایی که از تاریخ ثبتشان یک سال گذشته باشد، کپی شناسنامه و کپی کارت ملی همه اعضا و سهامداران اامی می باشد.
    7. در مورد تغییرات ورود اعضای جدید به شرکت، کپی شناسنامه ، کپی کارت ملی و کارت پایان خدمت اامی می باشد.
    8. در صورت نقل و انتقال سهام برگه دارایی
    9. در مورد تبدیل نوع شرکت ، امضای اوراق جدید اامی می باشد.
    10. در مورد انحلال شرکت ، خروج از شرکت و یا کاهش سهم سهامداران یا اعضا، امضا و اثر انگشت روی وکالتنامه همزمان با حضور ایشان در محل موسسه یا اداره ثبت شرکت ها اامی می باشد.


شرکت تعاونی غیر سهامی نزدیک ترین نوع شرکت تعاونی قانون ۱۳۹۲ به شرکت تعاونی طبق فرهنگ حقوقی داخلی وخارجی است. دو نوع شرکت تعاونی دیگری که قانونگذار۱۳۹۲ از دل شرکت های تعاونی درآورده است، سابقه قانونگذاری داخلی و خارجی ندارد و ظاهراً عملکرد موفقی هم نخواهد داشت، زیرا شرکت های تجارتی بر فرهنگ عمومی سرمایه داری در طی قرون استوار و رشد نموده است و بازی با الفاظ جایگزین آن نمی شود.

" شرکت تعاونی غیر سهامی طبق ماده ۴۳۷ قانون اشخاص حقوقی و شرکت های تجارتی شرکتی است که به وسیله چند شخص تشکیل و سرمایه آن در موقع تأسیس فقط به وسیله مؤسسان تأمین می شود وسرمایه آن به سهام یا هر نوع ورقه بهاداردیگر قابل تقسیم نیست و میزان سهم الشرکه هر یک از شرکاء از سقف مشخصی که به موجب این قانون تعیین می شود نمی کند. شریک شرکت تعاونی غیر سهامی، به جز آنچه که به عنوان آورده در شرکت گذاشته است هیچ مسئولیتی در قبال دیون و تعهدات شرکت ندارد. به هر یک از شرکای شرکت تعاونی غیر سهامی عضو اطلاق می شود."
شرکت تعاونی غیر سهامی رسالتی شبیه رسالت سنتی شرکت های تعاونی دارد و بیشتر به همیاری و همکاری بین یاران همدل برای ارائه خدمات اهتمام می ورزد. تعداد اعضای شرکت تعاونی غیر سهامی از هفت نفر کمتر نمی تواند باشد و سرمایه هر شریک که فقط حق یک رأی در یک تعاونی دارد نمی تواند از یک هفتم کل سرمایه نماید.
این شرکت از نوع سرمایه نیست زیرا مول نقش عمده ای درآن بازی نمی کند و موضوع آن ارائه خدمات به اعضاء است. در ماده ۴۳۸ تأکید به این شده است که شرکت تعاونی غیر سهامی فقط به اعضای تعاونی خدمات ارائه می کند. با وجود این شرکت تعاونی غیرسهامی شرکتی سود آور است ولی طریق تقسیم سود به این شکل است که در پایان هر سال مالی ما به التفاوت قیمت پرداختی بابت کالاها و یا خدمات ارائه شده به هر یک از اعضاء و قیمت تمام شده آن کالاها و یا خدمات به عنوان مازاد برگشتی به نسبت معاملات هر یک از اعضاء با شرکت به آن ها پرداخت می شود.
* شرکت تعاونی غیر سهامی به شرکت اشخاص شباهت دارد ولی بر خلاف شرکت اشخاص شخصیت شریک جز اینکه باید بر طبقه اشخاصی که شرکت را تشکیل می دهند تعلق داشته باشد در تشکیل آن مورد توجه نیست و شریک جز آنچه که به عنوان آورده در شرکت گذاشته است پس از انحلال مسئولیت دیگری ندارد.

• ترکیب اعضاء در شرکت تعاونی غیرسهامی :
در ماده ۴۳۷ ق.ا.ح.ش.ت شرکت تعاونی غیر سهامی به وسیله چند شخص تشکیل می شود که به آن ها عضو اطلاق می شود. عضو در شرکت های تعاونی شخصی است حقیقی که واجد شرایط مندرج در این قانون بوده و ملتزم به اهداف بخش تعاونی و اساسنامه قانونی آن تعاونی باشد. ولی در ماده ۴۵۹ قانون جدید به دستگاه های اجرایی اجازه مشارکت و سرمایه گذاری داده شده است. طبق این ماده هریک از دستگاه های اجرایی که در شرکت تعاونی غیر سهامی مشارکت یا سرمایه گذاری کرده اند می توانند نماینده ای برای نظارت و بازرسی در شرکت و حضور در جلسات مجمع عمومی و هیأت مدیره به عنوان ناظر داشته باشند‌‌. ملاحظه می شود که در اینجا ارباب حرف نقشی ندارند و لازمه عضویت در شرکت تعاونی شاغل بودن نیست بلکه هر شخص حقیقی یا حقوقی مانند سایر شرکت ها می تواند عضو شرکت تعاونی غیر سهامی باشد.
در قانون ۱۳۷۰ اجازه داده شده بود که ۴۹% سرمایه شرکت تعاونی توسط وزارتخانه ها، سازمان ها، شرکت های دولتی و وابسته به دولت و تحت پوشش دولت، بانک ها، شهرداری ها، شوراهای اسلامی کشوری، بنیاد مستضعفین و سایر نهادهای عمومی می توانند جهت اجرای بند ۲ اصل ۴۳ از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر از قبیل مشارکت، مضاربه، مزارعه، مساقات، اجاره، اجاره به شرط تملیک، بیع شرط، فروش اقساطی، صلح، اقدام به کمک در تأمین و یا افزایش سرمایه شرکت های تعاونی نمایند، بدون آنکه عضو باشند. در قسمت آخر ماده یادآوری نموده است که شخصیت های حقوقی که به طرق فوق الذکر از جمله (مشارکت) تا ۴۹ % سرمایه شرکت تعاونی را تأمین می نمایند، عضو نباشند.
چنین تصور می شود که در قانون جمهوری اسلامی ایران شخص حقوقی نمی تواند به عضویت شرکت تعاونی پذیرفته شود. ولی با ملاحظه این ماده این برداشت قابل انتقاد به نظر می رسد. زیرا معمولاً نماینده شخص حقوقی در شرکت ها به عنوان ناظر تعیین می شود.
ملاحظه می شود که شرکت تعاونی غیر سهامی اگر چه دستگاه های اجرایی را به عنوان سرمایه گذار به مشارکت پذیرفته است ولی عملاً می تواند دو نوع عضو داشته باشد. نوع اول: آن اشخاص عادی که تعداد آن ها نباید از هفت نفر کمتر باشد و نوع دوم: دستگاه های اجرایی که می توانند نماینده ای برای نظارت و بازرسی در شرکت و حضور در جلسات مجمع عمومی و هیأت مدیره به عنوان ناظر داشته باشند.
ب : اهداف شرکت تعاونی غیر سهامی :
در ماده اول بخش قانون تعاونی ۱۳۷۰ اهداف شرکت تعاونی به نحوی که نوشته خواهد شد بیان شده بود. این اهداف مورد توجه قانونگذار است و دولت مکلف به دستیابی به آن است. به عبارت دیگر از دیدگاه قانونگذار شرکت تعاونی وسیله ای در کنار وسائل دیگر برای رسیدن به توسعه اقتصادی است.
ولی از دیدگاه حقوق خصوصی و اعضاء شرکت، تعاونی شرکتی است که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی شرکاء از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آن ها و تشویق به پس انداز تشکیل می شود. در این نوع شرکت نه تنها جستجوی منفعت که در سرلوحه اهداف شرکت های تجارتی دیگر قرار دارد، دیده نمی شود، بلکه توجه به مسائل اجتماعی و رفع مشکلات مشترک اعضاء، شرکت تعاونی را از دیگر شرکت های تجارتی ممتاز می نماید. در تعاونی تولید مشکل عمده مشترک اعضاء بیکاری است. لذا قانونگذار تصریح به این نموده است که در تعاونی های تولید عضو باید در تعاونی به کار اشتغال داشته باشد.
در ماده ۳ قانون شرکت های تعاونی ۱۳۵۰ پا فراتر رفته است و تصریح به این شده است که عضو به تمام یا قسمتی از خدمات مشترک موضوع شرکت احتیاج داشته باشد. وقتی نیاز به خدمات مشترک به وجود آمد عضویت در شرکت تعاونی برای تمام اشخاصی که محل عملیات یا ست آنها در حوزه عمل شرکت می باشد آزاد است و هیچ گونه تبعیض یا محدودیتی برای عضویت در شرکت نباید وجود داشته باشد. تنها عذر موجهی که ممکن است برای ممانعت ازعضویت وجود داشته باشد عدم کفایت ظرفیت فنی تأسیسات و وسائل و امکانات است. این مورد نیز باید در اساسنامه قید شده باشد و با استناد به اساسنامه و عدم کفایت طرفین از پذیرش عضو امتناع شود.
در قانون ۱۳۹۲ به اهداف شرکت تعاونی غیر سهامی اشاره ای نشده است ولی ترکیب اعضاء به تشکیل شرکت همان صورت قانون ۱۳۷۰ باقی مانده است و این ترکیب اعضاء و تشکیل شرکت نمی تواند اهداف صرف شرکت تجاری را دنبال نماید و عملاً همان اهداف قانون ۱۳۷۰ را دنبال می کند. در عمل مشخص نیست که آیا شرکت تعاونی غیر سهامی به دنبال همواری و همیاری گروهی یا وسیله ای در جهت رسیدن به اهداف کلان اقتصادی دولت و یا وسیله جستجوی منفعت در اختیار اعضاء است.
ج : پایبندی به اصول تعاون در شرکت تعاونی غیرسهامی :
در قانون بخش تعاونی ۱۳۷۰ اصول تعاون در دایره اامات اهداف اقتصادی قانون کم رنگ شده است و اهداف ی، اقتصادی و اجتماعی نظام جمهوری اسلامی براصول تعاون که درهر قانون تعاونی باید وجود داشته باشد غلبه نموده است.
با این وجود قانون به اصول تعاون پایبند است. به این ترتیب که اگر چه در بعضی از موارد برای عضویت در تعاونی محدودیت قائل شده است و آزادی عضویت را از واجد شرایط سلب نموده است، ولی در ماده ۱۲ صریحاً اصل آزادی خروج از شرکت تعاونی اعلام و تذکر داده است که نمی توان منع خروج از شرکت تعاونی نمود. به همین ترتیب در تبصره ۴ ماده ۳۶ خدمات اعضاء هیأت مدیره در ازاء عضویت در هیأت مدیره شرکت های تعاونی بلاعوض است ولی هزینه اجرای مأموریت هایی که از طرف تعاونی در حدود بودجه مصوب مجمع عمومی به آنان ارجاع می شود قابل پرداخت است و مجمع می تواند مبلغی از سود خالص را به عنوان پاداش به آنان بپردازد.
در قانون شرکت های تعاونی ۱۳۵۰ که شرکت تعاونی با عنوان یکی از انواع شرکت های تجارتی تلقی می شده اصول تعاون نمایان تر دیده می شود. چنانکه دیدیم در تعریف شرکت تعاونی رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع چنین تصور می شود که در قانون جمهوری اسلامی ایران شخص حقوقی نمی تواند به عضویت شرکت تعاونی پذیرفته شود. ولی با ملاحظه این ماده این برداشت قابل انتقاد به نظر می رسد‌. زیرا معمولاً نماینده شخص حقوقی در شرکت ها به عنوان ناظر تعیین می شود.
در ماده ۳ قانون شرکت های تعاونی مقرر شده است که عضویت در شرکت تعاونی برای تمام اشخاصی که محل عملیات یا ست آنها در حوزه عمل شرکت باشد و به تمام یا قسمتی ازخدمات شرکت احتیاج داشته باشند آزاد است. شرط عضویت در شرکت تعاونی خرید و پرداخت تمام بهای لااقل یک سهم می باشد‌ هیچ گونه تبعیض یا محدودیتی برای عضویت در شرکت نباید وجود داشته باشد مگر به سبب عدم کفایت ظرفیت فنی تأسیسات و وسائل و امکانات شرکت مشروط بر اینکه در اساسنامه تصریح شده باشد. خروج هرعضو از شرکت اختیاری است و نمی توان آن را منع کرد و بهای سهم یا سهام او حداکثر به ارزش اسمی باید ظرف یک سال از تاریخ خروج عضو از شرکت نقداً پرداخت گردد. مجمع عمومی عالی ترین مرجع اتخاذ تصمیم و ابراز اراده جمعی برای اداره امور شرکت است که در آن تمام اعضاء حق دارند حضور به هم رسانند و رأی خود را درباره موضوع دستور جلسه مجمع بدهند. در مجمع عمومی هر عضو قطع نظر از تعداد سهام فقط دارای یک رأی است.


توسعه و ترقی صنعت و تجارت و تولید اجناس متحد الشکل و افزایش فروش کارخانجات و گسترش روابط بین المللی اهمیت زیادی به علامت تجاری داده و کلیه کشورها مجبور شدند برای حفظ و حمایت تولیدکنندگان و جلوگیری از فریب مصرف کنندگان قوانین و مقرراتی برای علائم تجاری وضع کنند و امروزه در کلیه کشورها مقرراتی برای ثبت و حمایت علائم تجاری و صنعتی وضع گردیده است.
در ایران برای اولین بار در سال 1304 قانونی برای ثبت و حمایت علائم تجاری و صنعتی تصویب گردید که بعداَ در سال 1310 مورد تجدیذ نظر قرار گرفت . علاوه بر قانون مزبور و آیین نامه اجرایی آن ، ماده 249 قانون مجازات عمومی نیز مواردی را برای حمایت علایم تجاری ثبت شده پیش بینی نموده است. آیین نامه ای نیز در سال 1328 برای ثبت اجباری علامت صنعتی برای بعضی از مواد دارویی و خوراکی و لوازم آرایش تصویب گردید. آیین نامه قانون ثبت علایم تجاری که بدواَ در سال 1310 به تصویب رسیده بود در سال 1337 مورد تجدید نظر قرار گرفت.
این قوانین ، علائم تجاری را که حق استعمال انحصاری آن به اشخاص معین داده شده مورد حمایت خود قرار داده و اشخاص دیگر را از تعدی و تخطی نسبت به آن منع می نماید و به جهت منافعی که برای جامعه در رواج علامات تجاری هست اشخاص متعددی را محکوم به جیران خسارت صاحب علامت می نماید و دامنه خسارت را به قدری وسیع قرار داده که شامل ضررهای وارده و حتی منافعی می داند که طرف از آن محروم شده است ( ماده 49 ) . در واقع قانون ، عدم النفع را در این مورد جزء خسارت قرار داده است. علاوه بر آن مقررات سختی برای تعقیب جزائی وضع گردیده است. قانون مجازات اسلامی ( تعزیرات ) مصوب مرداد 1362 برای متخلفین مجازاتی به شرح ذیل تعیین نموده است :
ماده 122- هر کس علامت تجاری ثبت شده در ایران را عالماَ جعل کند یا با علم به مجعول بودن استعمال نماید یا در روی اوراق و اعلانات یا روی محصولات قرار دهد یا با علم به مجعول بودن به معرض فروش گذاشته یا به فروش برساند یا به الحاق یا کسر یا تغییر قسمتی از خصوصیات آن تقلید کند به نحوی که موجب فریب مشتری شود، به مجازات شلاق تا 74 ضربه محکوم خواهد شد.
ماده 123- هر کس محصولی را که دارای علامت مجعول یا تقلیدی بوده یا دارای علامتی است که من غیر حق استعمال شده است از ایران صادر و یا به مملکت وارد کند، به حبس از سه ماه تا سه سال محکوم خواهند شد.
ماده 124- اشخاص ذیل به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد :
1. کسانی که علامت تجاری اجباری را در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد استعمال نکنند.
2. کسانی که عالماَ محصولی را به معرض فروش گذاشته یا بفروشند که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است.
ماده 249 اصلاحی قانون مجازات عمومی –  هر کس نسبت به علامت تجاری ثبت شده در ایران عالماَ مرتکب یکی از اعمال ذیل شود به حبس تادیبی از سه ماه الی سه سال و به جزای نقدی از صد الی هزار تومان و یا به یکی از این دو مجازات محکوم خواهد شد :
هر کس علامت تجاری غیر را جعل یا به علم به مجعول بودن آن استعمال نماید.
هر کس علامت تجاری غیر را بدون اجازه صاحب علامت استعمال کند اعم از اینکه در روی اوراق و اسناد و یا اعلانات و قبوض و امثال آن ها باشد یا در محصولات.
هر کس محصولی به معرض فروش گذاشته و یا به فروش برساند که در روی آن محصول علامت مجعول و یا علامتی باشد متعلق به غیر که صاحب علامت اجازه استعمال آن را نداده است.
هر کس علامت تجاری غیر را با الحاق خواه با کسر، خواه با تغییر دادن قسمتی از خصوصیات آن ، تقلید کند به نحوی که مشتری عادی یعنی کسی که اطلاعات مخصوص ندارد فریب بخورد و یا با علم به تقلیدی بودن آن علامت را استعمال کند.
طرح جزایی در ارتباط با نقض علامت تجاری همانند دعاوی حقوقی در دادگاه های تهران صورت می پذیرد و در مورد دعاوی جزایی چنانچه جرم در خارج از شهر تهران واقع یا کشف شود یا متهم در خارج از تهران دستگیر شود ، در این صورت تحقیقات اولیه در محل کشف یا دستگیری صورت می پذیرد.


هیات مدیره شرکت سهامی :

به موجب ماده 107 لایحه قانون تجارت، شرکت های سهامی عام و خاص توسط هیات مدیره اداره می شوند. در حقیقت بازوی اداره شرکت ، هیات مدیره محسوب می شود و بازوی تصمیم گیری شرکت ، مجامع عمومی هستند. اختیارات هیات مدیره علاوه بر تکالیف و اختیارات قانونی، عام می باشد. هیات مدیره از جهت سلسله مراتب، تابع مجمع عمومی می باشد. سمت هیات مدیره مباشرتی است و اعضای هیات مدیره نمی توانند سمت خود را به دیگران تفویض کنند. هیات مدیره باید از بین سهامداران شرکت انتخاب شود. حداقل تعداد سهام لازم برای تصاحب سمت هیات مدیره، معادل حداقل تعداد تعیین شده سهام وثیقه طلق اساسنامه می باشد. در لایحه قانونی منظور از عبارت مدیران ، هیات مدیره می باشد نه مدیر عامل.

    ترتیب و تشکیل جلسات هیات مدیره

به موجب ماده 119 لایحه ، هیات مدیره در اولین جلسه خود یک رئیس و یک نایب رئیس انتخاب می کند. شخص حقوقی نمی تواند رئیس یا نایب رئیس هیات مدیره باشد اما شخص حقیقی نماینده شخص حقوقی چون در حکم اعضای هیات مدیره است ، می تواند به عنوان رئیس یا نایب رئیس انتخاب شود. عزل رئیس یا نایب رئیس هیات مدیره از سمت ریاست یا نایب رئیسی در صلاحیت هیات مدیره است. مدت ریاست یا نایب رئیسی اعضای هیات مدیره نباید از مدت عضویت آن ها در هیات مدیره بیشتر باشد. مثلاَ اگر از مدت عضویت شخص در هیات مدیره شش ماه باقی مانده است ، مدت ریاست وی نباید بیش از 6 ماه باشد.
نایب رئیس هیات مدیره فقط در صورتی می تواند انجام فعالیت کند که رئیس موقتاَ قادر به انجام سمت نباشد و اگر رئیس به صورت دائمی قادر به انجام فعالیت نباشد، باید رئیس جدیدی انتخاب شود.
از لحاظ ارزش و تاثیرگذاری، تفاوتی میان رای رئیس هیات مدیره و سایر اعضا وجود ندارد.
به موجب ماده 123 لایحه ، ترتیب دعوت و تشکیل جلسات هیات مدیره طبق اساسنامه می باشد نه قانون .
انتخاب و عزل مدیران :
– انتخاب اعضای هیات مدیره با مجمع عمومی عادی است.
– انتخاب رئیس و نایب رئیس هیات مدیره با هیات مدیره است.
– عزل اعضای هیات مدیره با مجمع عمومی است.
– عزل رئیس و نایب رئیس هیات مدیره از سمت ریاست با هیات مدیره است.

    جمع ریاست هیات مدیره و مدیر عامل

به موجب ماده 124 لایحه ، اصولاَ رئیس هیات مدیره نمی تواند هم زمان مدیر عامل همان شرکت باشد مگر با تصویب سه چهارم آرای حاضر در مجمع عمومی عادی. عزل مدیر عاملی که هم زمان رئیس هیات مدیره باشد با اکثریت مطلق آرای حاضر در جلسه رسمی مجمع عمومی عادی امکان پذیر است.

    نصاب تصمیم جلسات هیات مدیره

به موجب ماده 121 لایحه ، نصاب تصمیم جلسات اعضای هیات مدیره اکثریت آرای حاضرین ( اکثریت مطلق ) است. مثلاَ اگر 8 نفر در جلسه هیات مدیره حاضر باشند حداقل 5 نفر باید موافق باشند تا تصمیم موضوع رای تصویب شود. لازم به ذکر است که اساسنامه می تواند اکثریت بیشتری مانند دوسوم یا سه چهارم یا اتفاق آرا برای نصاب جلسات هیات مدیره در نظر بگیرد، اما امکان تعیین نصاب کم تر از اکثریت مطلق امکان پذیر نیست.
محدود کردن حق عزل رئیس یا نایب رئیس هیات مدیره مطلقاَ باطل است.

    نصاب تشکیل جلسات هیات مدیره


به موجب ماده 121 لایحه ، برای تشکیل جلسات هیات مدیره حضور بیش از نصف اعضای ( اکثریت مطلق عددی ) هیات مدیره اامی است. برای تشکیل جلسات هیات مدیره برخلاف جلسات مجامع عمومی، ملاک میزان سرمایه اعضای هیات مدیره نمی باشد و اعضا بدون توجه به میزان سرمایه حق حضور و رای دارند.
به عقیده دکتر اسکینی، اعضای هیات مدیره می توانند وکیل یا نماینده خود را در جلسات هیات مدیره اعزام کنند اما نماینده و وکیل در نصاب رسمیت جلسات محاسبه نمی شوند و حق رای نخواهند داشت.
نصاب قانونی هیات مدیره :
تصمیم 1- اساسنامه ( به شرط بالای اکثریت مطلق ) 2- اکثریت مطلق آرای حاضرین
جلسات : بیش از نصف اعضا

    وظایف رئیس هیات مدیره

به موجب ماده 121  لایحه ، وظایف رئیس هیات مدیره عبارتند از :
1. دعوت از هیات مدیره
2. اداره جبسات هیات مدیره
3. دعوت از مجامع عمومی ( عادی – فوق العاده )
با وجود آن که طبق قانون وظیفه دعوت از مجامع عمومی با رئیس هیات مدیره می باشد، قانونگذار در ماده 254 لایحه برای رئیس و اعضای هیات مدیره در صورت عدم دعوت از مجامع عمومی ضمانت اجرای جزایی پیش بینی نموده است. به عقیده دکتر پاسبان، ماده 254 لایحه در دو صورت قابل توجیه می باشد. اول اینکه اگر رئیس هیات مدیره مجمع را دعوت نکرد و پس از آن اعضای هیات مدیره نیز مجمع را دعوت نکنند، مشمول ماده 254 لایحه و ضمانت اجرای جزایی می شوند. حالت بعد از اینکه ماده 254 لایحه ، مرتبط با ماده 91 لایحه است و آن هم فقط در خصوص دعوت از مجمع عمومی عادی برای مصوبات مالی می باشد و ارتباطی با دعوت از مجمع عمومی فوق العاده ندارد.
در صورتی که رئیس هیات مدیره به وظایف خود منجر بر دعوت از هیات مدیره عمل ننماید یا اینکه عده ای از اعضای هیات مدیره برای تصمیم گیری لازم بدانند که هیات مدیره را تشکیل دهند، می توانند با در نظر گرفتن ماده 122 لایحه ، هیات مدیره را دعوت کنند. طبق این ماده ، عده ای از مدیران که اقلاَ یک سوم اعضای هیات مدیره را تشکیل می دهند ، می توانند هیات مدیره را با دو شرط ذیل دعوت نمایند :
1. از تشکیل آخرین جلسه هیات مدیره حداقل یک ماه گذشته باشد.
2.  با ذکر دستور جلسه هیات مدیره
دعوت از هیات مدیره توسط برخی از اعضا به دلیل جلوگیری رئیس هیات مدیره در سوء استفاده از موقعیت خود می باشد.

    صورت جلسه اعضای هیات مدیره

به موجب ماده 123 لایحه ، محتویات صورتجلسه هیات مدیره عبارتند از :
1. ذکر نام مدیران حاضر و غایب
2. خلاصه ای از مذاکرات و تصمیمات متخذه با ذکر تاریخ
3. ذکر نظر مدیران مخالف با تمام یا بعضی از تصمیمات هیات مدیره
صورتجلسه باید امضای اکثریت مدیران حاضر( نه تمامی مدیران یا اکثریت مدیران حاضر و غایب ) برسد. در این صورت مدیران غایب نسبت به تصمیمات جلسه ای که غایب بوده اند، مسئولیت ندارند. 

 

۱٫حداقل تعداد شركا در شركت مسئولیت محدود دو نفر خواهد بود ( م ٩٤ ق.ت)

۲٫ حداقل سرمایه در شرکت مسئولیت محدود با توجه به رویه و حداقل مبلغ دریافت حق الثبت یك میلیون ریال می باشد.

۳٫ سعی شود در نام شركت از نام شركا استفاده نشود اسم شریكی كه در نام شركت قید شود حكم شریك ضامن در شركت تضامنی را داشته و در بدو امر مسئول پرداخت كلیه قروض و تعهدات شركت خواهد بود ( م ٩٥ ق.ت)

۴٫ در شركت نامه باید صراحتا قید شده باشد كه سهم الشركه های غیر نقدی هركدام به چه میزان تقویم شده است و هر شركت كه برخلاف این ماده تشكیل شود باطل و از درجه اعتبار ساقط است ( م ٩٧ ق .ت)

۵٫ كلیه شركا نسبت به قیمتی كه در حین تشكیل برای سهم الشركه های غیر نقدی معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند ( م ٩٨ ق.ت)

۶٫ سهم الشركه شركا نمی تواند به شكل اوراق تجارتی قابل انتقال اعم از با اسم و بی اسم و غیره درآید و سهم الشركه را نمی توان منتقل به غیر نمود مگر با رضایت عده ای از شركا كه لااقل سه ربع سرمایه متعلق به آنها بوده و اكثریت عددی نیز داشته باشند ( م ١٠٢ ق.ت)

۷٫ انتقال سهم الشركه به موجب سند رسمی خواهد بود ( م ١٠٣ ق. ت)

۸٫ شركت بوسیله یك یا چند نفر مدیر كه بصورت موظف یا غیر موظف از بین شركا یا از خارج برای مدت محدود یا نامحدود معین می شوند اداره می گردد ( م ١٠٤ ق.ت)

۹٫ مدیران شركت كلیه اختیارات لازم را برای نمایندگی و اداره شركت خواهند داشت مگر اینكه در اساسنامه غیر این ترتیب مقرر شده باشد ( م ١٠٥ ق.ت)

۱۰٫ تصمیمات راجع به شركت باید به اكثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود و اگر در دفعه اول این اكثریت حاصل نشد باید تمام شركا مجددا دعوت شوند و در این صورت تصمیمات به اكثریت عددی شركا اتخاذ می شود اگر چه اكثریت مزبور دارای نصف سرمایه نباشد اساسنامه شركت می تواند ترتیب دیگری برای حد نصاب مجامع مقرر دارد . ( م ١٠٦ ق.ت)

۱۱٫ هر یك از شركا به نسبت سهمی كه در شركت دارد در مجامع دارای رای خواهد بود اساسنامه شركت می تواند ترتیب دیگری مقرر نماید ( م ١٠٧ ق.ت)

۱۲٫ روابط شركا شركت تابع مقررات اساسنامه است و تقسیم سود به نسبت سرمایه شركا است اساسنامه شركت می تواند ترتیب دیگری برای تقسیم سود مقرر دارد ( م ١٠٨ ق.ت)

۱۳٫ در هر شركت با مسئولیت محدود كه تعداد شركا بیش از ١٢ نفر باشند باید دارای هیات نظار بوده و هیات نظار لااقل سالی یك مرتبه مجمع عمومی شركا را تشكیل دهد ( م ١٠٩ق.ت) هیات نظار مركب از ٣ نفر بوده كه از بین شركا برای مدت یك سال انتخاب می شوند و اعضای هیات نظار نبایستی عضو هیات مدیره شركت باشند.

وظایف هیات نظار در شرکت مسئولیت محدود:
الف: تحقیق نماید كه سرمایه نقدی شركت پرداخت شده و سهم الشركه غیر نقدی تقویم وتسلیم شده باشد .
ب: در شركت نامه تقویم سهم الشركه غیر نقدی به صراحت ذكر شده باشد.
ج: دعوت شركا برای مجمع عمومی فوق العاده .
د: اعضای هیات نظار از جهت اعمال اداری و نتایج حاصله از آن هیچ مسئولیتی ندارند لیكن هر یك از آنها در انجام ماموریت خود بر طبق قوانین معموله مملكتی مسئول اعمال و تقصیرات خود می باشند ( م ١٦٧ ق.ت)
ه: اعضای هیات نظار دفاتر و صندوق و كلیه اسناد شركت را تحت تدقیق در آورده همه ساله گزارش به مجمع عمومی میدهند و هر گاه در تنظیم صورت دارایی بی ترتیبی و خبطهایی مشاهده نمایند موضوع را در گزارش مذكور ذكر نموده و اگر مخالفتی با پیشنهاد مدیر شركت در تقسیم منافع داشته باشند دلایل خود را بیان می كنند ( م ١٦٨ ق.ت)
و: تا ١٥ روز قبل از انعقاد مجمع عمومی هر صاحب سهمی می تواند ( خود یا نماینده او(در مركز اصلی شرت حاضر شده از صورت بیلان و صورت دارایی و گزارش هیات نظار اطلاع حاصل كند. ( م ١٧٠ ق.ت)

۱۴٫ شركای شركت نمی توانند تابعیت شركت را تغییر دهند مگر به اتفاق آرا ( م ١١٠ ق.ت)

۱۵٫ اتخاذ تصمیم راجع به تغییرات اساسنامه باید با اكثریت عددی شركا كه لااقل سه ربع (سه چهارم) سرمایه را نیز دارا باشند به عمل آید اساسنامه شركت می تواند حد نصاب دیگری را مقرر دارد. (م ١١١ ق.ت)

۱۶٫ در هیچ مورد اكثریت شركا نمی توانند شریكی را مجبور به افزایش سهم الشركه خود در شركت نمایند. ( م ١١٢ ق.ت)

۱۷٫شركت با مسئولیت محدود در موارد ذیل منحل می شود:

١- وقتی كه شركت مقصودی را كه برای آن تشكیل شده انجام داده یا انجام آن غیر ممكن شده است.
٢- وقتی كه شركت برای مدت معینی تشكیل و مدت منقضی شده باشد.
٣- در صورتی كه شركت ورشكست شود.
٤- در صورت تصمیم عده ای از شركا سهم الشركه آنها بیش از نصف سرمایه شركت باشد.
٥- در صورتی كه به واسطه ضررهای وارده نصف سرمایه شركت از بین رفته ویكی از شركا تقاضای انحلال كرده و محكمه دلایل او را موجه دیده و سایر شركا حاضر نباشند سهمی را كه در صورت انحلال به او تعلق می گیرد پرداخته و او را از شركت خارج نمایند.
٦- در مورد فوت یكی از شركا اگر به موجب اساسنامه پیش بینی شده باشد. ( مواد ٩٣ و ١١٤ق.ت)

 

۱۸٫ در هر موقع كه تصمیماتی برای تغییر اساسنامه شركت یا تمدید مدت شركت زاید بر مدت مقرر یا انحلال شركت (حتی در مواردی كه انحلال به واسطه انقضای مدت شركت صورت می گیرد) و تعیین كیفیت تفریغ حساب یا تبدیل شركا یا خروج بعضی از آنها از شركت یا تغییر اسم شركت اتخاذ شود مقررات مواد ١٩٥ (بند ٢١) و ١٩٧ (بند ٢٢ ) لازم الرعایه است. (م ٢٠٠ ق ت)

۱۹٫ در شركتهای سهامی و شركتهای با مسئولیت محدود و شركتهای تعاونی امر تصفیه به عهده مدیران شركت است مگر آنكه اساسنامه یا اكثریت مجمع عمومی شركت ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.( م ٢١٣ ق. ت)

۲۰٫ هر شركت تجارتی ایرانی مذكور در این قانون ( قانون تجارت) و هر شركت خارجی كه بر طبق قانون ثبت شركتها مصوب خرداد ١٣١٠ مكلف به ثبت است باید در كلیه اسناد و صورت حسابها و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران تصریح نماید كه در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده و الا محكوم به جزای نقدی خواهد شد(قسمتی از م ٢٢٠ ق.ت)

۲۱٫ انتخاب بازرس در شركت با مسئولیت محدود اختیاری است .

۲۲٫ انتخاب رومه برای درج آگهی های دعوت شركت در شركت با مسئولیت محدود اختیاری است.

۲۳٫ پس از تشكیل شركت با مسئولیت محدود حداكثر ظرف یك هفته از تاریخ ثبت نسبت به تهیه دفاتر قانونی ( دفتر رومه و كل) و پلمپ آنها در اداره ثبت شركتها اقدام نمایند.


مرحله اول:
عقد قرارداد

شما می توانید قرارداد ثبت شرکت مسئولیت محدود» خود را به صورت تلفنی، حضوری، آنلاین منعقد نمایید.

مرحله دوم:
تکمیل مدارک

جهت انجام سریع و به موقع ثبت شرکت تان می بایست مدارک مورد نیاز را در کوتاه ترین زمان تکمیل و به کارشناس تکمیل مدارک تحویل دهید.

جهت سهولت کار می توانید مدارک خود را از طریق سامانه مشتریان ارسال کنید

مرحله سوم
تأیید نام

در این مرحله نام های پیشنهادی شما (با رعایت اولویت) به اداره مربوطه ارسال می شود و چنانچه مطابق با شرایط زیر باشد یک نام برای شرکت تان تأیید می شود.

چنانچه در انتخاب نام شرکت مسئولیت محدود نیاز به مشاوره دارید می توانید با مشاوران ثبت ملاصدرا تماس حاصل نمایید.

نکات انتخاب نام
چند نام با توجه به اینکه:الف– نام خارجی نباشدب- سابقه ثبت نداشته باشدپ- دارای معنا ومفهوم باشدت- بافرهنگ اسلامی مطابقت داشته باشد  انتخاب و به واحد تعیین نام اداره ثبت شرکتها مراجعه و مسئول مربوطه با بررسی نام های ارائه شده نسبت به انتخاب و تعیین نام اقدام و نام تعیین شده را در روی برگ اظهارنامه قید می نماید و سپس اخذ موافقت از مسئولین اداره ثبت شرکتها درخصوص نام تعیین شده به عمل آید و این نام باید در واحد تعیین نام ثبت دفتر شود.
مرحلــــه چهارم
امضای اوراق

در این مرحله می بایست تقاضانامه و وکالت نامه توسط کارفرما تأیید شود.

مرحله پنجم
تشکیل پرونده

مدارک توسط کارشناس جهت تشکیل پرونده به اداره مربوطه تحویل می شود و در دبیرخانه ثبت می شود.

مرحله ششم
کارشناسی

کارشناس اداره ثبت با توجه به مدارک ارسالی موجود، پرونده را کارشناسی و اعلام نظر می کند. در صورت اخطار احتمالی، پرونده مجدد از سوی کارشناسان رفع نقص می شود.

مرحله هفتم:
تحویل اسناد شرکت

شرکت شما ثبت شده است

 پس از پایان کار، به کارشناس تحویل مدارک مراجعه می نمایید و موارد زیر را دریافت می کنید

تقاضانامه، شرکت نامه، اساسنامه، صورتجلسه هیئت مدیره و آگهی تأسیس


هر شخصی با توجه به نوع کاری که می خواهد در شرکت خودش انجام دهد و اهدافی که برای تاسیس شرکت دارد (کوتاه مدت و بلند مدت) می باید حتماً به اصول و قوانین ثبت شرکت  اشراف داشته باشد.
انتخاب کردن این نوع شرکت ها فقط بستگی به نوع کار افراد، اهداف، نوع آینده نگری و تعداد نفرات شرکت دارد. از انواع دیگر شرکت می توان از شرکت تعاونی، سهامی عام، سهامی خاص، شرکت تضامنی، شرکت مختلط، شرکت سرمایه، موسسات و غیره نام برد.

ثبت شرکت
ثبت شرکت
شرکت سهامی خاص و مسئولیت محدود از متداول ترین و پرطرفدارترین انواع ثبت شرکت در کشور ایران هستند. به نحوی که بیشتر از ۹۸ درصد شرکت های ثبت شده را تشکیل می دهند.

مراحل ثبت شرکت به آسانی و در سه مرحله کوتاه و بسیار راحت انجام می پذیرد. همه چیز را به مشاور خود در ثبت  بسپارید.
شرکت فعالیت در قالب یک شرکت با هر موضوعی در زمینه کسب و کار نیازمند انجام یک سری مراحل بر اساس ضوابط و قوانین تعریف شده برای فعالیت شرکت هاست. در این مطلب با انواع شرکت و نیز مراحل ثبت انواع شرکت آشنا می شویم.
ثبت شرکت ها از لحاظ نوع فعالیت و همچنین نحوه تشکیل آنها به گروه های زیر تقسیم می شوند. البته قابل ذکر است که در هر یک از آنها موضوع و زمینه فعالیت آنها می تواند متفاوت باشد.
ثبت شرکت مسئولیت محدود
ثبت شرکت سهامی خاص
ثبت شرکت تعاونی
ثبت شرکت تضامنی
ثبت شرکت سهامی عام
ثبت موسسه غیرتجاری
تاسیس نمایندگی خارجی
ثبت شرکت دانش بنیان
شما می توانید تمامی مراحل ثبت شرکت خود را به همکاران مجرب و با تجربه ما بسپارید .و همچنین برای مشاوره با کارشناسان ما در رابطه با ثبت انواع شرکت ها از طریق شماره تماس های ما در ارتباط باشید.

حضور در اجلاس بین المللی تعاون در آسیا و اقیانوسیه
سیزدهمین اجلاس منطقه ای تعاون در آسیا و اقیانوسیه در روزهای ۵ الی ۹ آذر ماه سال جاری با حضور اعضای ۳۰ کشور عضو اتحادیه بین المللی تعاون در منطقه آسیا و اقیانوسیه و اتحادیه ها و شرکت های تعاونی ایران با شعار اقتصاد مقاوم تر و پایدارتر با کمک تعاونی ها» در مرکز همایش های بین المللی صدا و سیما با حضور ثبت  برگزار شد.

فرصت مناسبی برای معرفی بخش تعاون، گردشگری، صنعت، انرژی و فرهنگی و همچنین امور ثبتی و حقوقی اعضای خارجی و جذب نمایندگی ها و سرمایه گذاری ها درکشور معرفی توانمندیهای کشور ایران، فرصت های سرمایه گذاری در ایران و بالاخص بخش تعاون ایران می باشد.

ثبت شرکت
ثبت شرکت
شرکت مسئولیت محدود را بشناسید

چنانچه دو یا چند نفر بخواهند شرکتی تاسیس کنند که بار مسئولیتی زیاد برای آنها نداشته باشد. باید شرکت خود را با مسئولیت محدود به ثبت برسانند.

در شرکت با مسئولیت محدود هر یک از شرکا تا میزان سرمایه خود در قروض و تعهدات شرکت متعهد می شود.

در اسم شرکت باید عبارت با مسئولیت محدود” حتما ذکر شود و در ضمن نباید اسم هیچ یک از شرکا نام برده شود.

درباره شرکت های سهامی خاص بیشتر بدانید

هر گاه چند نفر بخواهند یک شرکت تشکیل دهند. که در آن هر یک از شرکا به میزان سرمایه خود مسئولیت داشته باشند. باید یک شرکت سهامی خاص به ثبت برسانند.

شرکت سهامی خاص از حداقل ۳ سهامدار و ۲ بازرس تشکیل می شود.

که در آن سرمایه به سهام تبدیل می شود. و هر یک از سهامداران به میزان سهام خود مسئولیت و تعهد دارند.

نکته ۱ : در نام شرکت سهامی خاص حتما باید قبل یا بعد از اسم شرکت عنوان سهامی خاص” ذکر شود.

نکته ۲ : به هیچ عنوان نباید بازرسان با سهامداران نسبت فامیلی داشته باشند.

نکته ۳ : باید ۳۵% از میزان سرمایه شرکت در یکی از بانکها در حسابی به نام شرکت بلوکه شود و این وجه پس از ثبت  قابل برداشت می باشد.

نکته ۴ : حداقل سرمایه برای شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال می باشد.

تعاونی چیست؟

هر گاه تعدادی از افراد یک صنف یا کسانی که تناسبی مشابه دارند .برای رسیدن به یک هدف مشترک همانند تهیه مسکن ، کسب اعتبار یا دریافت وام بخواهند یک شرکت تشکیل دهند. باید اقدام به ثبت شرکت تعاونی کنند.

در نام شرکت تعاونی حتما عنوان تعاونی”باید  ذکر شود.

دو نوع شرکت تعاونی داریم:

۱٫ شرکت تعاونی تولیدی : شرکتی که در امور کشاورزی، دامداری ، دامپروری ، پرورش و صید ماهی،شیلات ،صنعت،معدن،عمران،روستایی و عشایری فعالیت دارد. و یک واحد تولیدی را تشکیل می دهد.

۲٫ شرکت تعاونی توزیعی : شرکتی که در امور مربوط به تهیه و توزیع کالا و مسکن و خدمات وسایر نیازمندی های اعضا فعالیت می نمایند.

شرکت تضامنی چیست؟

هر گاه دو یا چند نفر بخواهند یک فعالیت تجاری را شروع کنند که ضمانت بیشتری داشته باشد .و یکی یا چند تن از شرکا کلیه مسئولیت ها و تعهدات شرکت را تضمین کند. شرکت خود را به صورت تضامنی ثبت می کنند.

اصولا افراد به دلیل مسئولیت زیاد تمایل به ثبت شرکت تضامنی ندارند .مگر اینکه به خاطر نوع فعالیتشان نهاد مربوطه آنها را مم به ثبت شرکت تضامنی کند.

مانند شرکت تضامنی صرافی که برای اخذ مجوز از بانک مرکزی مم به ثبت چنین شرکتی می باشند.

در نام شرکت تضامنی باید عبارت شرکت تضامنی” و حداقل نام یکی از شرکا قید شود.

حداقل میزان سرمایه برای ثبت شرکت تضامنی یک میلیون ریال است.

ثبت شرکت سهامی عام در ۸ گام!
بر اساس تجربیات ثبت  در زمینه ثبت شرکتها مزایای شرکت سهامی عام برخی را وادار می‌کند .کسب‌و‌کار خود را در این قالب گسترش دهند.

سهولت نقل‌و‌انتقال سهام، تجمع سرمایه‌های کوچک برای تشکیل شرکت، محدودیت مسئولیت سهامداران در شرکت‌های سهامی، جذب سرمایه از طریق انتشار اوراق سهام، استمرار و موجودیت شرکت‌های سهامی و تعیین هیأت‌مدیره در شرکت‌های سهامی شماری از امتیازهایی است . که برای تشکیل شرکت سهامی عام وجود دارد.

مراحل ثبت شرکت سهامی عام
گام اول:     تأسیس شرکت

گام دوم:     اظهارنامه تأسیس شرکت

گام سوم:   تهیه طرح اعلامیه پذیره نویسی

گام چهارم:  امضای ورقه تعهد سهم

گام پنجم:    تشکیل سرمایه

گام ششم:  تخصیص سهام

گام هفتم:   ایجاد شرکت

قدم آخر:     ثبت شرکت پس از تشکیل

موسسه ی غیر تجاری چیست؟

هر گاه چند شریک بخواهند برای فعالیت غیر تجاری خود نظیر فعالیتهای خدماتی و مشاوره ای شرکتی را ثبت کنند. باید به عنوان موسسه غیر تجاری به ثبت برسانند.

در واقع موسسات غیر تجاری به دو دسته تقسیم می شوند:

دسته اول : موسسات غیر تجاری که هدف اصلی آنها جذب منافع مالی و تقسیم آن بین اعضاء نباشد. مثل موسسات خیریه

دسته دوم : موسسات غیر تجاری که منافع مالی را بین اعضای خود تقسیم می کنند. مثل موسسات علمی و فنی ، موسسات زبان و….

تفاوت شعبه و نمایندگی خارجی چیست؟

وقتی یک برند خارجی هیچ نماینده ای در ایران نداشته باشد . افراد می توانند در خواست ثبت نمایندگی آن برند را داشته باشند.

و با نامه و تاییدیه از کمپانی اصلی اقدام به ثبت نمایندگی شرکت خارجی کنند.حال در صورتی که برند مدنظر در ایران نماینده داشته باشد .

ولی نمایندگی اصلی مسافت زیادی با درخواست کننده ثبت نمایندگی داشته باشد. باید درخواست کننده به ثبت شعبه نمایندگی شرکت خارجی اقدام کند.

لازم به ذکر است میزان مسئولیت شعبه خارجی را خود نمایندگی اصلی تعیین می کند.

ثبت شرکت دانش بنیان
یکی دیگر از خدمات ارزنده و قابل توجه و همچنین تخصصی ثبت  ثبت شرکت دانش بنیان می باشد. می توان روند ثبت شرکت های دانش بنیان را به اختصار اینگونه بیان کرد:

دانشگاه­‌ها و واحدهای پژوهشی پس از تصویب امكان تاسیس شركت­‌های دانش­‌بنیان در آیین­‌نامه­‌ی مالی و معاملاتی خود در هیات امنا، می­‌توانند شروع به تشكیل شركت­‌های دانش­‌بنیان نمایند.

هر شركت دانش­‌بنیان به پیشنهاد تعدادی از اعضا­ی هیات علمی و تصویب دانشگاه یا واحد پژوهشی تاسیس خواهد شد و یا توسط دانشگاه و واحد پژوهشی به اعضا­ی هیات علمی پیشنهاد می­‌شود.

روند دانش بنیان همانند بقیه شرکت ها می باشد. باید یک شرکت در اداره ثبت شرکتها به ثبت برسد .و یک سال از تاریخ ثبت آن بگذرد .

و پس از کسب مجوز های لازم ، یک درخواست مبنی بر تقاضای دانش بنیان شدن شرکت برای معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری باید فرستاد ، که پس از تایید شدن شرکت دانش بنیان محسوب می شود.

ثبت شرکت دانش بنیان
ثبت شرکت دانش بنیان
با ثبت شرکت بین المللی ، کسب و کارتان را جهانی کنید !
ثبت شرکت بین المللی مزایای زیادی دارد . از جمله افتتاح حساب بانکی بین المللی که به تبع آن می توان تحریم ها را دور زد و به موجب آن بازرگانان به نیاز های تجاری خود دستیابی پیدا می کنند.

همچنین افراد به موجب ثبت شرکت بین المللی می توانند اقامت در کشورهای دیگر را اخذ کنند . و می توان از معافیت مالیاتی کشور ها که برای افراد حقوقی قائل می شوند ، استفاده کنند.

نکته : در برخی از کشور ها به افراد حقیقی اجازه فعالیت تجاری نمی دهند. بنابراین باید فعالیت خود را در قالب شرکت حقوقی انجام دهند و یک شرکت ثبت کنند.

هلدینگ  مفتخر است آمادگی خود را جهت ارائه خدمات ثبت شرکت بین المللی در کشور های زیر اعلام دارد.

ثبت شرکت در آلمان:
کلیه افراد حقیقی یا حقوقی که تمایل به حضور در بازار بین المللی آلمان را دارند. می توانند بطور رسمی صاحب شرکت در آلمان گردند.

از ویژگی های بارز شرکت آلمانی این می باشد. که نیاز به سهامدار آلمانی نیست و متقاضی می تواند مالکیت تمام سهام شرکت را داشته باشد .

ثبت شرکت در آلمان
ثبت شرکت در آلمان
انواع شرکتهای قابل ثبت در آلمان برای خارجی ها:

۱- ثبت شرکت مستقل در آلمان

اشخاص حقیقی یا حقوقی، می توانند یک شرکت مستقل در آلمان ثبت نمایند.ثبت شرکت در آلمان به صورت مستقل، ملیت شرکت ثبت شده را صد در صد آلمانی، تعیین نموده و تمامی سهام، متعلق به سهامداران و مؤسسین شرکت می باشد.

مستقل، یکی از راههای اخذ اقامت آلمان و اخذ اقامت اتحادیه اروپا، برای مدیر عامل شرکت ثبت شده و سهامداران می باشد.

۲-ثبت شرکت در آلمان به عنوان شعبه ای مستقل از یک شرکت

ثبت شعبه ای از یک شرکت به صورت مستقل در آلمان، امکان پذیر است.به این معنی که یک شرکت ایرانی امکان ثبت شعبه ای در آلمان به صورت مستقل را دارد.شعبه ی شرکت ایرانی، تحت حاکمیت و اعمال مقررات، حکومت مرکزی آلمان قراردارد.

و شعبه شرکت مستقل ثبت شده در آلمان، لازم است دارای کارکنان و کادر اداری و مدیریتی مستقل باشد و تا حدودی اختیارات مندرج در اساسنامه به مدیران شرکت منتقل شده باشد.

این امتیاز فقط متعلق به شرکتهای تجاری است و شرکت های خدماتی، امکان ثبت شعبه در آلمان را ندارند.این شعب مستقل، نیاز به پرداخت مالیات در آلمان و معرفی مدیر شعبه شرکت در آلمان و همچنین ارائه نشانی کامل شرکت در آلمان را دارند.

۳-ثبت شعبه شرکت وابسته، به عنوان شعبه شرکت ایران

ثبت شعب به عنوان شعبه وابسته، در این حالت، تمامی قراردادها و امور مربوط شرکت که در آلمان توسط شرکت ثبت شده در آلمان انجام می شود، به عنوان شعبه مستقل نیست و تابع دفتر مرکزی شرکت، در ایران می باشد.

۴-ثبت شرکت در آلمان به عنوان دفتر نمایندگی شرکت

ثبت شرکت به عنوان دفتر نمایندگی در آلمان، این نوع دفاتر، از اختیارات محدودی برخوردارند و صرفا به منظور فعالیت تبلیغاتی یا هماهنگی امور شرکت در خارج از کشور، مورد استفاده قرار می گیرند.

مزایا ثبت شرکت در آلمان
دریافت اقامت دائم

تجارت آزاد با سراسر دنیا

افتتاح حساب بانکی تجاری در سراسر اروپا

استفاده از سوپسیتهای ویژه

مراحل ثبت شرکت در آلمان
وکالت نامه

عقد قرارداد

درخواست اقامت بلند مدت و تعین وقت سفارت

آماده سازی طرح اقتصادی تجاری توسط اقتصاددان های ما

دریافت تائیدیه از اداره بازرگانی

مراجعه به سفارت آلمان در کشور متقاضی

دریافت اقامت ویزای نوع D

انجام امور مربوط به GmbH

انجام امور مربوط به اداره بازرگانی و مالیات

ثبت شرکت در ایتالیا
آیا قصد ثبت شرکت در ایتالیا را دارید ؟

آیا برای انواع راه های ثبت شرکت در ایتالیا به توضیحاتی نیازمند هستید ؟

برای ثبت شرکت در ایتالیا دنبال راهی برای کسب اقامت هستید ؟

آیا مراحل ثبت شرکت ایتالیا را نمی دانید ؟

تفاوت انواع  شرکت در ایتالیا را می خواهید مقابسه نمایید ؟

امتیازات شرکت ایتالیا را می خواهید بررسی نمایید ؟

آیا ایرانیان نیز می توانند برای ثبت شرکت در ایتالیا اقدام نمایند ؟

ثبت شرکت با مسئولیت محدود ایتالیا چگونه انجام پذیر می باشد ؟

سرمایه گذاری در ایتالیا چه تفاوتی با ثبت شرکت ایتالیا دارد ؟

آیا سرمایه گذاری در ایتالیا دارای شرایط خاصی می باشد ؟

سرمایه گذاری در ایتالیا به چه صورت می باشد ؟

ثبت شرکت در ایتالیا
ثبت شرکت در ایتالیا
ایتالیا از جمله کشورهایی است که از امر سرمایه گذاری و راه اندازی کسب و کار در کشور استقبال می کند. بدین ترتیب می توان با ثبت شرکت در ایتالیا و راه انداختن کسب و کار در ایتالیا به این کشور مهاجرت نمود.

هم چنین تحصیل در ایتالیا و در دانشگاه های بزرگ ایتالیا از دیگر راه های مهاجرت به ایتالیا است.

با توجه به این که هزینه تصحیل در ایتالیا بسیار پایین و مقرون به صرفه است . و در عین حال امکان برخوداری از بورس و کمک هزینه های تحصیلی مختلف در ایتالیا وجود دارد.

بدین ترتیب سالانه افراد بسیاری از دیگر نقاط دنیا با اخذ پذیرش از دانشگاه های ایتالیا و برای ادامه تحصیل در ایتالیا راهی ایتالیا می شوند.
با توجه به اینکه ایتالیا به خصوص در سال های اخیر با بحران بیکاری و رکود داخلی مواجه است، بدین ترتیب اگرچه پیدا کردن کار در ایتالیا با دشواری مواجه است.

اما این کشور در راستای رونق اقتصاد داخلی خود از ورود سرمایه به داخل کشور و در نتیجه ورود سرمایه گذران و کارآفرینان به ایتالیا استقبال می کند.
در ایتالیا به صورت الکترونیکی و یا با مرجعه حضوری به ثبت ایتالیا و با ارئه اسناد لازم امکان پذیر است.

این اسناد شامل: درخواست فرم ثبت، شرکت نامه، اساسنامه شرکت، فهرست نام و آدرس اعضای شرکت وسهامداران آن، میزان مالیات بر ارزش افزوده، میزان مالیات و بیمه های لازم می باشد.

برای ثبت الکترونیکی به جز مدارک مزبور درخواست الکترونیکی نیز لازم است.
ثبت شرکت در ایتالیا امکان کار و سرمایه گذاری و اقامت در ایتالیا را فراهم می کند. هم چنین با ثبت شرکت در ایتالیا، افراد می توانند در دیگر کشورهای اروپایی زندگی و تحصیل کنند.

و از مزایای یک شهروند اروپایی هم چون افتتاح حساب بانکی، خرید وام بانکی، تسهیلات دانشگاهی و درمانی برخودار شوند.

هم چنین به راحتی برای دریافت ویزای آمریکا و کاناداو استرالیا و یا انگلیس درخواست دهند. با ثبت شرکت در ایتالیا پس از سه سال اقامت موقت می توان اقامت دائم ایتالیا را به دست آورد.

انواع شرکت در ایتالیا شرکت دارای تعهدات محدود( SrL) شرکت سهامی(SpA) شعبه

شرکت دارای تعهدات محدود؛ پرطرفدارترین نوع کسب و کارهای کوچک در ایتالیا است . و حداقل سرمایه مشارکتی آن ۱۰ هزار یورو می باشد.  در این نوع شرکت حداقل تعداد سرپرستان ۲ نفر است و محدودیت برای سهامدارن خارجی وجود ندارد.

در شرکت سهامی، حداقل سرمایه مشارکتی ۱۲۰ هزار یورو می باشد و این نوع شرکت شکل اصلی شرکت های متوسط و بزرک در ایتالیا است. حداقل تعداد سرپرست در آن یک نفر است و محدودیت برای سهامدران خارجی وجود ندارد.

در ایجاد شعبه در ایتالیا شرکت والد خارجی مسئول تمام تعهدات شعبه ایتالیایی آن است .  حداقل یک سرپرست مورد نیاز است.

 
۱-کپی شناسنامه و کارت ملی کلیه افراد(اعضای هیئت مدیره، موسسین، سهامداران، بازرسین)

۲- تکمیل مفاد قرارداد (آدرس شرکت و ست و کد پستی- سرمایه شرکت- لیست اعضا و سهامداران- درصد سهام و سهم الشرکه و سمت ها- موضوع فعالیت- لیست اسامی (حداقل ۵ مورد اسم ۳ سیلاب خاص)

۳-امضا و تأیید اوراق شرکت.


تمامی تاجران و بازرگانان برای مبادرت به امر صادرات و واردات کالا به صورت تجاری ، عضویت در اتاق بازرگانی ، واردات و صادرات از منطقه آزاد تجاری و همچنین ثبت برند لاتین ( خارجی ) باید کارت بازرگانی اخذ کنند.
کارت بازرگانی به هر 2 صورت حقیقی و حقوقی قابل اخذ می باشد . یعنی یک شخص می تواند هم به عنوان مدیر عامل یک شرکت کارت بازرگانی اخذ کند و هم به عنوان یک شخص تاجر .
مرجع صدور کارت بازرگانی اتاق بازرگانی می باشد که این کارت از طریق اتاق بازرگانی با یک سری شرایط خاص اخذ می گردد. اما در صورتی که بعد از صدور کارت بازرگانی مشخص شود که دارنده کارت فاقد یک یا چند شرط از شرایط دریافت کارت می باشد و یا بعد از صدور فاقد شرط یا شرایط مذکور گردیده است وزارت بازرگانی می تواند راساَ نسبت به ابطال کارت اقدام نماید . در این صورت ، چنانچه این امر برای اتاق بازرگانی یا اتاق تعاون محرز گردد باید وفق بند 1 ماده 10 مکررات صادرات و واردات ، موضوع را جهت ابطال به وزارت بازرگانی منعکس نماید.
ابطال کارت بازرگانی ، تعلیق کارت بازرگانی ، مدارک مورد نیاز و هر آنچه را که باید در این زمینه بدانید را به طور کامل برای شما عزیزان شرح داده ایم.

ابطال کارت بازرگانی
ابطال کارت بازرگانی دو حالت دارد : اجباری و اختیاری
الف ) ابطال اجباری
به موجب ماده 30 قانون امور گمرکی ایران ، چنانچه دارنده ی کارت بازرگانی مرتکب جرم قاچاق شود علاوه بر مجازات تعیین شده ، کارت بازرگانی وی نیز بر حسب مورد به طور موقت و یا دائم ابطال می گردد.
ب) ابطال اختیاری
اشخاص اعم از حقیقی و حقوقی برای ابطال کارت خود می توانند در تهران درخواست خود را به اتاق بازرگانی و در شهرستان ها به نمایندگی اتاق بازرگانی و یا به ادارات کل بازرگانی استان ها تسلیم نمایند یا می توانند مستقیماَ به وزارت بازرگانی مراجعه کنند.

مدارک لازم جهت ابطال کارت بازرگانی حقیقی  ( ویژه اشخاص حقیقی )
1.  تقاضای شخص
2. اصل کارت بازرگانی
3. اصل اظهارنامه ابطالی ثبت نام در دفاتر بازرگانی
4. گواهی مفاصا حساب بیمه تامین اجتماعی جهت ابطال ( در صورت تولیدی بودن )
5. گواهی مفاصا حساب دارایی آخرین سال مالیاتی جهت ابطال ( به همراه داشتن برگه های تشخیص و یا قطعی سال های 79 به بعد و اظهارنامه مالیاتی دارای کد رهگیری سال 1390 اامی است).
کلیه شرایط فوق برای اشخاص خارجی نیز قابل اعمال و تسری است.

مدارک لازم جهت ابطال کارت بازرگانی ( ویژه اشخاص حقوقی )
1. تقاضای شرکت در دو نسخه
2. اصل کارت بازرگانی و کپی صفحه 1 و 2
3. دو نسخه اصل اظهارنامه ابطالی ثبت دفاتر تجاری
4. گواهی مفاصا حساب بیمه تامین اجتماعی جهت ابطال
5. گواهی مفاصا حساب دارایی آخرین سال مالیاتی جهت ابطال ( به همراه داشتن برگه های تشخیص و یا قطعی سال های 79 به بعد و اظهارنامه مالیاتی دارای کد رهگیری سال 1390 اامی است).
6. صورتجلسه مجمع عمومی برای شرکت های سهامی عام ، خاص و صورتجلسه هیات مدیره برای سایر شرکت ها مبنی بر ابطال کارت بازرگانی ( در صورت عدم انحلال) ،
7. اظهارنامه ابطالی ثبت نام در دفاتر بازرگانی
8. کپی رومه رسمی اعلام انحلال شرکت
کلیه شرایط فوق برای اشخاص خارجی نیز قابل اعمال و تسری است.

تعلیق کارت بازرگانی
در صورتی که کارت بازرگانی شخص ( اعم از حقوقی و حقیقی ) مفقود یا سرقت گردد در صورت تقاضای دارنده ی کارت ، نسبت به تعلیق کارت وی اقدام می گردد.
اقدامات لازم جهت تعلیق کارت به قرار ذیل است :
1. تقاضای شخص
2. اطلاع به اداره آگاهی در صورت سرقت
3. درج آگهی در رومه کثیرالانتشار ( نام دارنده کارت اعم از حقیقی و یا حقوقی و شماره کارت بازرگانی در رومه درج گردد ) .
موسسه حقوقی ثبت نیک با کادری متخصص و مجرب در زمینه ی کارت بازرگانی ، خدمات خود را به صورت ویژه ارائه می نماید.
برای این امر ، کافیست با همکاران ما تماس حاصل فرمایید.


هزینه ثبت شرکت موارد متعددی را دربرمی گیرد که از آن جمله می توان به هزینه تعیین نام شرکت، هزینه پستی ثبت شرکت ، هزینه حق الثبت ، هزینه درج در رومه محلی، هزینه پاکت ، پوشه و گیره ، هزینه رومه رسمی کل کشور  ، هزینه پلمپ دفاتر تجاری، هزینه تشکیل پرونده مالیاتی و اخذ کد اقتصادی اشاره داشت. ( لازم به توضیح است ، عواملی نظیر نوع شرکت، میزان سرمایه شرکت، موضوع فعالیت شرکت و تعداد اعضاء شرکت در هزینه های ثبتی شرکت تاثیرگذار خواهد بود) .
در ادامه، جهت روشن شدن بیشتر مطلب به تشریح موارد نامبرده می پردازیم .


هزینه تعیین نام شرکت
نام شرکت عبارتست از واژه یا واژگان با معنی که متقاضیان ثبت اعم از ایرانی یا خارجی برای شناسایی شخصیت حقوقی به مرجع ثبت پیشنهاد می نمایند.
 

 
 جام دهند و هزینه ی انتشار آگهی را نیز صرفاَ به صورت اینترنتی پرداخت نمایند.
برای این منظور پس از مراجعه به سامانه مذکور می بایست در قسمت ثبت نام کاربر جدید کلیک نمایید و شماره موبایل را جهت دریافت پیامک وارد کنید.در مرحله بعدی، آدرس و کدپستی را جهت دریافت نسخه کاغذی رومه  درج کنید.
سپس با ورود به صفحه شخصی من، با کلیک بر روی قسمت هزینه آگهی  ،شماره مکانیزه رقمی را وارد نمایید و با وارد نمودن رمز دوم اطلاعات بانکی خود را درج کنید.با پرداخت هزینه ی آگهی شماره پیگیری به شما داده می شود که از طریق این کد، بدون نیاز به مراجعه ی حضوری می توانید کلیه مراحل ثبت آگهی خود را پیگیری نمایید. وضعیت آگهی می تواند یکی از حالت های ذیل را داشته باشد:
1- دریافت شده از ثبت:
یعنی هزینه آگهی توسط متقاضی پرداخت نشده است و یا پرداخت هزینه با موفقیت انجام نشده است و می بایست جهت چاپ آگهی،با انتخاب پرداخت آنلاین مبلغ آگهی ؛اقدام به پرداخت هزینه آگهی نماید.
2- آماده ارسال به چاپ
در این حالت هزینه چاپ با موفقیت انجام شده و جهت چاپ ارسال شده است.
3- در حال انتشار امضا نشده
یعنی آگهی در حال چاپ است اما هنوز امضاء نشده است.
4- انتشار یافته امضا نشده
یعنی آگهی چاپ شده و در سایت موجود است ولی هنوز نسخه امضا شده آن صادر نشده است.
5- انتشار یافته امضا شده
یعنی آگهی چاپ شده است.
لازم به توضیح است، نحوه محاسبه رومه رسمی بستگی به میزان موضوع و تعداد اعضاء شرکت دارد که به صورت آنلاین و علی الحساب محاسبه می گردد.

هزینه پلمپ دفاتر تجاری
دفتر رومه ، دارایی ، کل و هر دفتری که داشتن آن را وزارت دادگستری لازم بداند باید قبل از آنکه چیزی در آن نوشته شود مهر و پلمپ گردد . تکلیف انجام پلمپ دفاتر تجاری به موجب ماده شش قانون تجارت ، بلافاصله پس از ثبت تاسیس اشخاص حقوقی یا ثبت اشخاص حقیقی در دفاتر ثبت تجاری اامی بوده و مسئولیت عدم انجام این اقدام با مدیران مربوطه خواهد بود. لذا، پس از ثبت شرکت و پرداخت هزینه رومه رسمی شرکت، به مدت یک ماه فرصت دارید تا نسبت به پرداخت هزینه پلمپ دفاتر تجاری و اخذ آن ها اقدام نمایید.
هزینه دفاتر کل و رومه و دفتر دارایی با توجه به اینکه 50 یا 100 برگی یا بیشتر باشند در واحدهای ثبتی مختلف متفاوت است.
شایان ذکر است، پرداخت هزینه های پلمپ دفاتر تجاری در سامانه اداره ثبت شرکت ها به صورت اینترنتی امکان پذیر است.

هزینه تشکیل پرونده مالیاتی و اخذ کداقتصادی
هر شخصیت حقوقی ( شرکت) باید پس از تأسیس برای تشکیل پرونده مالیاتی در واحد مالیاتی، اقدام کند. طبق مقررات مربوطه، شرکت تا 2 ماه پس از تأسیس مکلف به تشکیل پرونده دارایی و پرداخت حق التمبر (مالیات) سرمایه می باشد. تشکیل پرونده مالیاتی به معنای آن است که شرکت به سازمان امور مالیاتی اعلام نماید که چنین شرکتی تأسیس شده و طبق قانون دو در هزار سرمایه شرکت را پرداخت نماید در غیر این صورت مشمول جریمه مالیاتی معادل دو برابر مبلغ اولیه خواهید شد. به عبارت دیگر در صورت عدم تشکیل پرونده مالیاتی و پرداخت حق التمبر دارایی ظرف دو ماه به جای 2 در هزار معادل 6 در هزار سرمایه شرکت ثبت شده باید پرداخت نمایید.
در نظر داشته باشید که حتی در صورت عدم فعالیت شرکت تشکیل پرونده مالیاتی اامی است و برای اعلام عدم فعالیت و عدم پرداخت مالیات احتیاج به انجام آن می باشد و در غیر این صورت مشمول جریمه می شوید.


 
شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی و حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبودی وضع مادی و اجتماعی اعضاء از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آن ها طبق اصولی که در قانون تعاونی ها مطرح است تشکیل می شود.

موضوع شرکت های تعاونی ممکن است یک یا چند منظوره باشد. مانند انجام خدمات عمومی، هرگونه فعالیت مربوط به تولید محصولات کشاورزی و صنعتی و فروش محصولات مزبور، تهیه و توزیع هر نوع کالا و لوازم مورد نیاز زندگی و حرفه ای آنان ( شرکاء ) ، تحصیل وام و اعتبار برای شرکاء ، قرار دادن وسائل کار در اختیار کسانی که قادر به کار هستند ولی وسائل کار و توان مالی ندارند ( مثل دار قالی بافی و پشم جهت فرش بافی ) ، اقدام به عملیات ساختمانی و ایجاد مسکن و …
با توجه به آن چه گفته شد، چند نمونه از شرکت های تعاونی عبارت است از :
1- شرکت تعاونی تولید اعم از محصولات کشاورزی، صنعتی، دامداری و پرورش طیور
2- شرکت تعاونی فروش محصولات
3- شرکت تعاونی مصرف لوازم مورد نیاز زندگی شرکاء
4- شرکت تعاونی صنوف
5- شرکت تعاونی روستایی
6- شرکت تعاونی ساختمان یا مسکن
7- شرکت تعاونی وام و اعتبار
در این نوع شرکت ، مسئولیت هر یک از سهامداران در مقابل قروض و دیون شرکت محدود به مبلغ اسمی سهم یا سهامی است که سهامدار در شرکت تعاونی دارا می باشد.
شایان ذکر است، شرکت تعاونی، مانند شرکت های تجاری، دارای شخصیت حقوقی است و دارایی آن، مجزا و مستقل از دارایی اعضاء می باشد.

ارکان شرکت تعاونی
شرکت تعاونی برای اداره امور خود دارای ارکان ذیل است :
– مجامع عمومی ؛
– هیئت مدیره ؛
– بازرسی .

اعضاء شرکت تعاونی
در شرکت تعاونی :
1-  تعداد اعضاء شرکت تعاونی نمی تواند کمتر از 7 نفر باشد.
2-  اعضاء می توانند شخص حقیقی یا حقوقی باشند.
3-  اگر عضو شخص حقوقی است، باید در زمره اشخاص حقوقی غیردولتی باشد. بنابراین دولت ، وزارتخانه ها ، سازمان های دولتی و شرکت های دولتی نمی توانند به عنوان عضو در یک شرکت تعاونی وارد شوند.
4-  شرایط عضویت در تعاونی ها عبارت است از : تابعیت جمهوری اسلامی ایران ، عدم ممنوعیت قانونی و حجر ، خرید حداقل سهام مقرر در اساسنامه ،درخواست کتبی عضویت و تعهد به رعایت مقررات اساسنامه تعاونی ، عدم عضویت در تعاونی مشابه.

حداقل سرمایه در شرکت های تعاونی
به موجب تبصره ( 3 ) ماده 3 آیین نامه اجرایی قانون بخش تعاونی اقتصاد ج.ا.ا اصلاحی / 1 / 1392 :
حداقل سرمایه برای تشکیل تعاونی نباید از ده دصد سرمایه گذاری مورد نیاز کمتر باشد ؛ و در صورتی که در سایر قوانین و مقررات برای موضوع فعالیت حداقل میزان سرمایه تعیین شده باشد رعایت آن اامی است.

اساسنامه شرکت تعاونی
هر شرکت تعاونی باید دارای اساسنامه باشد.اساسنامه انواع شرکت های تعاونی، به صورت " نمونه اساسنامه " به وسیله وزارت تعاون تهیه شده و در اختیار تشکیل دهندگان شرکت قرار می گیرد.
اساسنامه شرکت تعاونی طبق قانون بخش تعاونی ، باید حاوی نکات ذیل باشد :
1- نام شرکت با قید کلمه تعاونی ؛
2- نوع شرکت ( تولیدی یا توزیعی بودن و نوع فعالیت )؛
3- هدف شرکت ؛
4- مرکز اصلی عملیات و نشانی ؛
5- سرمایه شرکت ( میزان سرمایه ، تعداد سهام ، ارزش هر سهم ، تعداد سهامی که هر عضو می تواند داشته باشد ، میزان مبلغ لازم التادیه هر سهم ، حداکثر مدت برای تادیه مبلغ پرداخت نشده سهام ، با نام و غیر قابل تقسیم بودن سهام ، مقررات راجع به ورقه سهم ، شرایط انتقال سهام ، سرمایه گذاری ارگان های دولتی و عمومی در شرکت ، هدایای نقدی و جنسی افراد و موسسات ) ؛
6- مقررات راجع به عضو ( شرایط ورود به عضویت ، مرجع قبول عضو ، موارد خرج از عضویت ، شرایط اخراج عضو و مرجع تصمیم گیری در اخراج ، حقوق و تکالیف اعضا ) ؛
7- مجامع عمومی شرکت ( انواع مجامع و مقررات راجع به آن ها از قبیل مقررات راجع به دعوت ، نصاب رسمیت جلسات ، اکثریت لازم برای اتخاذ تصمیمات و انتخاب هیئت مدیره و بازرسان ، وظایف و اختیارات و صلاحیت های مجامع عمومی ) ؛
8- هیئت مدیره و مدیر عامل ( تعداد اعضای اصلی و علی البدل ، وظایف و اختیارات و مقررات راجع به اعمال مدیریت و تصمیم گیری ، مدیر عامل و وظایف و حدود اختیارات وی ، شرایط لازم برای انتخاب شدن به مدیریت و مدیر عاملی ) ؛
9- بازرس یا بازرسان ( تعداد بازرسان اصلی و علی البدل ، شرایط لازم برای انتخاب شدن ، وظایف و حدود اختیارات ، حق احمه بازرسان ) ؛
10- مقررات مالی ( سال مالی شرکت ، مقررات راجع به ترامه و حساب سود و زیان ، سود خالص شرکت و ترتیب تقسیم آن ، ذخیره قانونی و اندوخته احتیاطی و میزان آن ها ) ؛
11- مقررات مختلف از قبیل مقررات راجع به عضویت شرکت در اتحادیه های تعاونی ، اتاق تعاون و صندوق تعاون ، مقررات راجع به سرمایه گذاری و به کار انداختن وجوه مازاد بر احتیاج شرکت ، مقررات راجع به استقراض و تحصیل اعتبار و دریافت قرض الحسنه برای توسعه یا رفع تنگناهای مالی ؛
12- ضوابط ادغام شرکت با شرکت تعاونی دیگر ؛
13- موارد انحلال شرکت تعاونی و طرز تصفیه .

 ثبت تعاونی
لازمه وجود تعاونی ، ثبت آن است و ماده 2 قانون بخش تعاونی با بیان اینکه " شرکت هایی که با رعایت این قانون تشکیل و به ثبت برسند تعاونی شناخته می شوند "، وجود شرکت تعاونی را موکول به ثبت آن می کند.
مرجع ثبت تعاونی ها در تهران " اداره کل ثبت شرکت ها " و در شهرستان ها " اداره ثبت " واقع در مرکز اصلی تعاونی است.
اولین هیئت مدیره مکلف است ظرف یک ماه از تاریخ جلسه اولین مجمع عمومی عادی اقدامات ضروری برای ثبت تعاونی را به انجام برساند. برای ثبت هر شرکت لازم است نخست "مجوز ثبت " صادر شود. مجوز ثبت حاکی از تایید وزارت تعاون بر مطابقت اقدامات انجام شده برای تشکیل تعاونی با مقررات مربوط است.
مدارک لازم برای ثبت و اخذ مجوز ثبت عبارت است از :
1- اساسنامه مصوب شرکت یا اتحادیه ؛
2- دعوتنامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی ؛
3- صورت جلسه اولین مجمع عمومی عادی، دایر بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان ؛
4- رسید پرداخت مقدار وجوه لازم التادیه سرمایه تعاونی، طبق اساسنامه ؛
5- مدارک مربوط به تقویم و تسلیم آن مقدار از سرمایه که به صورت جنسی بوده است. ( اگر وجود داشته باشد ) ؛
6- فهرست اسامی و مشخصات داوطلبان تشکیل تعاونی ؛
7- فهرست اسامی و مشخصات و نشانی اعضای اولین هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان اعم از اصلی و علی البدل و مدیر عامل که حاوی امضای آن ها باشد ؛
8- قبولی کتبی اعضای اولین هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان ؛
9- صورت جلسه راجع به جلسه اولین هیئت مدیره دایر بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیئت مدیره، انتخاب صاحبان امضاهای مجاز و اسامی و مشخصات آن ها و انتخاب مدیر عامل.
همان طور که اشاره شد، هیئت مدیره مکلف است ظرف یک ماه از تاریخ برگزاری اولین مجمع عمومی عادی مدارک لازم را برای ثبت و صدور آگهی مربوط به مرجع ثبت تسلیم کند.
مدارک لازم برای ثبت تعاونی ، علاوه بر مدارک اولیه ثبت ( شامل تصویر شناسنامه و مدارک تحصیلی اعضاء، تصویر گواهی پایان خدمت نظام وظیفه عمومی یا معافیت برای آقایان، سه قطعه عکس و گواهی عدم سوء پیشینه ) به قرار ذیل است :
1- مجوز اداره تعاون
2- اساسنامه مورد تصویب شرکت تعاونی
3- دعوت نامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی
4- صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی دال بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیات مدیره و بازرس با بازرسان
5- صورتجلسه اولین هیات مدیره دال بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیات مدیره انتخاب صاحبان امضاء مجاز و اسامی و مشخصات آن ها و مدیرعامل
6- تقاضانامه و شرکت نامه که به صورت اوراق چاپی توسط اداره ثبت شرکت قرار می گیرد.
7- قبولی کتبی اعضاء اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان
8- لیست اسامی و امضاء حاضرین در اولین مجمع عمومی عادی
9- لیست اسامی و مشخصات و نشانی اعضاء اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان
10- رسید پرداخت سرمایه شرکت طبق اساسنامه به صندوق تعاون
پس از تحویل مدارک نامبرده به اداره ثبت شرکت ها، ثبت شرکت تعاونی به وسیله آگهی در رومه رسمی به اطلاع عموم می رسد.

آگهی ثبت تعاونی
ثبت تعاونی به وسیله درج آگهی در " رومه رسمی " به اطلاع عموم می رسد. عندالاقتضا می توان علاوه بر رومه رسمی در یکی از رومه های محلی یا با الصاق آگهی در معابر عمومی مرکز تعاونی نیز ثبت آن را اعلام کرد. ( شرکت ها و اتحادیه های تعاونی، از پرداخت حق الثبت و نصف تعرفه آگهی ثبت در رومه رسمی معاف اند ).

پروانه تاسیس
هیئت مدیره تعاونی پس از ثبت باید از وزارت تعاون برای آن پروانه تاسیس بگیرد و پس از اخذ پروانه تاسیس است که شرکت تعاونی می تواند به فعالیت بپردازد.
مدارک لازم برای اخذ پروانه تاسیس عبارت است از :
1- فتوکپی مدارک ثبت تعاونی
2- تقاضانامه برای اخذ پروانه تاسیس که به عنوان وزارت تعاون نوشته شده است.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.


 
قدس ، یکی از شهرهای قدیمی استان تهران در ایران است. چنانچه مایل به راه اندازی کسب و کاری جدید در این منطقه می باشید، مطمئناَ ثبت نمودن شرکت بهترین روش جهت شروع انواع فعالیت اقتصادی است .
در مورد ثبت شرکت در شهر قدس موضوع های متعددی قابل بحث و بررسی است که در این مقاله به هر یک از آن ها اشاره می شود. از جمله این موضوع ها شرایط اساسی تشکیل شرکت تجاری ، اقسام شرکت های قابل ثبت ، موضوع فعالیت شرکت، عده شرکاء، سرمایه اولیه ثبت کردن شرکت، ضوابط قانونی انتخاب نام شرکت، مدارک لازم جهت ثبت نمودن شرکت، هزینه ثبت و مدت زمان لازم برای ثبت و همچنین ثبت علامت تجاری می باشد.

شرایط اساسی تشکیل شرکت تجاری
1- قصد و رضای طرفین : منظور از قصد و رضای طرفین این است که چون تشکیل شرکت تجاری اختیاری است بدین جهت شرکاء هم باید با رضایت کامل وارد شرکت گردند. پس معلوم است که اگر یکی از شرکاء مجبور به قبول قرارداد شرکت شده باشد عقد قرارداد باطل است.
2- اهلیت طرفین : شرکاء و موسسین باید برای معامله و عقد قرارداد اهلیت داشته باشند. بنابراین صغیر و مجنون نمی توانند شرکت تاسیس نمایند مگر اینکه اولیاء آن ها به این امر رضایت دهند.
3- مشروعیت موضوع تشکیل شرکت : شرکت برای امری و فعالیتی خلاف قانون مانند حمل مواد مخدر و . تشکیل شده باشد.

اقسام شرکت ها
1- شرکت سهامی ( عام – خاص ) 2- شرکت با مسئولیت محدود 3- شرکت تضامنی 4- شرکت نسبی 5- شرکت مختلط سهامی و غیرسهامی 6- شرکت تعاونی
شرکت های مذکور را به اعتبار روابط شرکاء با یکدیگر و در قبال اشخاص ثالث به چهار دسته زیر تقسیم بندی می نمایند.
شرکت هایی که مسئولیت شرکاء فقط محدود به سرمایه اشخاص بوده و مازاد بر آن ، شرکاء هیچ مسئولیت دیگری ندارند. ( شرکت سهامی ، شرکت با مسئولیت محدود )
شرکت هایی که شرکاء در مقابل طلبکاران و اشخاص خارج، ضمانت دارند مانند شرکت تضامنی و شرکت نسبی
شرکت هایی که در نتیجه اختلاط دو نوع سهامدار بوجود می آیند .
مختلط سهامی ( سهامدار عام و شریک ضامن ) مختلط غیرسهامی ( با مسئولیت محدود و شریک ضامن )
شرکت های تعاونی اعم از شرکت های تعاونی تولیدی و مصرف
شرکت سهامی :
شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست. ماده 4 لایحه اصلاح قانون تجارت مقرر می دارد : " شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود :
نوع اول – شرکت های سهامی عام هستند که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند.
نوع دوم- شرکت های سهامی خاص هستند که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است."
مشخصات شرکت سهامی عبارت است از :
1- سرمایه به سهام مساوی تقسیم شده است.
2- مسئولیت دارندگان سهام محدود به مبلغ اسمی آن هاست.
3- مسئولیت دارندگان سهام محدود به مبلغ اسمی آن هاست.
4- عده شرکاء کمتر از 3 نفر نیست.
5- سرمایه شرکت در بدو تاسیس نباید از مبلغ معینی که در قانون پیش بینی شده کمتر باشد. به موجب قانون ، در شرکت سهامی عام حداقل سرمایه در بدو تاسیس پنج میلیون ریال است و در مورد شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال .
شرکت با مسئولیت محدود :
شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و سرمایه شرکاء به سهام یا قطعات سهام تقسیم نگردیده، و هر یک از شرکاء فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئولیت دارند و مسئول قروض و تعهدات شرکت می باشد.
در ایران، موفقیت این نوع شرکت چشمگیر است. علت موفقیت آن هم این است که :
اولاَ: تشکیل شرکت ، متضمن تشریفات بسیار ساده ای است ؛ از جمله اینکه تشکیل آن نیاز به وجود بیش از دو نفر شریک ندارد.
ثانیاَ : مسئولیت شخصی شرکاء را به دنبال ندارد. البته بانک ها ، مقررات ساده قانون را در عمل مخدوش می کنند و به اعتبار خود شرکت اعتقاد ندارند. به همین علت ، در اغلب کشورها ، هنگام دادن تسهیلات به شرکت های با مسئولیت محدود از مدیر یا شریک دارای اکثریت آراء ، تضمین شخصی مطالبه می کنند که مبلغ آن بیش از مبلغ آورده او در شرکت است.
شرکت تضامنی :
شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای پرداخت تمام قروض شرکت کافی نباشد هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت می باشند. هر قراردادی که برخلاف فوق بین شرکاء بسته شود در مقابل اشخاص ثالث اعتباری ندارد.
شرکت نسبی :
شرکتی است که برای امور تجاری تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل می شود و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای است که سرمایه گذاری نموده اند .
شرکت های مختلط :
الف) شرکت مختلط سهامی
شرکتی است که از ترکیب چند شریک ضامن و چند شریک سهامی تشکیل می شود و شرکاء ضامن ، مسئولیت نامحدود دارند اما شرکاء سهامی به نسبت سرمایه ای که سرمایه گذاری نموده اند مسئولیت دارند.
ب) شرکت مختلط غیرسهامی
شرکتی است که از ترکیب چند شریک ضامن که دارای مسئولیت نامحدود هستند با چند شریک با مسئولیت محدود که سرمایه و مسئولیت آن ها باید به تناسب آن باشد در شرکت مسئولیت دارند. ( شرکاء ضامن در هر دو نوع شرکت مسئولیت اداره شرکت را عهده دار می شوند ) .
موضوع شرکت
موضوع شرکت عبارت است از عنصر اصلی شرکت یعنی آن چیزی که شرکت برای آن تشکیل شده است. موضوع شرکت می تواند خرید و فروش باشد یا حمل و نقل در هر حال بستگی به اداره شرکاء دارد و آن چیزی که در اساسنامه ذکر شده . موضوع شرکت باید مشروع باشد و متضمن منفعت عقلایی باشد. موضوع شرکت باید منجز و قطعی باشد. یعنی موضوع شرکت ابهام نداشته باشد و نوع خرید و فروش و حمل و نقل مشخص باشد.
موضوعات فعالیت برای ثبت نمودن شرکت به سه دسته تقسیم می شوند :
الف) موضوعاتی که به کلی غیرقابل ثبت هستند.
ب) موضوعاتی که قبل از ثبت نیاز به اخذ مجوز دارند. این موضوعات شامل 23 ماده می باشند.
ج) موضوعاتی که بدون نیاز به دریافت مجوز از سازمان ها و ارگان ها به ثبت می رسند.
شایان ذکر است ، خوانندگان محترم جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند با همکاران ما در شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایند و یا به مقاله " موضوعات نیازمند اخذ مجوز در ثبت شرکت " مراجعه نمایند.
• عده شرکاء
عده شرکاء اصولاَ بستگی به نظر موسسین دارد. اما قاعده این است که شرکت ، باید دارای حداقل دو عضو باشد. به موجب قانون ، تعداد سهامداران در شرکت سهامی عام در بدو تاسیس نباید کم تر از 5 نفر باشد و در شرکت سهامی خاص نباید کمتر از 3 نفر باشد. در شرکت با مسئولیت محدود ، مختلط سهامی ، مختلط غیرسهامی، تضامنی و نسبی ، حداقل شرکا 2 نفر می باشد. اضافه می گردد ، در شرکت تعاونی حداقل شرکا 7 نفر است .
• میزان سرمایه
هیچ شرکتی بدون سرمایه تشکیل نمی شود و به ثبت نمی رسد. البته قانون گذار به جز در مورد شرکت های سهامی که حداقل میزان سرمایه را معین کرده ، در مورد بقیه شرکت ها چیزی نگفته است. بنا بر قانون، در شرکت سهامی عام حداقل سرمایه در بدو تاسیس پنج میلیون ریال است و در مورد شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال .
در سایر شرکت ها، حداقل سرمایه محدودیتی ندارد . البته سرمایه شرکت نباید آنقدر کم باشد که جنبه تفننی پیدا کند. در چنین صورتی می توان گفت که سرمایه ناچیز به معنی عدم وجود سرمایه است که موجب بطلان شرکت می شود.

ضوابط قانونی انتخاب نام شرکت
1- در انتخاب نام شرکت حتماَ باید از اسم خاص استفاده شود.
2- اسم شرکت نباید قبلاَ توسط شخص دیگری به ثبت رسیده باشد.
3- کلماتی که در اسم شرکت ها استفاده می شوند باید واژه بیگانه نباشد و فارسی باشد. هنگامی که در یک نام پیشنهادی، ترکیبی از دو واژه فارسی، تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد امکان ثبت آن وجود ندارد.
4- جهت تعیین اسم شرکت حداقل تعداد سیلاب ها 3 سیلاب است.
5- نام شرکت لاتین نباشد.
6- نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند پذیرفته نمی شوند.
7- استفاده از اسامی مشهوره که باعث فریب افکار عمومی می شود ممنوع می باشد.
8- واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند پذیرفته نمی شوند.
9- اضافه کردن کلمات توصیفی پذیرفته نمی شود.

مدارک ثبت شرکت با مسئولیت محدود
1- برابر اصل مدارک شناسایی شرکا و مدیران
2- دو نسخه تقاضانامه برای ثبت کردن شرکت با مسئولیت محدود
3- دو نسخه شرکتنامه
4- دو نسخه اساسنامه
5- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
6- در صورت نیاز مجوز از مراجع ذیصلاح ( همان طور که توضیح داده شد، برای ثبت برخی موضوعات فعالیت نیاز به اخذ مجوز می باشد )
7- گواهی عدم سوء پیشینه

مدارک ثبت شرکت سهامی خاص 
1- برابر اصل مدارک شناسایی سهامداران و مدیران
2- دو نسخه اظهارنامه شرکت سهامی خاص
3- دو نسخه اساسنامه شرکت
4- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه تعهدی ( در شرکت های سهامی خاص حداقل 35 % از سرمایه شرکت باید در حسابی به نام شرکت نزد بانک واریز گردد ) .
5- مجوز فعالیت در صورت نیاز
6- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
7- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
8- گواهی عدم سوء پیشینه

مدارک ثبت شرکت تعاونی 
1- صورتجلسه تشکیل مجمع موسس و اولین مجمع عمومی و اسامی اعضا و هیات مدیره منتخب و بازرسان
2- اساسنامه مصوب مجمع عمومی
3- درخواست کتبی ثبت
4- طرح پیشنهادی و ارائه مجوز وزارت تعاون
5- رسید پرداخت مقدار لازم التادیه سرمایه
6- مدارک دعوت به عضویت افراد واجد شرایط

مدارک ثبت شرکت سهامی عام 
مرحله اول: (مرحله تشکیل و تحصیل اجازه پذیره نویسی )
1- دو نسخه طرح اعلامیه پذیره نویسی که بایستی به امضاء کلیه موسسین رسیده باشد.
2- دو نسخه طرح اساسنامه تکمیل شده
3- دو نسخه اظهارنامه ی تکمیل شده
4- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت موسسین
5- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه (حداقل 35% از 20 % سرمایه تعهد شده)
6- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
7- اصل مجوز اولیه از سازمان بورس و اوراق بهادار
8- تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام پیشنهادی های و همچنین فیش واریزی مربوطه
مرحله دوم: ( مرحله ایجاد و ثبت شرکت های عام سهامی)
1- دو نسخه اساسنامه که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده باشد.
2- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین متضمن تصویب اساسنامه تعیین،اعضاء هیئت مدیره،انتخاب بازرسان و رومه های کثیرالانتشار
3- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
4- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت(در صورتیکه قسمتی از سرمایه موسسین بصورت غیر نقدی باشد)
5- اصل مجوز سازمان بورس و اوراق بهادار(مجوز ثانویه)

مدارک ثبت شرکت تضامنی 

1- دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده
2- دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده
3- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
4- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
5- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
6- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
7- اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل
8- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکاء ، مدیران و هیات نظار ( در مواردی که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند).
9- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت کردن شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

• هزینه و مدت زمان ثبت شرکت

یکی از مهم ترین بررسی هایی که متقاضیان ثبت انجام می دهند، تخمین هزینه ثبت نمودن شرکت است. ثبت کردن شرکت، به عنوان یک پروسه قانونی دارای برخی هزینه ها می باشد. هزینه ثبت شرکت، هزینه های متعددی در بردارد. هرینه هایی مانند : هزینه تعیین و استعلام نام شرکت ( چهار هزار تومان ) ، هزینه تنظیم اساسنامه شرکت + اوراق ثبتی ، درخواست گواهی عدم سوء پیشینه و کپی برابر اصل مدارک ، هزینه حق الثبت (توجه به سرمایه های مختلف متغیر می باشد.)، هزینه حق الدرج یا درج در رومه محلی ، هزینه پاکت ، پوشه ( حدوداَ سی هزار تومان ) و هزینه انتشار آگهی ثبت در رومه رسمی ( به طور میانگین و بر اساس تعداد کلمات و حروف اطلاعات ثبتی شرکت از صد و چهل هزار تومان به بالا است ) و هزینه پستی شرکت است که این هزینه پستی در مراکز مختلف بسته به میزان وزن و تعداد اوراق ( برگه ها ) متغیر می باشد.
توجه داشته باشید که نوع شرکت در هزینه آن موثر است. به عنوان مثال به دلیل پیچیدگی های ثبتی و اداری، هزینه ثبت کردن شرکت با مسئولیت محدود و سهامی خاص با یکدیگر متفاوت است. همچنین ، تعداد نفرات شرکت، مکان و موضوع ثبت نیز در تفاوت قیمت ها تاثیر گذار است. در صورتی که موضوع فعالیت شرکت دارای موارد مختلفی بوده و طولانی باشد، هزینه ثبت افزایش می یابد. اخذ مجوز برای موضوعات مجوزی نیز طبیعتاَ هزینه های خود را به همراه خواهد داشت.
زمان ثبت 30 الی 45 روز می باشد.

• ثبت علامت تجاری پس از ثبت شرکت

از جمله اقدامات اختیاری پس از ثبت نمودن شرکت، ثبت علامت تجاری است . مطابق ماده 1 قانون علائم و اختاعات مصوب اول تیر1310 " علائم تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آنکه برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. بنابراین علامت تجاری به خودی خود معرف جنسی است که حاصل دسترنج و زحمت سازنده آن است و به این جهت نباید اشخاص دیگر از آن سوء استفاده نموده و به نام خود و به ضرر صاحب علامت در آن مداخله نمایند.
با توجه به این که شرکت ها برای حمایت از علامت تجاری خود نیاز به ثبت آن دارند ، در ادامه به مقررات ثبت علامت تجاری می پردازیم.
علامت باید مشخص جنس و به نحوی باشد که بتوان آن را در انحصار صاحب علامت دانست مثلاَ برای کلاه علامت کلمه " کلاه " مشخص جنس نخواهد بود زیرا از کلمه " کلاه " منحصربودن آن به یک نوه کلاه معلوم نمی شود ولی برای چایی استعمال شکل یا کلمه " کلاه " مانعی ندارد و خریدار می تواند چای کلاه نشان را از فروشنده مطالبه و خریداری نماید. همچنین اسامی عام نیز به جهت اجناسی که از آن نوع هستند استعمال نمی شود زیرا معرف جنس نخواهد بود.
علائمی که نمی توان به عنوان علائم تجاری یا یکی از اجزاء آن قرار داد عبارتند از :
1- پرچم کشور و هر پرچم دیگری که دولت آن را به عنوان علامت تجاری منع کند.
2- علامت هلال احمر ، نشان ها ، مدال ها و ارگان های دولت ایران
3- کلمات یا عباراتی که موهم انتساب به مقامات رسمی ایران باشد از قبیل انقلابی ، دولتی و امثال آن
4- علامات موسسات رسمی مانند آرم جمهوری اسلامی و هلال احمر و صلیب سرخ و .
5- علائمی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت باشند.
قانون ، داشتن علامت تجاری را اختیاری قرار داده ، مگر در مواردی که دولت آن را اامی کند.
طبق تصویب نامه مورخ 3 اردیبهشت 1328 هیئت وزیران ، علامت هایی که ثبت آن اجباری است به قرار ذیل است :
1- داروهای اختصاصی ( اسپسیالیته ) مورد استعمال طبی و بیطاری
2- مواد غذایی که در لفاف و ظرف مخصوص باشند.
3- نوشیدنی ها و آب های گاز دار
4- لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود.
به موجب ماده 13 قانون مقررات امور پزشکی و داروی مصوب 29 خرداد 1334 ثبت داروهای اختصاصی اجباری است.
در غیر از موارد فوق، ثبت علامت برای تبعه ایران و سایر کشورها آزاد است و می توانند از آن بهره مند شوند.
هم چنین بخوانید :


ممکن است در طول حیات شرکت با مسئولیت محدود ، شرکاء بخواهند در سرمایه ثبت شرکت تغییری بدهند. این تغییر ممکن است به منظور افزایش یا کاهش سرمایه باشد که هر یک از این دو حالت را با توجه به وضع خاص شرکت با مسئولیت محدود بررسی می کنیم.

افزایش سرمایه
الف) تشریفات افزایش سرمایه
قانون تجارت ایران در مورد افزایش سرمایه اولیه ثبت شرکت و به طور کلی ، در مورد تغییر سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود نص خاصی ندارد ؛ اما چون تغییر سرمایه و افزایش آن از موارد تغییر اساسنامه است ، برای صحت افزایش سرمایه ، باید شرایط مذکور در ماده 111 قانون تجارت رعایت شود. به موجب این ماده : " هر تغییر دیگری راجع به اساسنامه ( یعنی هر تغییری غیر از تغییر در تابعیت شرکت ، موضوع ماده 110 قانون تجارت ) باید با اکثریت عددی شرکایی که حداقل سه ربع سرمایه را نیز دارا باشند به عمل آید ، مگر اینکه در اساسنامه ، اکثریت دیگری مقرر شده باشد ". پس برای آنکه تصمیم راجع به افزایش سرمایه شرکت ، صحیح اتخاذ شده باشد ، باید " دو " اکثریت وجود داشته باشد : اکثریت " عددی " و اکثریت " سرمایه ای " .
قانونگذار بر قاعده مندرج در ماده " 111 " قانون تجارت ، یک استثناء وارد کرده است. در واقع ، افزایش سرمایه را نمی توان با اکثریت مزبور یا هر اکثریت دیگری به تک تک شرکاء تحمیل کرد. ماده " 112 " قانون تجارت در این باره مقرر کرده است : " در هیچ مورد ، اکثریت شرکاء نمی تواند شریکی را مجبور به ازدیاد سهم الشرکه خود کند ".

afzayesh sarmaye


وقتی که اصل افزایش سرمایه مورد تصویب اکثریت قرار گرفت ، مدیر می تواند به نیابت از طرف همه شرکای موجود ، به درخواست اشخاص ثالثی که به شریک شدن در شرکت تمایل دارند ، پاسخ دهد. با اشخاص جدید باید قراردادی منعقد شود که پس از آن، آن ها به عنوان شریک شرکت شناخته می شوند. چون این قرارداد ، یک قرارداد شرکت است ، شرایط تشکیل شرکت با مسئولیت محدود در مورد آورده شرکای جدید نیز باید در آن رعایت شود. بنابراین ، قرارداد با شرکای جدید باید با " سند رسمی " باشد ، سهام جدید را نمی توان به صورت اوراق قابل نقل و انتقال صادر کرد ، آورده های غیرنقدی باید تقویم و تسلیم شوند، تمام آورده نقدی باید پرداخت شود ، و در قرارداد باید قید شود که آورده های غیرنقدی تقویم و تسلیم شده است. به طور خلاصه هر عملی که شرکای قبلی برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود مجبور به انجام آن بودند، در خصوص شرکای جدید نیز لازم الرعایه است. عدم رعایت این اصول، موجب بطلان افزایش سرمایه است ، نه بطلان شرکت .
لازم نیست قراردادی را که با شرکای جدید منعقد می شود کلیه شرکای قدیمی امضاء کنند، بلکه همین که مدیر از طرف شرکاء ، آن را امضاء کند ، کفایت می کند. معذلک ، در مورد تقویم و تایید تسلیم سرمایه غیرنقدی ، اجرای ماده 97 قانون تجارت ایجاب می کند که کلیه شرکاء ، یعنی شرکای جدید و قدیمی، تقویم و میزان ارزیابی شده آورده غیرنقدی را تایید کنند تا افزایش سرمایه تحقق یابد. مبنای قاعده این است که نسبت به تقویم سهم الشرکه های غیرنقدی، تمامی شرکاء در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند. علاوه بر این ، مفاد بند " ب " ماده 115 قانون تجارت در مورد مسئولیت جزایی کسانی که با تمسک به وسایل متقلبانه ، سهم الشرکه غیرنقدی را بیش از قیمت واقعی آن تقویم کرده باشند، در مورد افزایش سرمایه نیز قابل اعمال است.
ب) طرق افزایش سرمایه
طریق عادی افزایش سرمایه این است که در قبال سهمی که هر شریک ( اعم از جدید یا قدیمی ) دریافت می کند ، مبلغی پول یا یک مال از او دریافت می شود. طریق دیگر این است که شرکای قبلی به اتفاق آراء تصمیم می گیرند ، مبلغی از سود شرکت را – به استثنای ذخیره قانونی – به افزایش سرمایه اختصاص دهند و در قبال این افزایش، به شرکاء ، سهم الشرکه جدید تعلق می گیرد.
افزایش سرمایه شرکت ، با اکثریت آرای شرکاء ، موثر نیست ، چه این اقدام به منزله اجبار شریک به ازدیاد سهم الشرکه اوست که مطابق ماده " 112" قانون تجارت ممنوع است. البته ، افزایش سرمایه از طریق مراجعه به اشخاص غیرشریک بلااشکال است و مشمول ممنوعیت ماده " 112" قانون تجارت نمی شود.

کاهش سرمایه
کاهش سرمایه ثبت زمانی مطرح است که شرکت به سرمایه موجود خود نیاز ندارد و ترجیح می دهد مقداری از آورده های شرکاء را به آن ها مسترد دارد.
کاهش ثبت سرمایه در حقوق ایران مشکل زیادی پیش نمی آورد. در واقع ، برخلاف آنچه در حقوق کشور فرانسه می گذرد ، قانونگذار ، حداقلی برای میزان سرمایه شرکت پیش بینی نکرده است و بنابراین ، سرمایه شرکت می تواند هر مبلغی باشد ؛ به این شرط که آنقدر کم نباشد که جنبه تفننی پیدا کند. در چنین صورتی می توان گفت که سرمایه ناچیز به معنی عدم وجود سرمایه است که موجب بطلان شرکت می شود. طریق معمولی کاهش سرمایه ، تقلیل بهای اسمی سهم الشرکه یا تقلیل تعداد شرکاء از طریق خروج آن ها از شرکت است.

kahesh sarmaye
برخلاف آنچه در مورد افزایش سرمایه گفته شد ، کاهش سرمایه را می توان با اکثریت عددی شرکاء که حداقل " سه ربع " سرمایه را نیز دارا باشند به تصویب رساند ، زیرا کاهش سرمایه به معنای تغییر اساسنامه است و تغییر اساسنامه نیز با چنین اکثریتی محقق می شود. البته این تقلیل سرمایه نباید با هدف سوء و بدون توجه به حقوق طلبکاران انجام شود والا موثر نخواهد بود. در واقع ، سرمایه شرکت با مسئولیت محدود ، تضمیم طلب طلبکاران است و شرکاء نمی توانند تحت پوشش تقلیل سرمایه یا تقسیم سود ، به حقوق طلبکاران لطمه وارد کنند و هر گاه چنین اقدامی کنند در مقابل طلبکاران ، مسئول خواهند بود ؛ اما قانونگذار ، ضمانت اجرایی برای این اقدام پیش بینی نکرده است.
فرض کنیم شرکاء ، بدون توجه به حقوق طلبکاران ، سرمایه شرکت را تقلیل دهند و مقداری از آن را بین خود تقسیم کنند. طلبکاران چه اقدامی می توانند علیه آن ها به عمل آورند ؟ به نظر می رسد این مورد ، مشمول ماده " 303 " قانون مدنی است ؛ یعنی باید این گونه تلقی کنیم که شرکاء چیزی را دریافت کرده اند که حق دریافت آن را نداشته اند و بنابراین باید آن را به صاحبان حق مسترد دارند. ( به موجب ماده " 303 " قانون مدنی : " کسی که مالی را من غیر حق دریافت کرده است ، ضامن عین و منافع آن است ، اعم از اینکه به عدم استحقاق خود عالم باشد یا جاهل ") .
البته این امر در صورتی مصداق پیدا می کند که دارایی شرکت برای پرداخت طلب طلبکاران کافی نباشد. به همین دلیل ، شرکاء ممکن است سرمایه اسمی شرکت را تقلیل دهند ، بدون آنکه به دارایی های دیگر شرکت دست بزنند. شایان ذکر است ، هرگاه تقلیل سرمایه شرکت با سوء نیت باشد ، مدیران و شرکایی که به این امر مبادرت کرده اند ، ممکن است با جمع شرایط دیگر قانون جزا ، تلقی شوند.


 
یکی از همسایگان ایران ترکیه می باشد . جمهوری ترکیه کشوری آسیایی اروپایی است که در جنوب غربی آسیا و جنوب شرقی اروپا واقع شده است. در حدود 97 % از این کشور در قاره آسیا و 3 % از آن در قاره اروپا قرار دارد.
این کشور با قرار گرفتن در یکی از حساس ترین مناطق جهان ، دارای موقعیت جغرافیایی راهبردی و بسیار خوبی بوده و گذرگاه جنوب باختر آسیا و اروپا به شمار می آید.
امروزه به علت پیوندهای اقتصادی و تجاری محکم ایران و ترکیه از یک سو و ارتباط ترکیه با اتحادیه اروپا و بازارهای جهانی از سوی دیگر، بسیاری از سرمایه گذاران ایرانی جذب این کشور شده اند.

بنابراین کشور ترکیه می تواند گزینه مناسبی برای تاسیس شرکت باشد. شما با ثبت نمودن شرکت در ترکیه از محدودیت های تحریمی ایران آزاد شده و قادر خواهید بود از تمامی بانک های ترکیه نقل و انتقال پول با تمامی دنیا داشته باشید.
همچنین می توانید پس از ثبت نمودن شرکت در ترکیه و اخذ اجازه کار ، اقدام به اخذ اقامت از کشور ترکیه نمایید که در ابتدا یک اقامت موقت شش ماهه دریافت می کنید که در این مدت و بعد از اخذ اجازه کار از وزارت کار و امور اجتماعی ترکیه، قادر به اخذ اقامت یک ساله می شوید و بعد از پایان این یک سال دوبار دیگر به مدت دو سال این اقامت تمدید می شود و در مجموع پس از پنج سال اقامت و فعال بودن شرکت می توانید تقاضای اقامت دائم نمایید و پاسپورت و شناسنامه ترک اخذ نمایید.
دارندگان گذرنامه ترکیه مجازند بدون داشتن ویزا به 90 کشور جهان وارد شوند.

 

 


شرکت های با مسئولیت محدود ، سهامی عام و خاص، تضامنی، شرکت مختلط و موسسات مالی و صرافی ها از انواع شرکت هایی است که می توان در کشور ترکیه ثبت نمود.
خصوصیات شرکت سهامی :
- برای شرکت های سهامی دو نوع تقسیم بندی وجود دارد. سهامداران زیر 250 نفر که شرکت سهامی خاص نامگذاری می شوند و سهامداران بیش از 250 نفر که شرکت سهامی عام نامگذاری می شوند.
- ثبت این نوع شرکت مستم وجود 5 شخص حقیقی یا حقوقی می باشد.
- سهام داران در هزینه های شرکت به اندازه سهمشان مسئول می باشند.
- سهام داران می توانند به هر میزانی که می خواهند سهم بخرند.
- سرمایه شرکت باید به طور مساوی تقسیم شود.
- بر اساس قانون کشور ترکیه جلسات مجمع عمومی باید با حضور نمایندگانی از وزارت بازرگانی ترکیه برگزار شود.
خصوصیات شرکت بامسئولیت محدود :
- در قوانین کشور ترکیه این شرکت ها می توانند حداقل با یک نفر تاسیس گردند. این تعداد نباید بیش از 55 باشد.
- تمامی نفرات باید به مقدار سهمی که دارند مسئول بدهی ها باشند.
خصوصیات شرکت تضامنی :
- شرکتی است که تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند شخص حقیقی با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و اگر پول شرکت برای پرداخت تمام قروض شرکت کافی نباشد بنابراین هر یک از شرکا مسئول پرداخت می باشند.
خصوصیات شرکت مختلط :
- در این نوع شرکت یک یا چند نفر شریک ، ضامن تمام وام ها و دارای سهم الشرکه می باشند و دیگر شرکا در مقابل دیون شرکت فقط به نسبت سرمایه خود در شرکت مسئولیت دارند. اشخاص حقوقی نمی توانند جزو شرکاء ضامن باشند.
خصوصیات موسسات مالی و صرافی در ترکیه :
- تاسیس این نوع موسسات مستم اخذ مجوز از سازمان های مربوطه می باشد که فعلاَ این سازمان ها مجوز صادر نمی کنند. با این وجود ، تاسیس این گونه موسسات مالی با راه کار ویژه ای و به صورت کاملاَ قانونی ممکن است.
- تاسیس موسسات مالی در قالب یک شرکت سهامی امکان پذیر می باشد .
هزینه های تاسیس و نگهداری شرکت در ترکیه به مراتب پایین تر از بسیاری از کشورهای دیگر است. ذیلاَ به هزینه های جاری ثبت شرکت در ترکیه می پردازیم.
1- هزینه حسابدار که داشتن آن برای هر شرکت اامی است . ( اجرت حسابدار رسمی با توجه به حجم فعالیت های تجاری شرکت ، ماهانه 200 دلار به بالا )
2- هزینه اجاره دفتر که بر حسب محل دفتر می تواند بین 300 تا چند هزار دلار باشد.
3- چنانچه محل کار اجاره ای باشد 23% مالیات بر اجاره در ماه ( استوپاژ) که هر سه ماه یک بار پرداخت می شود.
4- هزینه های آب، برق، گاز، تلفن ، اینترنت
5- هزینه های دفاتر رسمی و پلمپ آن در دارایی : سالانه حدود 400 دلار
6- مالیات بر درآمد : معادل % سود خالص شرکت
مالیاتی که به دولت می پردازید در قبال درآمدهای حاصله بوده و به پرداخت وجوه ثابت و بی مورد به عنوان مالیت بر درآمد مجبور نخواهید شد.
لازم به ذکر است هیچ اامی وجود ندارد که کل یک مکان را برای دفتر کار شرکت اجاره و یا رهن نمایید. زیرا این امکان وجود دارد که برای صرفه جویی در هزینه های ثبت کردن شرکت در ترکیه و هزینه های شرکت داری در این کشور، بخشی از یک مکان را برای شرکت خود اجاره و یا رهن نمایید.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت در ترکیه :
- ارائه اصل پاسپورت تمامی شرکاء به همراه دو قطعه عکس رنگی و زمینه روشن
- انتخاب 5 اسم دو سیلابی برای شرکت
- تصمیم گیری در رابطه با نوع فعالیت شرکت و اعلام آن
- معرفی آدرس دفتر شرکت در کشور ترکیه
- معرفی مدیر شرکت از میان شرکاء
- اعلام درصد سهام تمام شرکاء
- تامین حداقل 10 هزار لیر به عنوان سرمایه

 

hazine sabt sherkat dar turkey


مراحل ثبت شرکت در ترکیه :
- تعیین محل شرکت ( ارائه سند و یا اجاره نامه برای انجام پروسه ثبت اامی است )
- تنظیم اساسنامه شرکت و اخذ فرم های ثبت کردن شرکت در ترکیه
- اخذ شماره مالیاتی از اداره دارایی ترکیه
- اخذ تاییدیه اساسنامه شرکت از دفترخانه رسمی ترکیه
- ثبت شرکت در اتاق بازرگانی ترکیه
- چاپ رومه رسمی
- اخذ تاییدیه وکالت نامه و نمونه امضا از دفترخانه رسمی ترکیه
- تنظیم فرم اداره دارایی ترکیه
- مراجعه به اداره دارایی ترکیه و تحویل فرم مرحله قبل برای بررسی و تایید این فرم و آدرس دفتر شرکت توسط این اداره
- بازرسان اداره دارایی جهت تایید آدرس به آدرس شما مراجعه می کنند
- اخذ شماره مالیاتی شرکت پس از تایید و بررسی نهایی
- اخذ کارت بازرگانی
- تصدیق دفاتر حسابداری
- افتتاح حساب بانکی برای شرکت
- معرفی حسابدار و یک مشاور مالی رسمی برای شرکت
نکاتی راجع به فرآیند ثبت شرکت در ترکیه :
1- برای ثبت کردن شرکت در ترکیه ارائه اجاره نامه به نام شرکت اجباری و ضروری است اما در ترکیه امکان تهیه home office وجود دارد.
2- ثبت کردن شرکت بسته به شعبه اداره دارایی و روزی که کار ثبت آغاز شود ( اول و یا وسط هفته ) بین 3 الی 7 روز به طول می انجامد.
3- از سال 2012 محدودیتی در تعداد سهامدارها وجود ندارد و حداقل با یک نفر نیز می شود در ترکیه شرکتی را به ثبت رساند و نیازی به شریک ترک نیست.
4- حضور یکی از سهامداران ( مدیرعامل ) و یا صاحبین امضا کافی است.
5- مقبولترین انواع شرکت در ترکیه ، به ترتیب شرکت با مسئولیت محدود و شرکت سهامی خاص می باشد. سرمایه اولیه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود در ترکیه حداقل 10000 لیر و برای شرکت با سهامی خاص 50000 هزار لیر ترک است.
6- جهت تاسیس شرکت در ترکیه لازم است یک چهارم سرمایه در بانک واریز گردد و تا چند روز قابل دسترس نمی باشد.
از همراهیتان سپاسگزاریم .
در صورت نیاز به کسب اطلاعات بیشتر ، می توانید به مقاله " نحوه ثبت کردن شرکت در ترکیه و مزایای آن " مراجعه نموده و یا با مشاوران ما تماس حاصل فرمایید.
خاطر نشان می شویم، هزینه ثبت کردن شرکت در ترکیه توسط موسسه حقوقی فکربرتر از حداقل 3000 هزار دلار ( کل مراحل ثبت) شروع می شود و با توجه به میزان سرمایه و سایر موارد آن قابل تغییر است.
موسسه حقوقی فکربرتر با ثبت بیش از 120 شرکت در ترکیه بزرگ ترین و یکی از قوی ترین مجموعه های فعال در ثبت شرکت در ترکیه می باشد . با بهره گیری از خدمات این موسسه ، شما می توانید با اطمینان خاطر شرکت خود را در ترکیه به ثبت برسانید.



  
علامت تجاری، نشانه ای است مشخص کننده که می تواند روی محصول قرار گیرد یا همراه با ارائه خدمات یا بازاریابی محصول مطرح شود. این علائم یکی از عناصر باارزش دارایی و سرمایه غیرمادی متعلق به شرکت ها به شمار می آیند. ثبت مارک یا علامت تجاری، صنعتی و خدماتی برای صاحب آن حق مالکیت ایجاد می کند. در حقوق فرانسه طبق شقوق 2 و 3 ماده 713 قانون مالکیت فکری و صنعتی، استفاده از مارک های تولیدی یا خدماتی ثبت شده بدون اجازه صاحب مارک ثبت شده، ممنوع است و نقض آن باعث می شود که صاحب مارک بتواند از نقض کننده، با اقامه دعوی، مطالبه خسارت کند. چه با سوء نیت و یا با حسن نیت از علامت تولیدی یا خدماتی بدون مجوز استفاده شده باشد و نحوه اهمیتی ندارد. لذا ثبت علامت تجاری و تمدید آن، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ذیلاَ به بررسی تمدید و ابطال ثبت برند در فرانسه می پردازیم .

• مدت اعتبار گواهی نامه حق مالکیت صنعتی بر برند و تمدید آن

به موجب قسمت اخیر ماده 1- 712 قانون مالکیت فکری و صنعتی مدت حق مالکیت بر علائم گواهی نامه آن، 10 سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه است که به طور نامحدود قابل تمدید خواهد بود.
طبق ماده 9- 712 قانون مالکیت فکری و صنعتی فرانسه گواهی نامه صادره برای علامت و مارک ثبت شده که از تاریخ تسلیم اظهارنامه به مدت 10 سال اعتبار دارد، با همان مشخصات عنوان شده در اظهارنامه که به ثبت رسیده است با انقضاء مدت اعتبار آن، قابل تمدید به مدت 10 سال دیگر و به طور نامحدود به همان ترتیب قابل تمدید مجدد خواهد بود. بنابراین تمدید اعتبار گواهی نامه ثبت مارک در صورتی امکان پذیر است که در علامت یا مارک تولید یا خدمات تغییری داده نشده باشد و متضمن توسعه لیست تعداد تولیدات و افزایش نوع خدمات ثبت شده نباشد.
در این صورت، بدون وم رسیدگی مجدد مفاد اظهارنامه تسلیم شده و یا اعتراضات واصله که در مواد 3- 712 و 4- 712 قانون ، پیش بینی شده، مدت اعتبار گواهی نامه ثبت علامت را ، در صورتی که در مهلت قانونی اقدام به تمدید شده باشد، طبق دستورالعمل شورای دولتی، تمدید و مراتب در بولتن رسمی مالکیت صنعتی آگهی خواهد شد و اگر متقاضی تمدید، در ظرف 6 ماه آخر مدت اعتبار گواهی نامه نسبت به تمدید آن اقدام نکرده باشد ولی بتواند علت تاخیر در اقدام را توجیه و ثابت کند که تاخیر ارادی نبوده و هیچگونه مسامحه و تقصیری نیز در این زمینه مرتکب نشده است، می تواند تحت شرایط و تصمیمات متخذه شورای دولتی، نسبت به تمدید اعتبار گواهی نامه اقدام نماید. ( ماده 10- 712 قانون مالکیت صنعتی و ماده 24- 712 آیین نامه آن )
• ابطال مارک یا علامت ثبت شده
اگر علامت یا مارک صنعتی یا تجاری و خدماتی ثبت شده، ناشی از تقلب و تزویر در برابر حقوق ثالث یا ناشی از نقض تعهد قانونی و یا نقض تعهدات ناشی از قرارداد باشد، شخص متضرر می تواند برای اثبات حقوق یا مالکیت خود به دادگستری ، برای ابطال علامت ثبت شده و مطالبه خسارت وارده ، مراجعه و اقامه دعوی کند. اگر متقاضی ثبت علامت فاقد سوء نیت در تسلیم اظهارنامه برای ثبت علامت باشد، ظرف مدت 3 سال ، مدعی ، حق اقامه دعوی علیه وی دارد. ( ماده 6- 712 قانون مالکیت صنعتی )
هر گاه مارک ثبت شده فاقد شرایط قانونی باشد و یا ضوابط قانونی در ثبت آن رعایت نشده باشد، به تقاضای دادستان و به موجب رای دادگاه گواهی نامه مارک ابطال خواهد شد. به طور مثال اگر مارک ثبت شده، توانایی و خاصیت تمایز بخشی کالا یا خدمات موضوع مارک را از کالا یا خدمات مشابه نداشته باشد یا نتواند کالا یا خدمات مورد نظر را به عموم و مشتریان ، معرفی کند یا مارک و علامتی بر خلاف نظم عمومی و یا اخلاق حسنه باشد، طبق ماده 3- 714 قانون مالکیت صنعتی ناظر بر مواد 1- 711 تا 3- 711 همین قانون به درخواست دادستان عمومی، قابل ابطال است و اگر مارک ثبت شده به حقوق قبلی دیگری لطمه وارد کند، اعم از این که شخص متضرر قبلاَ مارک یا علامتی را به ثبت رسانده باشد یا با توجه به ماده 6 مکرر کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی، جزء علائم مشهور بوده و در اثر استعمال مکرر ، معروفیت لازم پیدا کرده باشد و یا مارک ثبت شده جدید ، خطر گمراهی عمومی و فریب مصرف کنندگان در خرید کالای مشابه و یا استفاده از خدمات هم ردیف را دربرداشته باشد و یا با نام تجاری یا علامت مشهور و معروف در کشور فرانسه، آن چنان مشابهت داشته باشد که سبب فریب یا گمراهی ذهنی عموم گردد، در این گونه موارد ، ذینفع حق دارد علیه صاحب مارک جدید، اقامه دعوی کند و ابطال آن را خواستار شود که دادگاه بعد از رسیدگی و احراز حقانیت خواهان ، حکم ابطال مارک موضوع را صادر خواهد کرد.
البته اگر ثبت مارک جدید با حسن نیت صورت گرفته باشد و متضرر از این مارک تا 5 سال از تاریخ استعمال آن ، از اقامه دعوی خودداری نموده و در واقع اغماض کرده باشد، دیگر دعوی وی پذیرفته نخواهد شد و به تعبیری چنین حقی یا دعوایی مشمول مرور زمان خواهد شد ولی ثبت مارک توام با سوء نیت از این ضابطه خارج است و حق ذینفع برای اقامه دعوی با انقضاء 5 سال مذکور ساقط نخواهد شد. همین قاعده در مورد علائم معروف نیز اجراء می شود.
اثر رای ابطال علامت و گواهی نامه ثبت آن مطلق است. یعنی رای صادره از ابتداء تقدیم دادخواست ثبت مارک و تسلیم اظهارنامه علامت مزبور، اعتبار خواهد داشت. ( مواد 3- 714 و 4- 714 قانون مالکیت صنعتی فرانسه )
هم چنین بخوانید :
- مراحل ثبت علائم تجاری در فرانسه


 
چنانچه در مطالب پیشین دیدیم ،شرکت های تجارتی عبارت است از شرکت هایی  که برای انجام امور تجارتی  تشکیل شده اند.ماده ی 20 قانون تجارت ، شرکت های تجارتی را به 7 نوع تقسیم نموده است :1) شرکت سهامی 2) شرکت با مسئولیت محدود 3) شرکت تضامنی 4) شرکت مختلط غیر سهامی 5)شرکت مختلط سهامی 6)شرکت نسبی 7)شرکت تعاونی تولید و مصرف

 شرکت های فوق الذکر را به اعتبار روابط شرکا با یکدیگر و در قبال اشخاص ثالث می توان به چهار طبقه تقسیم نمود:

 1)شرکت هایی که در آن مسئولیت شرکا فقط محدود به سرمایه بوده و اضافه بر آن شرکا به هیچ وجه مسئولیتی ندارند،  مانند شرکت سهامی و شرکت با مسئولیت محدود

 2)شرکت هایی که شرکا در قبال طلبکاران و اشخاص خارج  ضمانت هم دارند، مانند شرکت های تضامنی و نسبی

 3)شرکت هایی که از امتزاج دو قسم شرکت فوق تشکیل می شوند، مانند شرکت های مختلط

 4)شرکت های تعاونی تولید و مصرف که سوددهی و میزان سرمایه در آن ها زیاد مطرح نیست و به جهت رفاه حال شرکا و امور تعاون تشکیل می شود.

 با ملاحظه ی این تقسیم، شرکت های مزبور را به طریق ساده تر می توان به سه قسمت تقسیم نمود: 1)شرکت هایی که فقط سرمایه در آن ها دخالت دارد. 2)شرکت هایی که شخصیت و ضمانت شرکا در آن ها دخالت دارد. 3)شرکت هایی که تعداد شرکا در آن ها دخالت دارد. مانند شرکت های تعاونی.

 گاهی اتفاق می افتد که شرکت های قسم 1 و 2 با یکدیگر ممزوج شده و تشکیل شرکت های مختلط را می دهند.

 چنانچه دیدیم، اگرچه قانون تجارت هفت نوع شرکت تجاری را به رسمیت شناخته است، ولی اکثر قریب به اتفاق شرکت هایی که در حال حاضر در ایران در حال فعالیت اقتصادی هستند دارای یکی از این قالب های حقوقی  می باشند. الف)شرکت های سهامی عام یا خاص ب)شرکت های دولتی ج)شرکت های با مسئولیت محدود د)شرکت های تعاونی ه) شرکت های تضامنی

 لذا از آنجایی که از سایر انواع شرکت های تجاری پیش بینی شده در قانون تجارت یعنی شرکت نسبی، شرکت مختلط سهامی و شرکت مختلط غیر سهامی استقبال بسیار کمی در کشور بعمل آمده، از توضیح راجع به آن ها خودادری نموده و در مقابل به سایرشرکت هایی که با استقبال بیشتری رو به رو شده اند ، می پردازیم.

سرمایه لازم برای ثبت شرکت

 شرکت سهامی عام: شرکت سهامی عام شرکتی است که موًسسین آن قسمتی از سرمایه ی شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تاًمین می کنند.این نوع شرکت کامل ترین نوع شرکت سهامی است و مسلم است برای انجام امور مهم از قبیل استخراج معادن و تجارت با کشورهای خارج و تاسیس کارخانجات و ایجاد سدها و بانک ها تشکیل می شود که سرمایه ی فردی کفاف آن را نمی دهد.فکر تاسیس هر شرکت ابتدا از ناحیه ی اشخاصی ایجاد می شود که به جهاتی بستگی به این امر دارند:مانند این که امتیاز استخراج معادن و یا احداث خط آهن را به دست می آورند  ، یا این که خبرگی یا مطالعات اقتصادی در امر بخصوصی دارند. سرمایه ی اولیه در شرکت های  سهامی عام در موقع تاًسیس از پنج میلیون ریال نباید کمتر باشد.در صورتیکه سرمایه ی شرکت بعد از تاًسیس به هر علت از حداقل مذکور کمتر شود،  باید ظرف یکسال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به عمل آید یا شرکت به نوع دیگر از انواع شرکت های مذکور در قانون تجارت تغییر شکل یابد وگرنه هر ذینفع می تواند انحلال آن را از دادگاه صلاحیتدار درخواست کند.برای تاًسیس شرکت های سهامی عام موًسسین باید اقلاً بیست درصد سرمایه ی شرکت را خود تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت در شرف تاًسیس» نزد یکی از بانک ها تودیع نمایند.به این ترتیب شرکتی که مثلاً با پنج میلیون ریال تاًسیس می شود باید سیصد وپنجاه هزار ریال نقداً سپرده و سپس برای دعوت سایرین،  آگهی انتشار دهد.ممکن است قسمتی از تعهد موًسسین سرمایه ی غیر نقدی باشد،  در این صورت باید عین آن با مدارک مالکیت در همان بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی حساب باز شده است تودیع گردد.

 شرکت سهامی خاص: شرکت سهامی خاص شرکتی است که تمام سرمایه ی آن توسط موًسسین تامین گردیده است  ، مواد اصلاحی قانون تجارت با تشریفاتی کمتر و اموری ساده تر که طبعاً شرکای کمتری دارد  ، یک نوع شرکت سهامی مقرر داشته که شرکت سهامی خاص نامیده می شود.سرمایه ی شرکت سهامی خاص نباید کمتر از یک میلیون باشد.در صورتی که به عللی سرمایه ی شرکت تقلیل پیدا کند باید شرکا در ظرف یکسال آن را جبران کنند و در غیر این صورت شرکت را به نوع دیگر از شرکت ها از قبیل با مسئولیت محدود یا تضامنی تبدیل نمایند.

 شرکت با مسئولیت محدود:ماده ی 94 قانون تجارت ، شرکت با مسئولیت محدود را بدین نحو تعریف می نماید:شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد ، فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت ، مسئول قروض و تعهدات شرکت است.شرکت مزبور از یک جهت شباهت به شرکت سهامی دارد  و آن این است که شرکا به هیچ وجه مسئولیتی غیر از آنچه که به عنوان سرمایه پرداخته اند ندارند و تفاوتی که با شرکت سهامی مشاهده می شود آن است که سرمایه به سهام قسمت نمی شود بلکه شرکا هر یک سهم الشرکه ای دارند که مجموع آن سرمایه ی شرکت را تشکیل می دهد.مثلاً شرکتی که بین 5 نفر از شرکا با سرمایه ی پانصد هزار ریال تشکیل می شود ممکن است اولی دویست هزار ریال و دومی یکصدهزار ریال و سومی هشتاد هزار ریال و چهارمی و پنجمی هر یک شصت هزار ریال سهم الشرکه ی آن ها باشد.در این نوع شرکت ها شخصیت شرکا تا اندازه ای دخالت دارد، ولی این شخصیت به هیچ وجه ارتباطی با اشخاص خارج و معامله کنندگان ندارد بلکه بین شرکا محفوظ می شود.مثلاً هیچ یک از شرکا بدون رضایت اقلاً دارندگان سه ربع سرمایه شرکت نمی توانند سهم الشرکه ی خود را به دیگری انتقال دهند.حال با در نظر گرفتن این که عادتاً شرکت های با مسئولیت محدود،  شرکای خیلی زیادی ندارند و مقداری از سرمایه هم متعلق به انتقال دهنده است ، در صورتی که دارندگان سه ربع سرمایه با این انتقال رضایت دهند تقریباً اتفاق شرکا خواهد بود و علت آن هم این است که چون شرکا مایل اند شریک خود را بشناسند و شاید حاضر نباشند با هر کس شرکت نمایند،  به این جهت قانون نخواسته است شخصیت شرکا در نظر یکدیگر دخالتی نداشته باشد. شایان ذکر است است در لایحه ی اصلاح قانون تجارت (مصوب 1384 هیات وزیران) برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود، حداقل سرمایه ی نقدی یکصد میلیون ریال در نظر گرفته شده است .

 شرکت تضامنی: طبق تعریف ماده ی 116 قانون تجارت،  شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود.اگر دارایی شرکت برای تاًدیه ی تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.ماده ی 1 قانون تجارت  ، سرمایه ی شرکت تضامنی را به دو صورت نقدی و غیر نقدی پذیرفته است ،ولی به منظور تشکیل شرکت باید کل سرمایه ی نقدی تاًدیه شده و سرمایه غیر نقدی تقویم و تسلیم شده باشد.قابل توجه است در لایحه ی اصلاح قانون تجارت (مصوب 1384 هیات وزیران)هیچگونه حداقل مبلغی برای تشکیل شرکت تضامنی در نظر گرفته نشده است ، در صورتیکه در همین لایحه  چنانچه آمد برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود، حداقل سرمایه ی نقدی یکصد میلیون ریال در نظر گرفته شده است.

 قابل ذکر است،  ماده ی 122 قانون تجارت،  ارزیابی سرمایه ی غیر نقدی را منوط به رضایت کلیه ی شرکا دانسته است  ، لذا ترتیباتی همچون ارزیابی توسط کارشناس رسمی دادگستری اامی نیست. قانون تجارت در رابطه با سال مالی و حساب های شرکت تضامنی قواعد خاصی پیش بینی نکرده است و این ترتیبات باید در اساسنامه به توافق شرکا برسد  ، فقط در ماده ی 137 در رابطه با چند شرکت آمده است : اگر موافق اساسنامه باید سال به سال به حساب شرکت رسیدگی شود، فسخ در موقع ختم محاسبه ی سالیانه به عمل می آید » بنابراین در اساسنامه می توان دوره های کوتاه تر یا طولانی تری برای رسیدگی به حساب های شرکت پیش بینی کرد.پس از رسیدگی به حساب های شرکت باید سود حاصل بین شرکا تقسیم شود.طبق ماده ی 119 قانون تجارت، سود شرکت باید متناسب با سرمایه ی هر شریک تقسیم شود،  مگر اینکه در شرکت نامه ترتیبی دیگر به توافق شرکا رسیده باشد.ولی در ماده ی 132 قانون تجارت آمده است توزیع سود زمانی که سهم شرکا به دلیل ورود ضرر کاهش یافته باشد، نباید صورت گیرد.این ماده نصابی برای کاهش سهم تعیین نکرده است.

 شرکت های تعاونی: شرکت های تعاونی به لحاظ نوع فعالیت به دو دسته تقسیم می شوند:الف) شرکت تعاونی تولید:شرکتی است که به منظور اشتغال اعضا در امور مربوط به  کشاورزی ، دام داری ، دام پروری ،پرورش و صید ماهی ،شیلات ، صنعت ، معدن ، عمران شهری و روستایی و عشایری و نظایر این ها فعالیت می نمایند ب) شرکت تعاونی توزیع: شرکتی است که در امور مربوط به تهیه و توزیع کالا، مسکن، خدمات و سایر نیازمندی های اعضا فعالیت نماید. همچنین شرکت های تعاونی به لحاظ عضویت به دو دسته تقسیم می شوند:الف)شرکت تعاونی عام:شرکتی است که عضویت در آن برای همه آزاد می باشد و موًسسین یا شرکت باید برای تاًمین قسمتی از سرمایه ی اولیه و یا افزایش سرمایه ی شرکت سهام آن را به عموم عرضه نمایند.ب)شرکت تعاونی خاص:شرکتی است که عضویت در آن منحصراًبرای گروهی خاص از قبیل :کارگران،کارمندان، کشاورزان،دانشجویان، ایثارگران،ن، مشاغل خاص و نظایر این ها آزاد باشد.بدیهی است تعاونی موظف به پذیرش متقاضیان واجد شرایط بوده و از این نظر محدودیتی برای عضویت وجود ندارد.تعیین میزان سهام و ارزش سهام به عهده ی هیاًت موًسس تعاونی است و میزان آن در اساسنامه ی مصوب ذکر خواهد شد.هر تعاونی وقتی تشکیل و ثبت می شود که حداقل یک سوم سرمایه ی آن تاًدیه و چنانچه به صورت نقدی و جنسی باشد تقویم و تسلیم شده باشد.در شرکت های تعاونی سرمایه گذاری حداقل میزان سرمایه 000/000/000/1 ریال می باشد.1

 شرکت های دولتی:صریح ترین تعریف از شرکت دولتی در ماده ی 4 قانون محاسبات عمومی کشور ارایه شده است.طبق ماده ی مزبور شرکت دولتی واحد سازمانی مشخصی است که با اجازه ی قانون به صورت شرکت ایجاد می شود و یا به حکم قانون و یا دادگاه صالح ملی شده و یا مصادره شده و بعنوان شرکت دولتی شناخته شده باشد و بیش از 50 درصد سرمایه ی آن متعلق به دولت باشد.لذا هر شرکت تجاری که از طریق سرمایه گذاری شرکت های دولتی ایجاد و مادامی که از 50 درصد سهام آن متعلق به شرکت های دولتی است ، شرکت دولتی تلقی می شود.طبق ماده ی 300 لایحه ی قانونی اصلاح قانون تجارت شرکت های دولتی تابع قوانین تاًسیس و اساسنامه های خود می باشند و فقط نسبت به موضوعاتی که در قوانین اساسنامه های آن ها ذکر نشده تابع مقررات این قانون می شوند.چون شرکت های دولتی جزئ  شرکت های سهامی عام می باشند حداقل سرمایه در این شرکت ها پنج میلیون ریال می باشد.ماده ی 45 قانون محاسبات عمومی کشور(مصوب 1362)مقرر می دارد:مجامع عمومی شرکت های دولتی مجاز نیستند در موقع تصویب پیشنهاد تقسیم سود، اندوخته های سرمایه ای و جاری شرکت را که در مفاد اساسنامه ی آن ها پیش بینی شده است طوری تعیین کنند که موجب کاهش سود سهام دولت در بودجه ی کل کشور گردد.

  با توجه به آنچه آمد،  قابل توجه است امروزه در کشور ما ، خصوصاً طی دو دهه ی اخیر تشکیل  شرکت های تجاری اعم از خصوصی ، عمومی ،تعاونی و دولتی رشد چشمگیری داشته است.لیکن متاسفانه به موازات رشد فعالیت شرکت های تجاری ، نظام حقوقی حاکم بر این گونه فعالیت ها هنوز توسعه نیافته است.در واقع بعد از تصویب قانون تجارت در سال 1311 تا این تاریخ ، با توجه به نیارهای جامعه ی تجاری،  قوانین مختلفی ناظر بر فعالیت های تجاری اشخاص حقوقی خصوصاً شرکت های تجاری به تصویب رسید که از بین این انبوه از قوانین و مقررات فقط یک مورد یعنی لایحه ی قانونی اصلاح قسمتی از مواد قانون تجارت مصوب سال1347» مستقیماً اصلاح بخش هایی از قانون تجارت را مورد توجه قرار داده است که نحوه ی اعمال این اصلاحات و نحوه ی ابقای مواد اصلاح شده نیز ابهاماتی را پدید آورده است.در اینچنین شرایطی ، نطام حقوقی حاکم بر انواع شرکت های تجاری در ایران از مجموعه ای غیر منسجم مرکب از ده ها قانون، تصویب نامه، آیین نامه و بخشنامه شکل گرفته است.بطوریکه شناخت کلی از نظام حقوقی حاکم بر شکل های تجاری در ایران نه تنها برای اشخاص خارجی مایل به فعالیت تجاری در ایران بلکه حتی برای فعالین تجاری ایرانی نیز بسیار مشکل است.

 1)دستورالعمل تشکیل تعاونی ها.(تاریخ صدور 19 مهر 1388) مواد 1.2.4

 در واقع ، قانون تجارت در قالب و محتوای فعلی علاوه بر اینکه با شرایط فعلی محیط تجاری بین المللی سازگار نیست بلکه با شرایط فعلی محیط تجاری ایران نیز همخوانی ندارد.زیرا بسیاری از موضوعات در ارتباط مستقیم با تجارت را پوشش نمی دهد.به عنوان نمونه ، برخی از مقررات قانون تجارت فعلی به دلیل اینکه مربوط به شرایط جامعه در چندین دهه ی قبل می باشد،  اثر بخشی خود را کاملاً از دست داده است. از جمله ی این موارد ، نصاب های مالی است.اگرچه در زمان تصویب اصلاحیه ی قانون تجارت یعنی در سال 1347، ارقام مندرج  در قانون(از جمله یک میلیون ریال برای تاًسیس شرکت سهامی خاص و پنج میلیون ریال برای شرکت سهامی عام، موسسین باید حداقل 20 درصد سرمایه ی شرکت را خود تعهد کرده و حداقل 35 درصد از این مبلغ را در حساب بانک شرکت واریز کنند) مناسب شرایط اقتصادی روز بود ، لیکن در حال حاضر و با گذشت چندین دهه و تورم شدید و کاهش ارزش پول، این ازقام به هیچ وجه برای فعالیت تجاری در قالب نه تنها یک شرکت بلکه حتی یک بقالی کافی نیست و لازم است در بازنگری قانون تجارت و انطباق آن با شرایط روز ایران و جهان، حداقل میزان سرمایه برای تمام شرکت ها مقرر گردد و این ارقام به میزان منطقی افزایش داده شود.

 با این وجود شایان ذکر است،  سازمان اداره ی ثبت شرکت ها در اقدامی نوین با راه اندازی سامانه ی اینترنتی  روش ثبت شرکت ها را متحول ساخته است، به طوریکه افراد می توانند با صرف کم ترین هزینه ، خود از طریق پایگاه اینترنتی مذکور اقدام به ثبت شرکت نمایند.در صورتی که قبل از این، شخص متقاضی می بایست در طول روز تمام توان خود را به کار می برد تا بتواند به اداره ی ثبت شرکت ها رجوع کند و مدارک خود را تحویل دهد ، اما امروزه بدون مراجعه ی حضوری به سازمان، تنها از طریق اسکن مدارک و ثبت نام اینترنتی و ارسال مدارک از طریق پست، علاوه بر صرفه جویی در زمان و هزینه ی متقاضیان، کاهش اتلاف سوخت و انرژی به راحتی میسر می گردد.این روش ،روشی آسان، مطمئن ،کم هزینه است که در وقت متقاضیان نیز صرفه جویی می شود و متقاضیان هم نسبت به این روش ،اشتیاق بیشتری نسبت به سایر روش های حضوری پیشین ، از خود نشان می دهند.

 امید می رود بسان این اقدامات نوین و کارآمد،همچنان با نگرشی جامع و کارشناسی و جلب نظر فعالان تجاری، قوانینی تولید گردد که به دور از هرگونه ابهام، تعارض و خلا از قوام لازم برخوردار بوده و پاسخگوی نیازهای جامعه ی تجاری کشور باشد. 


 
در عصر حاضر اینترنت جایگزین تمام روش های سنتی شده است.به طوری که در زمینه های اداری  نیز، امروزه تمام ادارات و سازمان ها دارای سایتهایی هستند که سهولت کار متقاضیان را مد نظر دارند. به این ترتیب تعداد مراجعین به سازمان ها کاهش یافته و افراد قادر می شوند تا بسیاری از کارها را به صورت غیر حضوری انجام دهند و در زمان و هزینه ی خود صرفه جویی نمایند.

 در دنباله این تحول ، نحوه ی ثبت شرکت در اداره ثبت  شرکت ها نیز از حالت سنتی خارج شده است.یعنی قبلا ارباب رجوع مراجعه مستقیم به اداره ثبت داشت و از طریق فرم مربوطه ،اسامی مورد نظر را پیشنهاد می داد و این اسامی فقط در اداره ی ثبت تهران مورد بررسی قرار می گرفت، سپس متقاضی مراجعه می نمود وبه صورت دستی ،مدارک ،صورت جلسات و اساسنامه را ارائه می کرد تا توسط کارشناس ثبت شرکتها مورد بررسی قرار گرفته و در صورت تایید در دفاتر ثبت شرکتها ثبت شود و پس از اخذ امضاهای لازم، شرکت به ثبت رسد ولی در حالت فعلی با اجرایی شدن سامانه ی ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری مراجعات ارباب رجوع به صورت اینترنتی و از طریق سامانه ی اینترنتی   به طور غیر حضوری انجام می گیرد.علاوه بر آن می توان کلیه اطلاعات مربوط به چگونگی تنظیم درخواست ها و مدارک مورد وم بخشنامه ها و شیوه نامه های اجرایی ثبت شرکتها و اطلاع رسانی های  آتی  را نیز از طریق پایگاه اطلاع رسانی ثبت شرکت ها به آدرس  رصد و پیگیری نمود.

بنابراین چنانچه گقتیم برای ثبت شرکت به صورت آنلاین پس از ورود به سامانه ی  به قسمت پذیرش درخواست ثبت شرکت مراجعه کنید.فرمی پیش روی شما ظاهر می شود که باید مرحله به مرحله آن را تکمیل کنید.اطلاعات مربوط به متقاضی نخستین موضوعی است که در این فرم ها باید بنویسید .مشخصات اولیه خودتان را در فرم تکمیل کنید.انتخاب نام شرکت،نشانی شرکت،سرمایه ی شرکت ،معرفی شرکا ،مشخص نمودن سهام شرکا و معرفی شعبه های شرکت از جمله کارهایی است که قبل از رجوع به سایت می بایست راجع به آنها تصمیم گیری نهایی شده باشد.

در سایت،  اساسنامه ی شرکت را نیز باید ارایه دهید .شرکت نامه ها و اساسنامه ها ،فرم های پیش فرضی دارند که فقط باید آنها را پر کنید و در نهایت اگر خواستید می توانید قوانین مخصوص شرکت خودتان را نیز به آن اضافه کنید.سپس باید تصویر برابر اصل شده از اساسنامه  خود را در سایت اداره ی ثبت شرکت ها بار گذاری کنید.

از جمله سایرموارد قابل توجه در فرم پیش رو ،انتخاب نوع شرکت است که به دلیل اهمیت آن به طور مختصر، به توضیح آنها می پردازیم.در اقسام مختلفه شرکت ها ، شرکتهای تجارتی مطابق ماده 20قانون تجارت بر هفت قسم می باشند.

1)شرکت سهامی:

شرکت سهامی ،شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام ،محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است.(م 1 ق ت).در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد.

.شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود.شرکت هایی که موسسین آنها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند.این گونه شرکت ها شرکت سهامی عام نامیده می شوند.شرکت هایی که تمام سرمایه آنها در موقع تاسیس منحصرا توسط موسسین تامین گردیده است.این گونه شرکت ها شرکت سهامی خاص نامیده می شود.

1)شرکت از زمانی تشکیل می شود که 2 یا چند نفر قصد تشکیل آن را داشته باشند.بنابراین قصد و نیت ایشان ملاک تشکیل است.تمامی افراد حقیقی و اشخاص می توانند توانایی های خود مانند سرمایه و دارایی ،تخصص و ارتباطات را در کنار یکدیگر قرار داده و جهت دستیابی به سود و منفعت به کار گیرند.این توانایی ها و دارایی،باید در قالب قراردادی بین افراد شرکت کننده تعریف شود.لذا از نظر مقررات و ضوابط اداری ،طی نمودن مراحلی چند جهت تاسیس یک شرکت یا موسسه ضروری است که از جمله اولین اقدامات،اقدام ثبت شرکت می باشد.یعنی فرایندی که طی آن اشخاص حقیقی یا حقوقی قراردادی را مابین خود امضا می کنند که این قرارداد دربر گیرنده ی قواعدی برای تعامل این اشخاص با یکدیگر و همچنین با اشخاص ثالث (خارج شرکت)باشد.

2)شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود ،شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است(م 94ق ت )در اسم شرکت باید عبارت شرکت تضامنی (با مسئولیت محدود)قید شود.

3)شرکت تضامنی

شرکت تضامنی شرکتی است که تحت اسم مخصوص برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود:اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض کافی نباشد ،هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.(م 116ق ت)

4)شرکت مختلط غیر سهامی

شرکت مختلط غیر سهامی شرکتی است که برای امور تجارتی  تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می شود.شریک با مسئولیت  محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذارده ویا بایستی بگذارد.در اسم شرکت باید عبارت (شرکت مختلط)و لاقل اسم یکی از شرکا ضامن قید شود.

5)شرکت مختلط سهامی

شرکت مختلط سهامی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی بین یک عده شرکا ی سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود.شرکا ی سهامی کسانی هستند که سرمایه ی آنها به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی القیمه درآمده و مسئولیت آنها تا میزان همان سرمایه ای است که در شرکت دارند.(م 162 ق ت)

6)شرکت نسبی

شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک ازشرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته است.(م 3 ق ت)

7)شرکت تعاونی تولید و مصرف

شرکت تعاونی تولید شرکتی است که بین عده ای از ارباب حرف تشکیل می شود و شرکا ،مشاغل خود را برای تولید و فروش اشیا یا اجناس به کار می برند.(م190ق ت)

در کنار شرکتها که به کار تجارت اشتغال دازند قانونگذار نهاد حقوقی خاصی را که دارای شخصیت حقوقی می باشد جهت انجام اموری که جنبه ی غیر تجاری دارد از قبیل کارهای علمی یا ادبی یا امور خیریه و خدماتی پیش بینی نموده است که در سایت مذکور نیز به عنوان گزینه ای برای انتخاب آمده است.ماده 1 آیین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجاری ،موسسه غیر تجاری را چنین تعریف نموده است :مقصود از تشکیلات و موسسات غیر تجارتی مذکور در ماده 584ق ت کلیه تشکیلات و موسساتی است که برای مقاصد غیر تجاری از قبیل امور علمی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شود اعم از آنکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند.

وقتی اطلاعات نهایی به طور کامل و با دقت توسط متقاضی وارد رایانه شد ،رایانه تایید پذیرش را به متقاضی نشان می دهد که متقاضی باید به دقت آن را مطالعه کند.لذا،متقاضیان با مراجعه به سایت ثبت شرکتها،نام شرکت را پیشنهاد می دهندکه این بررسی و تایید نام مربوطه ،در مرکز استان صورت می پذیرد.بنابراین ،از قابلیت های سودمندی که با ثبت نام کردن اینترنتی به دست می آید استفاده از همین فهرست پیگیری است که می توان به راحتی پیگیر پاسخ درخواست خود شد.

بعد از بررسی نام و تایید نام ،متقاضی 3 ماه فرصت دارد در خصوص نام پیشنهادی،مدارک خود را از قبیل اساسنامه،از طریق سایت تهیه و صورت جلسات مورد نیاز را تشکیل دهد و پس از اخذ مجوزهای لازم و افتتاح حساب و مجوز از بانک از طریق سامانه ،نسبت به تکمیل اطلاعات لازم و ارسال مدارک ،از طریق پست اقدام نماید(دیگر نیازبه مراجعه ندارد).سپس کارشناس حقوقی بررسی می نماید ،اگر ایراد داشت برگشت می زند و در سامانه قید می کند و رفع اصلاحیه می نماید و اگر تایید شد ،هم از طریق سامانه پیامک می رود و هم می تواند شخص متقاضی به سایت مراجعه  کند تا برای امضا ذیل دفتر، پس از تایید مسئول مربوطه اقدام نماید.       

از این جا به بعد کار اصلی به پایان می رسد و می بایست به عنوان اقدام آخر به چاپ آگهی در رومه ی رسمی اقدام نماید.

لذا با اینترنتی شدن روند ثبت شرکت،این کار دیگر کاری طاقت فرسا نیست ، بلکه با الکترونیکی شدن آن  ،دیگر کمتر نیازی به موسسه های ثبت شرکت وجود دارد و شخص متقاضی با پر کردن فرم مربوطه که حاوی اطلاعات مربوط به متقاضی و شرکت می باشد ،می تواند به راحتی به ثبت شرکت اقدام نماید.


 
در حقوق ایران ، نام شرکت تجاری به عنوان مال و ملکیت غیرمادی، تحت شرایطی قابل واگذاری و انتقال به غیر است. طبق ماده 49 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386، هرگونه تغییر در ملکیت نام تجاری یا نام شرکت تجاری باید همراه با انتقال شرکت یا موسسه یا بخی از آن که با نام مزبور شناخته می شود، صورت پذیرد.
با این ترتیب قانوناَ وقتی نام شرکت تجاری قابل انتقال به شخص دیگری است که همراه انتقال و واگذاری تمام امتیازات آن شرکت یا همراه با انتقال امتیاز آن قسمت از شرکت مزبور باشد، که نام مذکور معرف آن قسمت از فعالیت اقتصادی شرکت است.

بنابراین ممکن است شرکتی منحصراَ در رشته خاص اقتصادی فعالیت داشته باشد. در این صورت شرکت و نام شرکت با همان نام و همان نوع خاص فعالیت اقتصادی معروف شده است لذا انتقال نام شرکت با تمامی امتیازات آن امکان پذیر است. یعنی نام شرکت به تنهایی از دید قانون مذکور فاقد ارزش اقتصادی شناخته شده و قابل انتقال نیست ولی ممکن است شرکتی در رشته های مختلف به طور امثال در تولید یخچال، بخاری، آب گرم کن و تولید دستگاه ماکروویو برای پختن غذا و امثال آن هر کدام با نام خاص فعالیت داشته باشد. در این صورت، انتقال نام معین ، همراه با فعالیت تولیدی با آن نام ، قابل انتقال است .
حال این مساله قابل طرح است که اگر شرکتی کلاَ فعالیت خود را تعطیل کند و یا به علتی شرکت منحل گردد و ابزار تولید موضوع فعالیت شرکت از بین برود یا اجزاء آن به فروش برسد، در این صورت آیا انتقال نام چنین شرکتی غیرممکن ، غیرقانونی و باطل است ؟
در پاسخ می توان گفت که با توجه به لحن بیان ماده 49 قانون مذکور، خصوصاَ با توجه به کلمه " باید " نقل و انتقال نام شرکت به تنهایی فاقد اعتبار قانونی است و برای منتقل الیه امتیازی ایجاد نخواهد کرد و با این ترتیب می توان گفت در واقع حقوق ناشی از نام شرکت تجاری همانند حق کسب و پیشه و تجارت است که بدون واگذاری محل کسب یا پیشه و تجارت، امکان پذیر نخواهد بود.
تبصره 2 ماده 19 قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 15 / 5 / 1365 می گوید : " حق کسب و پیشه یا تجارت به مستاجر همان محل اختصاص دارد و انتقال آن به مستاجر جدید فقط با تنظیم سند رسمی معتبر خواهد بود ." و مفهوم ماده 15 همین قانون مربوط به موارد جواز درخواست تخلیه عین مستاجره محل کسب و تجارت از طرف مالک آن با پرداخت حق کسب و پیشه و تجارت، نیز موید آن است که حق کسب و پیشه و تجارت، نمی تواند جدای از محل کسب و پیشه و تجارت، قابل انتقال باشد.
با توجه به مطالب مذکور در مقام مقایسه بین ماده 579 قانون تجارت که می گوید : " اسم تجاری قابل انتقال است " و ماده 49 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 که مقرر داشته است : " هر گونه تغییر در مالکیت نام تجاری باید همراه با انتقال موسسه یا بخشی از آن که با نام مزبور شناخته می شود، صورت پذیرد ". باید گفت از نظر اصولی احکام مواد مزبور یکی به صورت مطلق و دیگری به صورت مقید بیان شده و تنافی بین منطوق این دو ماده نیز آشکار است و چون عمل به ظهور هر دو ماده مقدور نیست لذا اعمال حکم مطلق در ماده 579 قانون تجارت با قید و وصف مقرر در ماده 49 قانون ثبت اختراعات جدید، قابلیت اجراء دارد و اطلاق ماده 579 مزبور قابل اعتنا و اجرا نیست.
در فرانسه شرکت می تواند استعمال نام تجاری خود را به ثالث واگذار کند مشروط بر این که واگذاری این نام به طور مستقل و جدا از شخصیت حقوقی آن شرکت است . لذا در این صورت شرکت نمی تواند منحصراَ نام تجاری خود را به دیگری واگذار کند مگر این که نام مزبور به نحوی دارای وجود استقلالی بوده، جزء لاینفک شخصیت شرکت نباشد و یا شرکت بر اساس مقررات و شرایط مقرر در اساسنامه خود و با تصویب مجمع عمومی مصلحت بداند که نام شرکت را تغییر دهد که در این صورت به جای اعراض و رها کردن نام تجاری می تواند آن را به ثالث واگذار کند. با این ترتیب در فرانسه نیز مانند سیستم حقوقی ایران اصولاَ واگذاری و انتقال نام شرکت تجاری همراه با انتقال مجموع واحدهای شرکت یا بخشی از آن که نام موضوع انتقال معرف آن است امکان پذیر خواهد بود. ممکن است شرکتی اجازه دهد تا شرکتی دیگر محصولات خود را با نام و مارک یا علامت آن شرکت تولید و به بازار مصرف عرضه کند.
در این صورت که تولیدات مزبور تحت لیسانس و اجازه شرکت اصلی صورت می گیرد و در واقع بر اساس قرارداد و توافق به عمل آمده، با نظارت شرکت اصلی ، محصولات شرکت مجاز ، تولید خواهد شد و برای حفظ اعتبار نام و شهرت که شرکت اجازه دهنده گاهی نحوه عرضه کالا نیز مورد توجه خاص قرار می گیرد.
در این گونه اجازه ها ، شرکت مجاز باید دقیقاَ بر اساس قرارداد عمل کند و تخلف از مفاد قرارداد آثار حقوقی متعددی از جمله ایجاد حق فسخ قرارداد مزبور را در پی خواهد داشت و هرگونه از حدود اختیارات، سوء استفاده از نام تجاری تلقی خواهد شد.
اگر واگذاری یا اجازه حق استعمال نام تجاری یک شرکت برای بهره برداری یا استفاده معین باشد، شرکت منتقل الیه مالک مطلق نام تجاری واگذار شده نیست تا بتواند بهرنحو که مایل باشد از نام واگذار شده استفاده کند بلکه دقیقاَ باید در چهارچوب قرارداد از نام تجاری استفاده کند. به طور مثال اگر شرکت منتقل الیه از نام تجاری واگذار شده به عنوان یک مارک تولید در خارج از مفاد قرارداد استفاده کند، م و سوء استفاده کننده از حق استعمال محسوب خواهد شد.
• سوال : آیا امکان خرید یا فروش یک شرکت وجود دارد ؟
سوال دیگری که ممکن است مطرح شود این است که آیا اساساُ امکان خرید یا فروش یک شرکت وجود دارد ؟ در پاسخ می توان گفت :
چنانچه بتوان نام خرید و فروش بر این کار بگذاریم، بله. امکان واگذاری شرکت به افراد جدید وجود دارد و می توان تمام افراد حاضر در شرکت را خارج کرده و افراد جدیدی را جایگزین آن ها کرد که اصطلاح حقوقی این فرآیند واگذاری شرکت می باشد و اگر قرار باشد هزینه ای در این قبال دریافت شود کاملاَ مطابق با توافق طرفین بوده و نرخ خاصی در این خصوص تعریف نشده است.


نوع خاصی از شرکت های تجاری که نه جزء شرکت های سرمایه و نه جزء شرکت های اشخاص محسوب می شوند شرکت های دولتی هستند، شرکت های دولتی از انواع شرکت های تجاری محسوب می شوند ولی تاسیس ، اداره ، انحلال و نظارت بر فعالیت های آن ها تابع قواعد خاصی بوده که در قوانین پیش بینی شده است.

ماده 300 لایحه اصلاحی قانون تجارت، شرکت های دولتی را تابع قوانین تاسیس و اساسنامه خود دانسته و در مواردی که در اساسنامه شرکت های دولتی قید نشده تابع قانون تجارت دانسته است.
طبق ماده 4 قانون محاسبات عمومی کشور؛ شرکت دولتی، واحد سازمانی مشخصی است که با اجازه قانونی، به صورت شرکت ایجاد می شود و یا به حکم قانون و یا دادگاه صالح، ملی شده یا مصادره گردیده و به عنوان شرکت دولتی شناخته شده باشد و بیش از 50% سرمایه آن متعلق به دولت می باشد، هر شرکت تجاری که از طریق سرمایه گذاری شرکت های دولتی ایجاد شود، مادام که بیش از 50% سهام آن متعلق به شرکت دولتی است، شرکت دولتی تلقی می شود.
با توجه به آنچه آمد، شرکت دولتی می بایست دو مشخصه ذیل را به نحو توامان داشته باشد :
1- با اجازه قانون به صورت شرکت ایجاد شده و یا به حکم قانون و یا دادگاه صالح، ملی شده و یا مصادره شده و به عنوان شرکت دولتی شناخته شده باشد.
2- بیش از 50 % سرمایه آن متعلق به دولت یا یک شرکت دولتی دیگر باشد.
در شرکت های دولتی، دولت صاحب سهم است و اشخاصی را که به عنوان نمایندگان صاحب سهم ، باید در مجامع عمومی یا هیئت مدیره باشند انتخاب می کند.
برخی از شرکت های بزرگ دولتی که در ایران وجود دارند عبارتند از : شرکت ملی نفت ایران ، شرکت ملی گاز ایران ، شرکت ملی فولاد ایران ، شرکت سهامی آلومینیوم ایران ، شرکت هواپیمایی ج. ا. ایران و. .
شرکت دولتی، به طور خاص در قالب هیچ یک از شرکت های مذکور در قانون تجارت قرار نمی گیرد، اما بیش از همه به شرکت سهامی نزدیک است. طبق ماده 300 لایحه اصلاحی قانون تجارت ، قواعد حاکم بر شرکت های دولتی عبارتند از :
1- قوانین تاسیس : یعنی قانونی که به طور خاص برای آن شرکت دولتی وضع شده است ؛ مانند قانون شرکت پست ، شرکت راه آهن و . در حال حاضر اکثر شرکت های دولتی، تابع قانون خاص خود هستند.
2- اساسنامه شرکت
3- اگر موضوعی در قانون خاص آن شرکت و اساسنامه آن شرکت نیامده باشد، نسبت به آن موضوع تابع لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت است ؛ یعنی در آن موضوع، شرکت دولتی از احکام شرکت سهامی تبعیت می کند.
البته ناگفته نماند که اکثریت شرکت های دولتی و بانک ها، همانند شرکت های تجاری خصوصی در راستای قانون تجارت تشکیل گردیده اند. شرکت های بازرگانی وابسته به شهرداری ها نیز به همین صورت تشکیل شده اند.
شرکت های دولتی تا آن جا که در اساسنامه شان قید نشده باشد، شکل شرکت های سهامی را دارند و می توان آن ها را تاجر تلقی کرد.
• نکات حائز اهمیت راجع به موسسات و تشکیلات دولتی :
- موسسات و تشکیلات دولتی و بلدی به محض ایجاد و بدون احتیاج به ثبت دارای شخصیت حقوقی است.
- موسسات و تشکیلاتی را که مقاصد آن ها مخالف با انتظامات عمومی یا نامشروع است نمی توان ثبت کرد.
- اساسنامه شرکت های دولتی ممکن است متفاوت از تشریفات قانون تجارت در نظر گرفته شود لذا می بایستی در ادارات ثبت بر طبق اساسنامه شرکت دولتی اقدام صورت پذیرد و در صورت تخصیص اساسنامه ، اامات قانون تجارت اام آور نمی باشد.
- تبدیل شرکت هایی که سهام شرکت دولتی در آن ها کمتر از 50% باشد، با افزایش سرمایه به شرکت دولتی ممنوع خواهد بود. به این معنا که نباید هیچ شرکت دولتی با افزایش سرمایه برای افزایش سهام به شرکت دولتی مبدل شوند.
- شرکت هایی که به حکم قانون یا دادگاه صالح، ملی یا مصادره شده باشند، شرکت دولتی محسوب می شوند.
- در حقوق تجارت ایران ، تنها شرکتی که ممکن است با یک شریک تشکیل شود، شرکت های دولتی هستند که صد در صد سهام آن ها متعلق به دولت است.
در صورت نیاز به هر گونه مشاوره ، با ما تماس حاصل نمایید.


علاماتی که ثبت شده باشند از تاریخ تسلیم اظهارنامه حمایت خواهند شد و مدت اعتبار علامت ثبت شده ده سال است.ولی صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او،می تواند ثبت علامت را تا شش ماه پس از انقضای مدت اعتبار آن،هر ده سال یک بار تجدید نماید.در این صورت حق استعمال انحصاری ده سال،با صاحب علامت خواهد بود و به همین طریق،هر تجدید ثبت حق مزبور را برای ده سال دیگر تضمین می نماید.

- شرایط ثبت شرکت مهندسی

- هزینه آگهی ثبت شرکت

- ثبت شرکت در جمهوری آذربایجان

مدارک مورد نیاز جهت تمدید علامت تجاری،برند /مارک عبارتست از:
الف)اشخاص حقیقی
1-کپی شناسنامه و کارت ملی مالک علامت
2-نمونه علامت و تکمیل فرم اطلاعات مورد نیاز
3-مهر و امضاء وکالتنامه
ب)اشخاص حقوقی
1-کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان حق امضاء
2-کپی رومه رسمی شرکت و تمام تغییرات
3-نمونه علامت و تکمیل فرم اطلاعات
4-مهر و امضاء وکالتنامه
بموجب ماده 91 درخواست تمدید ثبت علامت باید حاوی نکات ذیل باشد:
1-شماره و تاریخ ثبت اظهارنامه و علامتی که تمدید آن مورد درخواست است.
2-طبقه یا طبقات کالاها و خدماتی که علامت برای تشخیص آن ها ثبت شده است.
3-اسم و آخرین نشانی کامل مالک علامت ثبت شده یا نماینده قانونی وی در صورتی که درخواست توسط نماینده به عمل آید.
تبصره 1-درخواست تمدید ثبت وقتی پذیرفته می شود که هزینه تمدید پرداخت شده باشد.
تبصره 2-در موقع تمدید ثبت مرجع ثبت مکلف است طبقه محصولات را مطابق با جدیدترین ویرایش طبقه بندی بین المللی در دفتر ثبت و گواهی نامه تمدید ثبت علامت را بر اساس آن تصحیح نماید.هزینه تغییر طبقات ناشی از اعمال ویرایش جدید طبقه بندی بین المللی و هزینه انتشار آگهی مربوط به رومه رسمی به عهده مالک علامت خواهد بود.
تبصره 3-مالک علامت می تواند ضمن درخواست تمدید درخواست جداگانه را برای تقلیل طبقه یا کالاها و خدماتی که علامت برای آن به ثبت رسیده است بدون پرداخت هزینه ثبت تغییر،تسلیم مرجع ثبت نماید.
تبصره 4-در صورت تغییر طبقات یا کالاها مندرجات این ماده با انجام تغییرات لازم به هزینه مالک علامت در رومه رسمی آگهی می شود.
مرجع ثبت پس از دریافت درخواست تمدید ثبت و ضمائم،آن را در دفتر مربوط وارد کرده و بر روی هر یک از نسخ درخواست تاریخ دریافت و شماره آن را با قید و نسخه دوم آن که دارای همان مشخصات نسخه اصلی است بعد از امضاء و مهر به عنوان رسید به درخواست کننده مسترد خواهد کرد.(ماده 90)
مطابق ماده 128 ثبت علامت در دفتر ثبت با قید مراتب ذیل به عمل خواهد آمد.
1-اسم و نشانی و تابعیت مالک علامت
2-اسم و نشانی نماینده قانونی او در صورت وجود
3-الصاق یک نمونه از علامت در محلی که به این امر اختصاص داده شده است.
4-تعیین اجزا علامت با ذکر رنگ در صورتی که رنگ به عنوان مشخصه و یا ویژگی علامت باشد.
5-تاریخ کامل و شماره ثبت اظهارنامه و تاریخ و شماره ثبت علامت
6-فهرست کامل و خدماتی که علامت برای تشخیص آن ها استفاده می شود با اشاره طبقه یا طبقات آن ها طبق طبقه بندی بین المللی
7-در صورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن تاریخ،شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم
متقاضی باید مدت 30 روز پس از اعلام  کتبی مرجع ثبت مبنی بر تایید نهایی علامت نسبت به پرداخت هزینه های ثبت علامت و انتشار آگهی موضوع ماده 129 این آیین نامه اقدام نماید.در صورت عدم پرداخت هزینه ها در مهلت مقرر فوق اظهارنامه کان لم یکن تلقی می گردد.این مهلت برای متقاضیان مقیم خارج از کشور 60 روز می باشد.(ماده 127)
هر گاه در موقع تجدید ثبت،تغییری در علامت داده شود،مقررات مربوط به تغییرات از هر حیث باید کاملاَ رعایت گردد.تجدید ثبت در صورتی که تغییری در علامت داده نشده باشد محتاج به آگهی نیست.هرگاه مدت اعتبار علامت منقضی شده باشد ثبت آن از طرف صاحب علامت یا دیگران،تابع کلیه مقررات و تشریفات مربوط به ثبت علائم خواهد بود.اشخاص ذی نفع می توانند در ظرف سی روز از تاریخ نشر آگهی مربوط،اعتراض خود را تسلیم نمایند.
تمدید ثبت علامت دنباله ثبت اصلی در دفتر ثبت می شود و گواهی نامه تمدید ثبت طبق فرم(ع-4)صادر و تسلیم مالک علامت یا نماینده قانونی وی می گردد.
گواهی نامه تمدید ثبت شامل مندرجات گواهی نامه اصلی با انجام تغییرات لازم و نیز مدت اعتبار و تاریخ انقضای آن خواهد بود.
ثبت شرکت فکر برتر،با چندین دهه سابقه درخشان،افتخار این را دارد که به عنوان یکی  از قدیمی ترین مراکز ثبتی در خدمت شما متقاضیان گرامی باشد.
قدر مسلم آن است که همکاران متعهد ما،همواره مستعدند تا پاسخگوی سوالات و مشکلات شما عزیزان  باشند.برای این منظور می توانید از طریق شماره های تماس مذکور در سامانه،با متخصصان این مرکز در ارتباط باشید.


 
در علم حقوق شخصیت حقوقی فقط خاص شرکت های تجاری مثل اشخاص خصوصی می باشه ،نیست بلکه درمورد کل اشخاص حقوقی خصوصی و عمومی میباشه.  پس درماده583قانون تجارت ایران برای شرکت تجاری شخصیت حقوقی قائله، شخصیت حقوقی یعنی این که شرکت صلاحیت حقوق و تکالیف و صلاحیت اجرای اون رو داره و این رو میدونی که از ویژگی های مشترک همه شرکت های  تجاری همین شخصیت حقوقیه… حتی در شرکتهایی که ثبت نشده اند و در قانون تجارت تشکیل نشده دارای ویژگی بالا میباشه.

 

شرکتای تجاری دارای شخصیت حقوقی:
قبلا گفتیم که در ماده583 ق.ت شرکت های ماده20 دارای یک شخصیت حقوقی مستقل میباشن که این روش در همه سیستم های حقوقی وجود نداره مثل اینه که در انگلیس؛ شرکت ها دارای شخصیت حقوقی مستقل میباشن واموال اونا متعلق به خود اوناست و مال شرکا نیست

و این شرکت موسوم به (partnership) که به این معنیه یک شرکت مختلط  میباشه که از شرکای تضامنیه و شخصیت حقوق نداره

درآلمان شرکت تضامنی و مختلط غیر سهامی فاقد شخصیت حقوقیه

در فرانسه همه شرکت های تجاری دارای شخصیت حقوقی میباشن، به غیر از شرکتی به نام (( participate یعنی شرکتی که در اون سرمایه در اختیار شرکا می باشه و شرکت یا می تونه از دید اشخاص ثالث مخفی باشه یا اگه آگاهی داره ثبت نشده.  وفق ماده 583 ق.ت کشورمون کل شرکت های تجاری دارای شخصیت حقوقین؛ به شرطی که طبق قانون ایجاد شده باشه و این شرکت ها همون شرکت های تجارتی میباشه مثل اینه که ماده 22 قانون دعاوی در مورد ورشکستگی شرکت های بازرگانی که مرکز اصلیش در ایرانه در مرکز اصلی شرکت اجرا میشه

گفتار دوم _ مبنای حقوقی، شخصیت حقوقی:
برای بهتر فهمیدن شخصیت حقوقی شرکت ها دوباره، شرح میدیم تا بهتر متوجه بشی! اول  به دو نظریه زیر تقسیم میکنیم:

یک/ نظریات درباره شخصیت اشخاص حقوقی
دو/ ماهیت شخصیت حقوقی شرکتای تجاری
 

1) نظریات شخصیت حقوقی اشخاص:
درمورد ماهیت شخصیت حقوقی سه نظریه مهمه که جلوتر توضیح داده می شه:

یک/ نظریه واقعی بودن شخصیت حقوقی .
دو/ نظریه فرضی بودن شخصیت حقوقی
سه/ نظریه دارایی اختصاصی
 

الف) درباره نظریه اولی:
طرفدارانی در آلمان و فرانسه داره و این رو میگه که هر گروهی که دارای اراده مستقله می تونه فعالیتی بیرون از گروه انجام بده و شخصیتی جدا از هر فرد، گروه داشته باشه.                                                                                                                                                                                                                                  پس می فهمیم که این شخصیته جنبه واقعی داره یعنی با اراده قانونگذار نیست.  در کل اون با ایجاد گروه تشکیل می شه و با ازبین رفتنشم رابطه گروه منحل می شه. اگه گروهی بتونه تعهدی رو قبول کنه و یا دارای حقیه که افراد گروه ایجاد کننده اونن؛ خواستار قبول عهده و میتونه دارای حق و حقوق باشه مثل زیر:

یک/ خواست یک شهرداری (خواست اعضای انجمن شهری)
دو/ خواست یک صنف (خواست اعضای اون صنفه)
نهادهایی که اراده گروهی رو نشون میدن، اراده افرادی از داخل گروه داراست یعنی که اونا رو وادار به انجام کاری خاص کرد و اون فردم از خودش اراده ای نداره که مخالفش باشه! یک مثال براتون میزنم نهادی کودکان صغیر رو اهلیت انجام یک معامله بدونن و براشونم شخصیت حقوقی قائل بشه این درجایست که اونا از حق قانونی برخوردارن

ب) نظریه دومی یعنی فرضی بودن شخصیت حقوقی:
این نظریم طرفدارانی در آلمان و فرانسه داره و این رو میگه که فقط اشخاص حقیقی شخصیت حقوقی واقعی دارن و دیگر موجودات مثل حیوانات و اشیاء نمی تونن حق برخودار، باشن جز اینکه قانونگذار بخواد!

۱) قانونگذار شخصیت حقوقی در گروهها رو به رسمیت نمی شناسه و فقط شخصیت  حقوقی رو برای اعضای گروه می دونه
۲) این شخصیت در گروه وجود خارجی نداره و فقط قانونگذار موظف برای راحتی ارتباط های گروه با اشخاص ثالث دیگه، می باشه
3) فقط قانونگذار می تونه بگه کدوم گروه دارای شخصیت حقوقیه و فقط اوست که می تونه شخصیت رو از گروهی پس بگیره و همچنین این نظریه در حقوق ایران جا افتاده و مورد قبول شدست
 

ج) نظریه دارایی اختصاصی:
به عقیده حقوقدانان فرانسه مثل پلانیول (در حقوق مدنی) و برسلمی (درحقوق اداری) شخصیت حقوقی فقط برای تصرف یک دارایی جمعی-ه که برای هدفی خاص در گروه اختصاص می شه

یک/ اعضای گروه حق تصرف در این دارایی اختصاصی این فرد رو ندارن
دو/ با شخصیت حقوقی دادن به دارایی اختصاصی، تصرف گروه  در اون دارایی میسر می شه و معامله با اشخاص ثالث ممکن می شه
سه / با استفاده از نظریه دارایی اختصاصی قانونگذار فرانسه شرکت تک شریک رو رسمیت می شناسه.
قانونگذار فرانسه با استفاده ی لفظ شرکت درباره ی شخصیت حقوقی بر این باوره که شخصیت هر آدمی به شخصیتش، فرد هستش و نه به اشیاء و سرمایه خودش. مثل؛ شرکت سهامی عام و شرکت سهامی خاص که جدا کردن اموال جمعی شرکا رو از دارایی تک تک  افراد گروه انجام میده

 

 

2) ماهیت شخصیت حقوقی شرکتای تجارتی:
شرکت شخصیت حقوقی داره یک نظریه خیلی قدیمی می باشه ودر حقوق انگلیس اون شخصیت شرکت ها وقتی که موقع ثبت معلوم می شه و به اصطلاح خارجی (اینکورپوریشن) معنی کلمه شکل و جسم می باشه، یعنی اینکه شرکت با این اقدام تشکیل می شه

یک / در حقوق ایران هم با پیروی از فرانسه شخصیت شرکت اقتباسیه، در شخصیت حقیقی شرکت نام داره و همچنین اقامتگاه و تابعیت واهلیت
دو/ در ماده583 ق.ت تمامی شرکتهای تجاری دارای یک شخصیت حقوقی می باشن، مثلاً؛ اگه قانونگذار برای یک گروه شخصیت حقوقی رو انتخاب کنه و یعنی که گروه هیچ شخصیت حقوقی نداره و فقط باید قانونگذار اونو به گروه ببخشه
 

آیا میدونی شخصیت حقوقی از ۳ نظر با شخصیت اشخاص حقیقی فرق داره؟
 

یک/ هرانسانی دارای روح وجدان و احساساته ولی اینا در شرکت وجود نداره!
دو/ شرکت، شخصیت حقوقی کامل نداره زیرل فقط به موضوع اون در اموری خاصی دارای حق وتکلیفه،  مثل؛ صادرات واردات، حق العمل کاری وغیره
سه/ درنتیجه شرکتی که موضوع فعالیتش فقط خرید و فروش کالای پلاستیکیه نمی تونه در امور راه و جاده سازی دخالتی کنه و موضوع شرکت در موجودیتش تاثیری نداره!
شخصیت حقوقی شرکت یک ویژگی بهتریم داره، اونم اینه که می تونه با ضروریات عملی مطابقت داشته باشه.

این شخصیت می تونه هم ثابت و تغییر ناپذیرباشه مثل؛ اینه که تغییر شکل شرکت باعث ازبین رفتن شخصیت حقوقی شرکت و ایجادش نمی شه وتغییرموضوع تاثیری در این شخصیت شرکتم نداره

*نکته: تغییرشخصیت شرکا باعث تغییر شخصیت شرکت نمی شه و این شخصیت حتی بعد از انحلال شرکتم پابرجا می مونه

برعکس اون شخصیت شرکت برای حفظ منافع اشخاص دیگه نابود می شه، مثل وقتیکه شریک بدهکاره و مالشم فقط حصه می باشه و پس طلبکارم  می تونه سهم شریک رو از شرکت بگیره

خلاصه شخصیت حقوقی:
همونجور قبلا با هم یاد گرفتیم، وقتی که چند نفر سرمایه خود رو جمع می کنن با هدف همکاری و سود کردن و تقسیمش بین خود می گذارن

پس حالا میخایم شخصیت حقوقی شرکت رو بگیم چی هستش؟

ضرر از سهام شرکا توی شرکت یک نوع دارایی رو ایجاد می کنه که، از افراد اون موجودیت جدایی داره و موجودیت ازهمه امکانات برخور داره تا معاملات لازم رو انجام بده که به بهش شخصیت حقوقی مستقل گفته می شه! در آخر هر فردی  حقوق و تکالیفی داره که قانون براش قائل  شده؛ حقوق  بالطبیعه هم فقط مخصوص انسانه، مثل؛ حق یا وظایف مختلف

گفتار سوم  _ آغاز شخصیت حقوقی شرکت:
شروع این شخصیت وقتیه که شروع تعهدات شرکت رو تعیین می کنه وتا قبل این شخصیت نمی شه تعهدات رو که شریکان برعهده دارن برعهده شرکت گذاشته بشه چون شرکتی وجود نداره

در کشورای اورپایی و (آنگلوساکسون) برای شخصیت حقوقی یک سرآغاز تعیین شده و زمان ثبت شرکت تجارتی شروع می شه و این قاعده در تمامی شرکت های مدنی و تجاری انجام می شه

 

 
نام شرکت عبارتست از واژه یا واژگان با معنی که متقاضیان ثبت اعم از ایرانی یا خارجی برای شناسایی شخصیت حقوقی به مرجع ثبت پیشنهاد می نمایند .

همانطور که شخص حقیقی دارای نام و فامیل و مشخصات سجلی است و توسط سازمان ثبت احوال ( وزارت کشور ) ثبت و در شناسنامه و کارت ملی منعکس می شود شخص حقوقی نیز با انتخاب نام شرکت و علامت تجاری و ثبت مراتب در اداره ثبت شرکت ها در سازمان ثبت اسناد و املاک کشور ( قوه قضاییه ) می تواند هویت خود را رسمیت بخشد و متعاقباَ از امتیاز و مزایای آن استفاده نماید.
اصولاَ شرکا در انتخاب نام شرکت آزادند معذلک رعایت پاره ای مصالح، خصوصاَ حفظ حقوق اشخاص ثالث برقراری شرایطی برای انتخاب نام را اجتناب ناپذیر می سازد.
قانون تجارت و لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت راجع به شرایط نام منتخب برای شرکت احکام متعددی دارند. از جمله می توان به مواد 95، 117 و 4 قانون تجارت اشاره نمود . در این مواد آمده است :
در اسم شرکت با مسئولیت محدود باید عبارت ( بامسئولیت محدود ) قید شود والا آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود. اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت . ( ماده 95 قانون تجارت )
در اسم شرکت تضامنی باید عبارت ( شرکت تضامنی ) و لااقل اسم یک نفر شرکا ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکاء نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است عبارتی از قبیل ( و شرکا ) ( و برادران ) قید شود. ( ماده 117 قانون تجارت )
در اسم شرکت نسبی عبارت ( شرکت نسبی ) و لااقل اسم یک نفر از شرکا باید ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکا نباشد بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده عبارتی از قبیل ( و شرکا ) ( و برادران ) ضروری است. ( ماده 4 قانون تجارت )
همچنین به موجب قانون تجارت، در شرکت های سهامی عام ، کلمه " عام " و در شرکت های سهامی خاص، کلمه " خاص " بلافاصله بعد از اسم یا قبل از اسم شرکت اضافه می شود؛ به این منظور که نوع شرکت سهامی جهت مراجعه کنندگان مشخص باشد.
امروزه ، مراجع ثبت شرکت های تجاری با توسل به احکام پراکنده در قوانین مختلف رویه هایی را با هدف پرهیز از تعرض به حقوق اشخاص ثالث به وجود آورده اند. بعضی از این احکام عبارتند از :
– قانون ممنوعیت به کارگیری اسامی، عناوین و اصطلاحات بیگانه ،
– تبصره ذیل ماده 20 قانون ثبت احوال ،
– ماده 1 قانون مسئولیت مدنی ،
– ملاک قوانین راجع به علائم تجاری و اسم تجاری از جمله ماده 578 قانون تجارت و کنوانسیون پاریس.
– دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی
به موجب دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی برای تعیین نام می بایست :
الف- از اسم خاص استفاده گردد.( اسم خاص کلمه ای است که می تواند مستقیماَ نهاد جمله باشد و برای دلالت بر شخص،شییء یا مفهومی به کار می رود).
ب- اسامی انتخابی باید دارای معنی در فرهنگ دهخدا باشد.
پ- اسامی انتخابی برای نام شرکت باید دارای 3 سیلاب (اسم خاص) باشد.
ت- در انتخاب نام شرکت، از عنوان های شعرا، دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر استفاده نشود.
ج- اسم انتخابی، لاتین نباشد.
د- تکراری نباشد.
ه- واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند، پذیرفته نمی شوند.
ی- اضافه کردن کلمات توصیفی از قبیل اصل، نوین، برتر، برترین، نو به اسامی ثبت شده قبلی پذیرفته نمی شود.
ن- اضافه کردن اعداد به نام هایی که سابقه ثبت دارند پذیرفته نمی شود و در صورت استفاده اعداد در نام های جدید پیشنهادی باید نگارش آن ها به صورت حروفی باشد.
و- چنانچه تفاوت نام پیشنهادی با نام ثبت شده تنها در استفاده از پسوند جمع (نظیر ون، ین، ها و یا جمع مکسر) یا حذف آن باشد امکان ثبت آن وجود ندارد.
چند نکته :
1- نام محل در اسم شرکت در صورتی مورد تایید اداره ثبت قرار می گیرد که شرکت حاضر در همان حوزه ثبتی به ثبت برسد.
2- هر چند استفاده از اسامی شهر ها، رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد ،اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.
3- اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارایه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.
4- مهلت اعتبار نام تایید شده اشخاص حقوقی که منجر به ثبت و آگهی می گردند نامحدود است.در صورتیکه نام تایید شده شخص حقوقی در شرف تاسیس یا تغییر منجر به ثبت و آگهی نگردد صرفاَ سه ماه از تاریخ تایید نام اعتبار دارد.این مدت برای شرکت های سهامی عام،6 ماه از تاریخ تشکیل مجمع عمومی موسس می باشد.
5- نام شخص حقوقی (نام شرکت) ثبت شده با رعایت تاریخ تقدم، مختص شخصی است که به نام آن در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت رسیده است و دیگری حق اختیار عین نام مذکور یا متجانس (تام، ناقص حرکتی، لفظی) آن را ندارد. این حق پس از انحلال و ختم تصفیه،منتفی می شود.
نام پیشنهادی اشخاص حقوقی (شرکت) در موارد زیر قابل تایید نمی باشد:

نام هایی که در آن از اسامی ،عناوین و اصطلاحات بیگانه و خارجی استفاده شده باشد.
نام هایی که مخالف موازین شرعی، نظم عمومی و یا شامل واژه های بی معنا یا الفاظ قبیحه و مستهجن و خلاف اخلاق حسنه باشند مورد قبول نمی باشند.
نامی که قبلاَ در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رسیده باشد.
نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند.
نام یا نام اختصاری یا حروفی که رسماَ متعلق به دولت باشد از قبیل ایران، ملی ،  ملت،  کشور، ناجا، مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی .
استفاده از عناوینی نظیر ایثارگران و شاهد و امثالهم که انحصاراَ تحت نظارت سازمان محترم بنیاد شهید و امور ایثارگران است.
چنانچه نام اشخاص حقیقی ثبت شده باشد نمی توان مشتق آن نام را برای یک نفر دیگر ثبت کرد.
هنگامی که در یک نام پیشنهادی، ترکیبی از دو واژه فارسی، تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد، امکان ثبت آن وجود ندارد.
چنانچه تفاوت نام پیشنهادی با نام ثبت شده تنها در استفاده از پسوند جمع (نظیر ون،ین،ها و یا جمع مکسر) یا حذف آن باشد امکان ثبت آن وجود ندارد.
چنانچه  نام شخصیت حقوقی به صورت مقید ثبت شده باشد امکان انتخاب نام جدید مشتق از آن به صورت مطلق برای شخصیت حقوقی دیگر وجود ندارد.
از عنوان های دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر انتخاب نشود.
استفاده از اسامی شهرها و رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.
نام محل در اسم شرکت در صورتی مورد تایید اداره ثبت قرار می گیرد که شرکت حاضر در همان حوزه ثبتی به ثبت برسد.
از اعداد بصورت ریاضی آن استفاده نشود، بلکه بصورت حروف نوشته شود.
از حروف اول چند کلمه به عنوان اسم مخفف و یا ترکیبی از چند حرف استفاده نشود.
برداشتن کلمات قبلی ثبت شده و افزودن عدد به آن مورد قبول نمی باشد.
 استفاده از کلمات قبلی ثبت شده و اضافه کردن یک کلمه توصیفی به آن مورد قبول نیست.
اگر نام انتخابی با اضافه کردن یک پسوند یا پیشوند شبیه به کلمات ثبت شده قبلی باشد نام مورد قبول نیست.
نامهای زیر نباید جزء اسامی مضاف به عناوین شرکت اضافه شود:
دکوراسیون، انتظام، نظام، نفت، پتروشیمی، دادگستر، بنیاد، سازمان، مرکز، بهزیست، بانک، بسیج، جهاد، آسانسور، آژانس، آزاده، تکنو، فامیلی، فیلتر، باور، میکروبرد، تست، استار، تک، مدرن، پیک، امنیت، کارواش، فانتزی، شهروند، اقتصاد، میهن، جوانان، ایمان، هدف، سپاه، تکنیک، دیتا، تک نو، تکنولوژی، اورست، مونتاژ، ونوس، دفتر، ایتال، بیو، کنترل، متریک، مترلژی و برای آپارتمان معادل آن = كاشانه، تکنیک و تکنو معادل آن = فن، تکنولــوژی معادل آن= فن آوری یا فن آوران، کلینیک معادل آن =درمانگاه، دکوراسیون معادل آن= آرایه، سیستم معادل آن= چرخه.
چنانچه نتیجه کارشناسی نام، نشانگر وجود تعارض در نام پیشنهادی باشد، مراتب با ذکر علت رد نام پیشنهادی، به متقاضی اطلاع رسانی می شود تا نام های جدیدی پیشنهاد نماید.
تبصره 1: در صورتی که متقاضی به نتیجه کارشناسی نام، اعتراض داشته باشد مراتب را با ذکر دلایل خود در قالب فرم اعتراض، به مرجع ثبت شرکت های بررسی کننده ی نام،اعلام تا کارشناسی مجدد صورت پذیرد.
تبصره 2: در صورتی که در کارشناسی دوم نیز نام پیشنهادی رد شد،متقاضی می تواند با تکمیل فرم مربوط، مراتب اعتراض خود را با ذکر دلایل به اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری اعلام نماید.نظریه مسئول تعیین نام اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری، نظر نهایی محسوب می شود.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره در رابطه با نام شرکت با ما تماس حاصل فرمایید.

برابر ماده اول لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 اسفند ماه 1347 که می گوید : ”  شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است” ، در شرکت سهامی ، سرمایه شرکت به سهام متساوی القیمه تقسیم شده ، مبلغ اسمی سهام و وحتی در صورت تجزیه آن به قطعات سهام باید متساوی باشد.
ارکان شرکت سهامی طبق قانون تجارت عبارتند از مجمع عمومی، هیات مدیره و بازرس. ممکن است شرکتی مطابق اساسنامه خود دارای ارکان دیگری نیز باشد مانند شورای فنی یا شورای عالی معاملات .
در این نوشتار، به نکات مهم راجع به بازرسان شرکت سهامی می پردازیم .

بازرس
از آنجا که تمام سهامداران شرکت پیوسته در محل شرکت حضور ندارند و عملاَ نیز میسر نیست که دائماَ کلیه اطلاعات و جریان امور توسط شرکت به یکایک آنان ارائه شود، مضافاَ به اینکه چه بسا تمام آنان از دانش و تخصص لازم برای کنترل امور شرکت برخوردار نباشند، قانون پیش بینی کرده است که بازرس یا بازرسانی همه ساله از سوی آنان تعیین شوند تا کلیه امور شرکت را مطابق ضوابطی که در قانون مقرر است و استانداردهای حسابرسی ایجاب می نماید زیر نظر داشته باشند و گزارش های لازم را به صاحبان سهام بدهند.

نحوه انتخاب و مدت تصدی
مجمع عمومی همه ساله شخص یا اشخاصی را به عنوان بازرس و بازرس علی البدل انتخاب می نماید. در شرکت های سهامی عام ، این افراد باید از میان اشخاصی انتخاب شوند که در فهرست تهیه شده از سوی وزارت امور اقتصادی و دارایی به عنوان بازرس واجد صلاحیت نام برده شده اند.
بازرس ممکن است شخص حقیقی یا حقوقی باشد. در صورت اخیر موضوع فعالیت شخص حقوقی باید مناسب با این وظیفه باشد. ضمناَ برخی اشخاص نمی توانند به سمت مزبور گمارده شوند :
1- اشخاص مذکور در ماده 111 ( محجورین ، ورشکستگان و مرتکبین برخی جرائم از جنحه و جنایت )
2- مدیران و مدیرعامل
3- اقرباء سببی و نسبی مدیران و مدیرعامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم
4- هر کس که خود یا همسرش از مدیران یا مدیرعامل به طور موظف حقوق دریافت می کند .
عزل و نصب بازرسان در هر زمان توسط مجمع عمومی و نیز انتخاب مجدد آنان بلامانع است.
در صورتی که مجمع عمومی بازرس را تعیین نکند، یا بازرس نتواند به وظایف خود عمل کند، دادگاه به تقاضای هر ذینفع به انتخاب بازرس مبادرت خواهد کرد.

وظایف
با عنایت به ماده 148 قانون تجارت و برخی مواد دیگر، می توان وظایف بازرس را به شرح ذیل طبقه بندی کرد :
یک – اظهارنظر در مورد صورت های مالی شرکت که توسط مدیران به مجمع عمومی تسلیم می شود.
دو – اظهارنظر در مورد صحت اطلاعاتی که مدیران شرکت به مجمع عمومی ارائه می دهند.
سه – تحصیل اطمینان از رعایت شدن حقوق تمام سهامداران به نحو مساوی.
چهار- ارائه گزارش جامع راجع به وضع شرکت به مجمع عمومی. این گزارش حداقل ده روز قبل از تشکیل مجمع باید جهت مراجعه سهامداران در مرکز شرکت آماده باشد.
پنج- اعلام جرم صورت گرفته در شرکت در ارتباط با جریان امور آن به مراجع قضایی .
شش- گزارش تخلف مدیران در مورد سهام وثیقه به مجمع عمومی .
هفت – دعوت از مجمع عمومی عادی هرگاه مقتضی بداند یا به تقاضای صاحبان یک پنجم سهام در صورتی که مدیران به آن عمل نکنند و یا هرگاه مجمع عمومی عادی سالیانه توسط مدیران دعوت نشود.
بازرس حق دارد برای انجام وظایفش هر موقع که لازم بداند به امور شرکت رسیدگی کند و اطلاعات و مدارک مورد نیاز را مطالبه نماید و حتی از خدمات کارشناسان متخصص در این زمینه استفاده کند. بدین ترتیب مدیران شرکت نیز مکلف به همکاری با بازرسان هستند و حتی تصمیمات مجمع عمومی نیز در پاره ای از موارد مانند تصویب صورت های مالی یا افزایش سرمایه، بدون قرائت گزارش بازرسان معتبر نیست.

حقوق و مسئولیت ها
حق احمه بازرس توسط مجمع عمومی عادی معین می شود . از طرف دیگر وی در اجرای وظایف خویش ممکن است بنا به قواعد عمومی مسئولیت مدنی، مسئول شناخته شده مم به جبران خساراتی شود که از ناحیه تخلفات او به شرکت و اشخاص ثالث وارد شده است. همچنین ممکن است تخلفات او جنبه کیفری داشته باشد، مثلاَ با وجود منع قانونی، سمت بازرس را بپذیرد یا اطلاعات غلط به مجامع عمومی بدهد . ضمناَ بازرس نمی تواند در معاملاتی که با شرکت یا به حساب شرکت می شود به طور مستقیم یا غیرمستقیم ذینفع شود.


بحث برند و عوامل انتخاب برند امروزه یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار حتی در سطح بین المللی است و لازم است که نگاه دقیق تری نسبت به انتخاب و شرایط ثبت آن نمود. با بررسی این عوامل می توان فرصت های بزرگی برای موفقیت در بین سایر برندها و در سطح بین المللی کسب نمود.
در این مقاله، به منظور پاسخ به مهم ترین سوالات مطرح در رابطه با ثبت برند، توضیحات کاملی را در این رابطه آورده ایم. .شایان ذکر است شما عزیزان ، در صورت نیاز به هر گونه مشاوره تخصصی رایگان در این رابطه می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت نیک تماس حاصل نمایید. همکاران ما در این مرکز، با سال ها تجربه ، آماده ی ارائه ی خدمات به شما عزیزان می باشند.

منظور از برند یا مارک چیست ؟
طبق تعریف انجمن بازاریابی آمریکا : برند یا مارک ویا آرم یک نام ، عبارت ، طرح ، نماد یا هر ویژگی دیگری است که مشخص کننده خدمات یا فروشنده محصولی خاص باشد که به وسیله آن از دیگر محصولات و خدمات مشابه متمایز می گردد. عنوان قانونی برای برند، علامت و نشان تجاری است.
به طور کلی برند برای شناساندن جنس از لحاظ کیفیت آنست و به عبارت دیگر وسیله ایست که در مقابل رقابت تجاری، تجار با توسل به آن، نوع جنس و متاع خود را به خریدار عرضه داشته و در حقیقت ضمانت مرغوبیت جنس را می نمایند و بالاخره برند نشانه ایست که به کمک آن خریدار، سازنده جنس و کمیت و کیفیت کالا را درک می کند و به این وسیله همان کالایی را می خرد که علامت مورد نظر را دارد.
به این ترتیب ملاحظه می شود که فقط برند مشخص جنس است و در دنیای امروز که اغلب اجناس به طور یکنواخت تهیه شده و مردم فرصت کنترل مرغوبیت آن ها را ندارند اهمیت این موضوع خیلی بیشتر می شود .

لوگو چیست ؟
لوگو به نمادی تصویری گفته می شود که برای بیان کردن یک عبارت، موضوع یا القا نمودن یک موضوع می باشد که معرف یک شرکت، محصول ، سایت یا وبلاگ و … است.
لوگوها معمولاَ به گونه ای طراحی می شوند که در عین سادگی حاوی بیشترین اطلاعات و نشانه های تصویری ( معمولاَ با هدف تبلیغاتی ) هستند.

انواع برند
الف ) برند جمعی
برندهای جمعی برندهایی هستند که به یک جماعت قانونی تعلق دارند و دسته و گروه خاصی را که به تولید آن کالا یا خدمت می پردازند معرفی می کنند . مانند اتحادیه ها یا انجمن ها
ب ) برند های تضمینی
علائم تجاری تضمینی علائمی هستند که در جهت تایید کیفیت ، منبع ، منشا و اصالت کالا یا خدمات به کار می روند. این علامت تصدیق و تایید می کند که کالا و خدمات مورد نظر موازین کیفی خاصی را حائزند.
انواع ISO  ها از علائم تایید کننده می باشند. علامت های استاندارد یا عباراتی مانند ساخت ایران یا ساخت آلمان یا علامت Good House of approval  همگی از علائم تایید کننده می توانند محسوب شوند.
ج) برند مشهور
به برندهایی که در یک کشور مشهور شده است اعم از این که ثبت شده باشند و یا ثبت نشده باشند برند مشهور گفته می شود.

برندها چه خصوصیاتی باید داشته باشند ؟
برند ، نه تنها باید با سایر برندها تمایز و تفاوت داشته باشد و با نوع و جنس کالا نیز ارتباط تنگاتنگ نشان دهد، بلکه باید توام با ابتکار و نوآوری ترسیم و تنظیم گردد و از اسامی عام و گمراه کننده در برند استفاده نشود.
برند باید وجه تمایز داشته و ابتکاری باشد. به این معنی که برند نباید نشانه های ساده ای باشد که هرکس بتواند آن را استعمال کند یا آنکه به صورتی باشد که با خود جنس اشتباه شود و از این نظر نشانه های ذیل را نمی توان برای علامت تجاری استعمال نمود :
الف- اسامی عام :  مثلاَ کلمه قند را نمی توان برای محصول قند انتخاب نمود.
ب- اوصاف اجناس : مانند باقلوای شیرین
ج- نشانی های ساده مانند خط مستقیم و اشکال هندسی یا رنگ های عادی

چه علائمی ااماَ می بایست به ثبت برسند ؟
براساس مصوبه 3 / 2 / 1328 هیات وزیران، در موارد ذیل ثبت علامت تجاری اامی است ( در دیگر موارد، ثبت علامت اختیاری است و فردی که علامت ثبت نشده ای را به کار ببرد، مورد پیگیری قانونی قرار نمی گیرد؛ هر چند که ممکن است به دلیل استفاده دیگران از این علامت و عدم امکان پیگیری قانونی متضرر شود ) :
1- داروهای اختصاصی مورد استعمال طبی
2- مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص عرضه می شوند.
3- آب های گازدار .
4- لوازم آرایشی که استعمال مستقیم پوستی دارند.

علائم تجاری غیرقابل ثبت کدامند ؟
به موجب ماده 5 قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب سال 1310 علائم تجاری غیرقابل ثبت عبارتند از :
1- علائم دولتی، مملکتی و رسمی ؛ مثل آرم جمهوری اسلامی ایران ، آرم هلال احمر و …
2- علائم منافی نظم یا عفت عمومی
3- علائمی که عنوان یا اسم عمومی و مورد استفاده همگانی باشند ؛ مانند پارچه ، ماشین و …
4- علائمی که قبلاَ به ثبت رسیده اند.
5- عبارات یا کلماتی که به نوعی انتساب به سازمان ها یا مقامات رسمی ایران را تداعی یا القاء نمایند ؛ از قبیل به کار بردن کلماتی مانند انقلابی یا دولتی.

انتقال و اجازه استفاده برند
صاحب علامت تجاری یا اصطلاحاَ برند ، می تواند آن را به دیگری منتقل کند یا بدون انتقال، اجازه استفاده از آن را به دیگری بدهد. قانون ثبت علامت تجاری و اختراعات در این مورد می گوید : " علامت تجاری قابل نقل و انتقال است. ولی انتقال آن در مقابل اشخاص ثالث، وقتی معتبر است که موافق مقررات این قانون، به ثبت رسیده باشد ".
علامت تجاری پس از فوت صاحب آن قهراَ، به ورثه او منتقل می شود. در هر حال، لازم است که به موجب اظهارنامه، نام صاحب جدید آن، جهت ثبت، به اداره کل مالکیت صنعتی اعلام گردد . در اظهارنامه مزبور، باید نکات ذیل صریحاَ قید شود :
– شماره ثبت علامت تجاری در ایران – نام و اقامتگاه و تابعیت مالک جدید – نام و نشانی نماینده قانونی مالک جدید در ایران – لازم است که به اظهارنامه مزبور، مدارک قانونی انتقال، وکالت نامه و تصدیق ثبت علامت در ایران، ضمیمه شود. تصدیق ثبت علامت، بعد از ثبت تغییرات و درج آن در ظهر تصدیق، به صاحب جدید آن مسترد خواهد شد.
در مواردی که صاحب علامت یا قائم مقام قانونی او، استفاده از آن را به دیگری اجازه دهد. این اجازه در صورتی معتبر خواهد بود که اجازه نامه مربوط به آن، در ایران به ثبت رسیده باشد. در مواردی که اجازه استفاده از علامت تجاری، به امضای صاحب علامت و استفاده کننده رسیده باشد، ثبت اجازه نامه مزبور، با تقاضای کتبی صاحب علامت یا نماینده مجاز او یا تقاضای کتبی استفاده کننده، صورت خواهد گرفت.

ثبت برند در ایران
در ایران برای اولین بار در سال 1304 قانونی برای ثبت و حمایت علایم تجاری و صنعتی تصویب گردید که بعداَ در سال 1310 مورد تجدید نظر قرار گرفت.علاوه بر قانون مزبور و آیین نامه اجرایی آن، ماده 249 قانون مجازات عمومی نیز مواردی را برای حمایت علایم تجاری ثبت شده پیش بینی نموده است.
ثبت علایم تجاری و اختراعات در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در تهران که یکی از ادارات ثبت است انجام می گیرد. ماده 6 قانون ثبت علایم تجاری اداره ثبت علایم را شعبه مخصوصی از دفتر دادگاه شهرستان تهران می شمارد و به این ترتیب اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی قادر است تصمیماتی راجع به قبول یا رد علایم به عنوان شعبه دادگاه شهرستان اتخاذ کند.
اقدامات لازم جهت ثبت برند، به قرار ذیل است:
1- تکمیل وتسلیم فرم اظهارنامه ثبت برند به اداره ثبت شرکت ها ومالکیت صنعتی در تهران وبه اداره ثبت محل فعالیت در شهرستان ها مشتمل بر مشخصات متقاضی ونوع علامت و کالا یا خدمت مورد نظر که در سه نسخه تنظیم می شود.
2- استعلام از برند جهت احراز عدم ثبت یا تشابه علامت مورد نظر تحت اسم دیگر
3- عدم مغایرت با ضوابط و مقررات قانونی
ثبت برند با قید نکات ذیل در دفتر مخصوصی انجام می شود.
1- تاریخ و شماره ترتیب اظهارنامه
2- تاریخ و شماره ثبت علامت و مشخصات و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت
3- الصاق یک نمونه از علامت به محلی که به  این امر اختصاص داده شده است.
4- اخذ حق الثبت و حقوق دریافتی برای هر طبقه
5- امضاء درخواست کننده یا قائم مقام او به طوری که قسمتی از امضاء در روی صفحه و قسمتی دیگر روی علامت باشد.
مدارک لازم جهت ثبت برند :
1- مدارک مثبت هویت متقاضی
الف) اشخاص حقیقی: کپی شناسنامه و کپی کارت ملی
ب) اشخاص حقوقی: آخرین رومه رسمی دلیل مدیریت کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء
2- مدارک نماینده قانونی:چنانچه تقاضا توسط نماینده قانونی(وکیل،دارنده یا دارندگان حق امضا برای اشخاص حقوقی و ….) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.
3-10 نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر از علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر
4- در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
5- ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط
6- استفاده از حق تقدم:چنانچه متقاضی ثبت بخواهد به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر 6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
7- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار

عوامل اصلی رد تقاضای ثبت برند
از جمله عوامل اصلی رد تقاضای ثبت علائم تجاری عبارت است از :
الف- برند قبلاَ به ثبت رسیده باشد. ( برند می بایست جدید بوده و سابقه ثبت و استعمال توسط دیگران را نداشته باشد).  
بنابراین، با توجه به جدول طبقه بندی کالا،هرگاه برای نوعی کالای مشخص علامتی از طبقه ای خاص استفاده شود،شخص دیگری که پس از انتخاب علامت مذکور بخواهد برای کالای خود از نوع مشابه از طبقه مزبور و از همان علامت قبلی استفاده کند،با ممنوعیت استفاده و ثبت علامت مواجه خواهد شد.
ب- علامت تجاری وجه تمایز نداشته باشد.
ج- علامت گمراه کننده باشد.
د- – علائم خلاف نظم عمومی و اخلاق حسنه باشد.

ثبت برند لاتین
نحوه ی ثبت برند لاتین، همانند ثبت برند فارسی است. اما برای ثبت برند لاتین نیاز به کارت بازرگانی می باشد.
مدارک مورد نیاز برای ثبت برند لاتین حقیقی :
1- کپی شناسنامه و کپی کارت ملی شخص
2- کارت بازرگانی
3- نمونه برند در ابعاد ( دوازده در دوازده cm )
مدارک مورد نیاز برای ثبت برند لاتین حقوقی :
1- کپی مدارک ثبتی شرکت
2- کپی شناسنامه و کارت ملی کسانیکه در شرکت حق امضاء دارند.
3- کارت بازرگانی
4- نمونه برند در ابعاد (دوازده در دوازده cm)             

مدت اعتبار حمایت از برند
مدت اعتبار حمایت از برند ، ده سال از تاریخ ثبت اظهارنامه در اداره مالکیت های صنعتی می باشد که هر 10 سال قابل تمدید است و چنانچه ظرف 10 سال تمدید نگردد و 6 ماه از تاریخ اعتبار گذشته باشد صاحب گواهینامه می بایست جهت ثبت برند خود دوباره اقدام نماید.

نحوه حمایت قانون از برندهای ثبت شده
حمایت قانون از برند ثبت شده به شکل ذیل است :
قانون، علائم تجارتی را که حق استعمال انحصاری آن به اشخاص معین داده شده،مورد حمایت خود قرار داده و اشخاص دیگر را از تعدی و تخطی نسبت به آن منع می نماید و به جهت منافعی که برای جامعه در رواج علامات تجارتی هست اشخاص متعددی را محکوم به جبران خسارت صاحب علامت می نماید و دامنه ی خسارت را به قدری وسیع قرار داده که شامل ضررهای وارده و حتی منافعی می داند که طرف از آن محروم شده است (ماده 49) در واقع قانون،عدم النفع را در این مورد جزء خسارت قرار داده است.علاوه بر آن مقررات سختی برای تعقیب جزائی وضع گردیده است.قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب مرداد ماده 1362 برای متخلفین مجازاتی به شرح زیر تعیین نموده است:
ماده 122- هر کس علامت تجاری ثبت شده در ایران را عالماَ جعل کند یا با علم به مجعول بودن استعمال نماید یا در روی اوراق و اعلانات یا روی محصولات قرار دهد یا با علم به مجعول بودن به معرض فروش گذاشته یا به فروش به رساند یا به الحاق یا کسر یا تغییر قسمتی از خصوصیات آن تقلید کند بنحوی که موجب فریب مشتری شود،به مجازات شلاق تا 74 ضربه محکوم خواهد شد.
ماده 123- هر کس محصولی را که دارای علامت مجعول یا تقلیدی بوده یا دارای علامتی است که من غیر حق استعمال شده است از ایران صادر و یا به مملکت وارده کند،به حبس از سه ماه تا سه سال محکوم می شود.
ماده 124- اشخاص ذیل به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد:
– کسانی که علامت تجارتی اجباری را در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد استعمال نکنند.
– کسانی که عالماَ محصولی را به معرض فروش گذاشته یا به فروشند که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است.

ثبت برندهای بین المللی
به منظور حمایت از حقوق ناشی از علائم تجاری ، تعدادی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس، اتحادیه بین المللی را جهت حمایت از مالکیت صنعتی در راستای کنوانسیون مزبور تشکیل داده و در آن سیستم مادرید را به عنوان دستورالعمل ثبت بین المللی علائم تجاری تصویب نمودند.
این سیستم شامل دو معاهده : موافقتنامه مادرید مورخ 91 و پروتکل مرتبط با آن مصوب 1989 و همچنین آیین نامه مشترک می باشد.
لازم به ذکر است که درخواست ثبت بین المللی صرفاَ از طریق دفاتر مالکیت صنعتی کشورهای عضو سیستم مادرید امکان پذیر بوده و منوط به ثبت در کشور مبدا می باشد.
مدارک لازم جهت ثبت بین المللی نام و علامت تجاری :
1- ارائه نامه درخواست جهت ثبت بین المللی علامت خطاب به اداره ثبت علایم تجاری با درج اسامی کشورهای مورد نظر
2- ارائه معرفی نامه بر روی سربرگ شرکت همراه با امضای مدیران و دارندگان حق امضا و با مهر شرکت برای اشخاص حقوقی و در صورت مراجعه وکیل رسمی ارائه وکالت نامه دادگستری
3- ارائه کپی مصدق شناسنامه و کارت ملی مدیران و دارندگان حق امضای شرکت و رومه تاسیس و آخرین تغییرات شرکت برای اشخاص حقوقی و ارائه کپی مصدق شناسنامه و کارت ملی برای اشخاص حقیقی و در صورت مراجعه به وکیل رسمی ارائه وکالت نامه دادگستری
4- ارائه اصل گواهی ثبت علامت تجاری در ایران جهت رویت و کپی آن جهت رویت و کپی آن جهت ضبط در پرونده یا ارائه کپی مصدق گواهی ثبت علامت تجاری
5- تکمیل فرم مخصوص لاتین
6- ارائه برگ محاسبه هزینه ها


طبق قاعده کلی ، وظیفه دعوت از مجامع عمومی را می توان در 3 مرحله ی زمانی شرکت تقسیم نمود :
قبل از تشکیل : موسسین

بعد از تشکیل : هیات مدیره
بعد از انحلال : مدیر تصفیه
موارد بالا قاعده کلی بوده و می توان در حالات ذیل ، مراجع مکلف به دعوت را بررسی نمود :
1. ابتدا هیات مدیره سپس بازرس
2. هیات مدیره یا بازرس
3. دعوت از مجمع عمومی توسط صاحبان سهام
4. دعوت از مجمع عمومی در دوران انحلال
5. مرجع ثبت شرکت ها
در این نوشتار، به بررسی شرایطی که می توان از مرجع ثبت شرکت ها تقاضای دعوت از مجمع عمومی عادی را داشت نمود می پردازیم .
یادآوری می گردد :
مجمع عمومی عادی که بلحاظ کاربرد و عمومیت در مقایسه با مجامع عمومی دیگر از اهمیت بیشتری برخوردار است بطور معمول هر سال یک بار در زمانی که اساسنامه شرکت معین کرده باشد تشکیل و در چارچوب وظایف مقرر و مصرح در اساسنامه ، بحث ، بررسی و اتخاذ تصمیم می نماید . چنانچه هیات مدیره در موعد مقرر، مجمع عمومی را برای تشکیل جلسه سالیانه دعوت نکند بازرس یا بازرسان موظف هستند راساَ به این کار اقدام نمایند و در غیر این صورت سهامداران شرکت که بیش از 15 درصد سرمایه شرکت را در اختیار داشته باشند می توانند از مجمع عمومی برای تشکیل جلسه دعوت به عمل آورند.
برای رسمیت اجلاس مجمع عمومی عادی حضور حداقل بیش از نصف سهامداران دارای حق رای اامی است . چنانچه در دعوت اول حد نصاب مذکور حاصل نشود جلسه بعدی ( دوم) با حضور هر عده از صاحبان سهام دارای حق رای رسمیت خواهد داشت و مصوبات آن نیز قانونی می باشد منوط به اینکه در دعوت دوم نتیجه دعوت اول ( عدم تشکیل آن ) قید شده باشد. ( ماده 78)
وظایف مجمع عمومی عادی ( سالیانه ) صاحبان سهام به قرار ذیل است :
1- رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره کلیه امور جاری شرکت غیر از آنچه که در صلاحیت مجامع عمومی موسس یا فوق العاده است .
– رسیدگی به ترامه و حساب سود و زیان سال مالی قبل و صورت دارایی و مطالبات و دیون شرکت و صورتحساب دوره عملکرد و سالانه شرکت متعاقب استماع گزارش مدیران و بازرس یا بازرسان
– انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان
– تصویب ترامه و دستور تقسیم سود بین صاحبان سهام
– تعیین رومه کثیرالانتشاری که آگهی ها و اطلاعیه های شرکت تا مجمع عمومی عادی سال بعد در آن انتشار خواهد یافت .

مرجع ثبت شرکت ها
الف : انقضای مدت ماموریت مدیران
به موجب ماده 136 لایحه ، " در صورت انقضای مدت ماموریت مدیران تا زمان انتخاب مدیران جدید، مدیران سابق کماکان مسئول امور شرکت و اداره آن خواهند بود. هر گاه مراجع موظف به دعوت مجمع عمومی به وظیفه خود عمل نکنند هر ذینفع می تواند از مرجع ثبت شرکت ها دعوت مجمع عمومی عادی را برای انتخاب مدیران تقاضا نماید ".
با جمع 3 شرط ذیل می توان از مرجع ثبت شرکت ها تقاضای دعوت از مجمع عمومی عادی را داشت :
1. انقضا مدت ماموریت مدیران
2. عدم دعوت مراجع موظف به دعوت
3. تقاضای هر ذینفع ( نیازی به تقاضای دارندگان حداقل یک پنجم سهامی نمی باشد ).
ب: به موجب ماده 231 لایحه ، در صورت فوت ، حجر یا ورشکستگی مدیر تصفیه واحد که توسط مجمع عمومی انتخاب شده باشد، می توان از مرجع ثبت شرکت ها درخواست دعوت از مجمع عمومی عادی را نمود.

ضمانت اجرای عدم رعایت مقررات قانونی در مجامع عمومی
به موجب ماده 270 لایحه قانون تجارت ، هر گاه مقررات قانونی در تصمیماتی که توسط هر یک از ارکان شرکت اتخاذ می گردد رعایت نشود بر حسب مورد بنا به درخواست هر ذینفع، بطلان تصمیمات مذکور به حکم دادگاه اعلام خواهد شد. لیکن موسسین و مدیران و بازرسان و صاحبان سهام شرکت نمی توانند در مقابل اشخاص ثالث به این بطلان استناد نمایند.
شایان ذکر است ، به موجب ماده 106 لایحه ، اصولاَ اامی به ثبت تصمیمات مجامع عمومی در مرجع ثبت شرکت ها نیست مگر موارد مصرح در ماده 106 لایحه . برخی از این تصمیمات در صلاحیت مجمع عمومی عادی و برخی در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است.
1. انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان : مجمع عمومی عادی
2. تصویب ترامه : مجمع عمومی عادی
3. کاهش یا افزایش سرمایه و هر نوع تغییر در اساسنامه : مجمع عمومی فوق العاده
4. انحلال شرکت و نحوه تصفیه آن : مجمع عمومی فوق العاده


 
ترتیب ثبت شرکت های خارجی برابر آئین نامه:
در مورد ثبت شرکت های خارجی برابر قانون مصوب سال 1310 شمسی  بطور کلی نکاتی بیان شد ولی چون آئین نامه مربوطه بطور دقیق تر به نحوه ی ثبت و جزئیات آن پرداخته است لذا به توضیح برخی از موارد آن می پردازیم.
ماده 4: آئین نامه مزبور درباره ی ثبت شرکت های خارجی چنین می گوید:
اظهارنامه ی ثبت هر شرکت خارجی یا شعب آن بوسیله شخصی که از طرف شرکت حق امضا در ایران دارد و یا توسط کسی که از طرف شخص مزبور برای این تقاضا وکالت دارد ارائه و تسلیم خواهد شد و برای ثبت هر  شرکت خارجی تقدیم اساسنامه ی ذیل ضروری است.

1-اظهارنامه ی ثبت
2-یک نسخه ی مصدق از اساسنامه ی شرکت
3- یک نسخه ی مصدق از اختیارنامه ی نماینده عمده ی شرکت در ایران و در صورتیکه شرکت چند نماینده مستقل در ایران داشته باشد.یک نسخه ی مصدق از اختیارنامه ی هر یک از آن ها.
4-هرگاه تشکیل شرکت خارجی در ایران بموجب امتیامه صحیح و منظمی مقرر گردیده باشد علاوه بر مدارک فوق رونوشت امتیامه که به تایید وزارت امور خارجه نیز رسیده باشد باید پیوست شده باشد.
شرایط اظهارنامه و نکاتی که باید در آن درج گردد:
از جمله شرایط اظهارنامه ی ثبت خارجی این است که به فارسی نوشته شده و نکات ذیل در آن درج گردیده باشد:
1-نام کامل شرکت
2-نوع شرکت اعم از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره
3-مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن
4-تابعیت شرکت
5-مقدار سرمایه شرکت در تاریخ تقاضا
6-آخرین بیلان شرکت مشروط بر اینکه اساسنامه و قوانین و مقررات کشور اصلی شرکت انتشار بیلان را تعیین کرده باشد.
7-نام مرجع ثبت و تاریخ ثبت شرکت در کشور اصلی
8-نوع فعالیت شرکت که از نوع صنعتی تجاری مالی است.
9-ذکر تایید شعب آن در سایر نقاط ایران
10-تعیین نماینده یا نمایندگان عمده شرکت در ایران
11-اسم و نشانی صحیح شخص یا اشخاصی که مقیم ایران بوده و برای دریافت کلیه ی اطلاعات شرکت صلاحیت دارند.
12-تعهد به اینکه همه ساله یک نسخه از آخرین بیلان شرکت را با توجه به بند 6 به دایره ی ثبت شرکت ها بدهند.
13-امضاء کسانی که حق امضاء دارند به تایید قنسول آن کشور در ایران و یا قنسول ایران رسیده باشد.
برابر قانون ثبت شرکت ها کسانیکه بعنوان نمایندگی یا مدیریت شعبه ی شرکت های خارجی در ایران به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی اقدام کرده و قبل از انقضاء موعد تعیین شده درباره ی ثبت آن ها اقدام ننموده باشند به تقاضای دادستان و به حکم محکمه ی ابتدایی تهران،به جزای نقدی از 500 الی هزار تومان محکوم خواهند شد.علاوه بر مجازات نقدی پس از صدور حکم برای هر روز تاخیر به پنج الی پنجاه تومان جریمه نیز محکوم خواهند شد.
هرگاه حکم قطعی شده و تا سه ماه از تاریخ ابلاغ همچنان تخلف ادامه یابد دولت باید از ادامه ی عملیات نماینده یا مدیر شرکت متخلف جلوگیری نماید.
قابل ذکر است یک شرکت خارجی که در یک کشور خارجی به ثبت رسیده،می تواند در ایران دارای شعبه باشد.
برای ثبت بایستی مدارک زیر را به اداره ی ثبت شرکت ها ارائه دهد.(ماده 4 قانون ثبت شرکت ها)
نسخه ی مصدق تصویب مجمع عمومی فوق العاده و یا هیئت مدیره و در صورت تفویض اختیار به هیئت مدیره در مورد تاسیس شعبه در اساسنامه مبنی بر تاسیس شعبه در تهران داشتن قرارداد با یکی از وزارتخانه یا نهادهای انقلابی و یا اجازه از یکی از وزارتخانه ها.
نسخه ی مصدق اساسنامه ی شرکت
نسخه ی مصدق اظهارنامه ی شرکت
وکالتنامه ی مبنی بر تعیین نماینده عمده و اختیارات تفویض شده به آن.
کلیه ی مدارک بایستی به زبان فارسی ترجمه شده باشد و به تایید رسمی مترجمان وزارت دادگستری رسیده باشد مدارک فوق وسیله رئیس اداره به کارشناسان ارجاع می شود کارشناس پس از بررسی کامل جهت پرداخت هزینه حق الثبت به حسابداری ارسال می دارد و حسابداری طبق قانون هزینه مربوط را اخذ می نماید،سپس کارشناسان دستور ثبت آن را صادر می نماید.
پس از ثبت و تهیه شدن آگهی های تاسیس شعبه به امضای رئیس اداره رسیده و پس از اخذ هزینه مربوطه به رومه های کثیرالانتشار ارسال و یک نسخه آگهی تاسیس جهت درج در رومه رسمی به ذینفع داده می شود.


 
شرکتی که ثبت می کنیم، ممکن است در آینده نیاز به تغییراتی داشته باشد. این تغییرات می تواند افزایش سرمایه شرکت یا کاهش سرمایه شرکت ، تغییر نام شرکا، تغییر موضوع شرکت ، تغییر آدرس شرکت ، تغییر مواد اساسنامه شرکت و یا انحلال شرکت باشد.

کلیه تغییرات و تصمیمات شرکت ها طی مجمع عمومی عادی یا مجمع عمومی فوق العاده و یا در جلسات هیات مدیره انجام می پذیرد. در ادامه، به توضیح بیشتر راجع به این مطلب می پردازیم. علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر در این باره می توانند به مقالات ذیل مراجعه نمایند:

- هزینه ثبت تغییرات شرکت

- مراحل ثبت تغییرات شرکت

- خدمات تخصصی ثبت شرکت فکربرتر

 

مجمع عمومی عادی

مجمع عمومی عادی، مجمعی است که در آن تعیین مدیران انجام می گیرد، حساب های شرکت تصویب می شود، تقسیم سود انجام می گیرد و بازرس یا بازرسان شرکت انتخاب می شوند و معاملات مدیران با شرکت به تصویب می رسد. به طور خلاصه باید گفت در این مجمع هر تصمیمی که متضمن تغییر اساسنامه نباشد اتخاذ می شود. 

در مجمع عمومی عادی، حد نصاب قانونی عبارت است از حضور دارندگان اقلاً بیش از نصف سهامی که حق رای دارند. اگر در اولین دعوت حد نصاب مذکور حاصل نشود، مجمع برای بار دوم دعوت خواهد شد و با حضور هر عده ازصاحبان سهامی که حق رای دارند، رسمیت پیدا می کند، به شرط آنکه در دعوت دوم نتیجه دعوت اول قید شده باشد( ماده 87 لایحه قانونی 1347) . 

در مجمع عمومی عادی تصمیمات با اکثریت نصف به علاوه یک آرای حاضر در جلسه معتبر خواهد بود، مگر در انتخاب مدیران و بازرسان – که اکثریت نسبی کافی است. در انتخاب مدیران، تعداد آرای هر رای دهنده در عدد مدیرانی که باید انتخاب شوند ضرب می شود و حق رای هر رای دهنده برابر حاصل ضرب مذکور خواهد بود. رای دهنده می تواند آرای خود را به یک نفر بدهد یا آن را بین چند نفری که مایل باشد تقسیم کند. اساسنامه شرکت نمی تواند خلاف این ترتیب را مقرر دارد. مجمع عمومی عادی باید حداقل سالی یک بار تشکیل شود و هیئت مدیره یا بازرس می توانند در مواقع ضروری آن را به طور فوق العاده دعوت کنند. 

مجمع عمومی فوق العاده

مجمعی است که انحصاراً صلاحیت دارد اساسنامه شرکت را تغییر دهد. ماده 83 لایحه قانونی 1347 مقرر کرده است : " هر گونه تغییر در مواد اساسنامه یا در سرمایه شرکت و یا انحلال شرکت قبل از موعد منحصراً در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می باشد " . بدیهی است تغییر سرمایه نیز از مصادیق تغییر اساسنامه است، همان طور که انحلال شرکت یا تغییر موضوع شرکت، تغییر مدت شرکت ( اگر شرکت مدت داشته باشد ) ، تغییر نام شرکت و تبدیل شرکت از مصادیق آن هستند. 

در مجمع عمومی فوق العاده دارندگان بیش از نصف سهامی که حق رأی دارند، باید در جلسه برای تصمیم گیری شخصاً یا توسط نماینده حضور داشته باشند. اگر در اولین دعوت این حد نصاب حاصل نشود، مجمع برای بار دوم دعوت شده و با حضور دارندگان بیش از یک سوم سهام دارای حق رأی رسمیت می یابد و اتخاذ تصمیم می کند، به شرط آنکه در دعوت دوم نتیجه دعوت اول قید شده باشد ( ماده 84 لایحه قانونی 1347 ) . در مجمع عمومی فوق العاده تصمیمات همواره با اکثریت دو سوم آرای حاضر در جلسه رسمی معتبر است. 

قانون گذار، علاوه بر مجامع مؤسس و عادی و فوق العاده، در ماده 93 لایحه قانونی از مجمع دارندگان " نوع مخصوصی از سهام شرکت " صحبت کرده که اگر مجمع عمومی صاحبان سهام بخواهد در حقوق این گونه سهام تغییراتی ایجاد کند، باید موافقت صاحبان آن را جلب کند. موافقت این صاحبان سهام زمانی حاصل می شود که آنان در جلسه خاصی آن تصمیم را تصویب کنند و برای آنکه تصمیم معتبر باشد، لازم است دارندگان نصف این گونه سهام در جلسه حاضر باشند و اگر در این دعوت این حد نصاب حاصل نشود، در دعوت دوم حضور دارندگان اقلاً یک سوم این گونه سهام ضروری است. تصمیمات حضار همواره به اکثریت دو سوم آرا معتبر خواهد بود. از جمله سهام دارای حقوق خاص، سهام انتفاعی است که بعد از استهلاک سرمایه و باز پس دادن مبلغ اسمی سهام به دارندگان سهام ایجاد می شود – که البته در ایران، معمول نیست. قانون گذار برای سهام ممتاز ترتیب دیگری در ماده 42 لایحه مقرر کرده و این در حالی است که سهام ممتاز نیز از جمله سهام دارای حقوق مخصوص به شمار می رود. 

هیئت مدیره

وفق ماده 1 اصلاحیه قانون تجارت : 

جز درباره موضوعاتی که به موجب مقررات این قانون اخذ تصمیم و اقدام درباره آن ها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است ، مدیران شرکت ، دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند، مشروط به آنکه تصمیمات و اقدامات آن ها در حدود موضوع شرکت باشد. 

محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است.

موارد ذیل به عنوان وظایف هیات مدیره در قانون می باشد :

- دعوت از مجامع عمومی ظرف مهلت مقرر در اساسنامه. البته به موجب ماده 121 لایحه، این تکلیف بر عهده رئیس هیات مدیره است. 

- نحوه ی تعیین و تقسیم سود حداکثر تا 8 ماه پس از تصمیم مجمع عمومی راجع به تقسیم سود مشروط بر آن که مجمع عمومی عادی در خصوص نحوه تقسیم سود اتخاذ تصمیم نکرده باشد. 

- تهیه صورت های مالی جهت ارائه به بازرسان برای تقدیم به مجمع عمومی سالیانه 

- سپردن سهام وثیقه به صندوق شرکت 

- تنظیم گزارش سلب حق تقدم سهامداران در خرید سهام جدید شرکت 

- انتخاب مدیرعامل و تعیین حدود اختیارات و حق احمه مدیرعامل 

- اصلاح اساسنامه پس از عملی ساختن افزایش سرمایه و اطلاع به مرجع ثبت شرکت ها 

- رسیدگی به تعهدات پذیره نویسان در زمان افزایش سرمایه 

- تقدیم گزارش های مالی شرکت هر 6 ماه یکبار به بازرسان. ( ماده 137 لایحه )

- وضع اندوخته قانونی( ماده 140 لایحه )

- پیشنهاد کاهش یا افزایش سرمایه و در ضمن ارائه گزارش توجیهی به مجمع عمومی فوق العاده 


 
شرکتی که ثبت می کنیم، ممکن است در آینده نیاز به تغییراتی داشته باشد. این تغییرات می تواند افزایش سرمایه شرکت یا کاهش سرمایه شرکت ، تغییر نام شرکا، تغییر موضوع شرکت ، تغییر آدرس شرکت ، تغییر مواد اساسنامه شرکت و یا انحلال شرکت باشد.

کلیه تغییرات و تصمیمات شرکت ها طی مجمع عمومی عادی یا مجمع عمومی فوق العاده و یا در جلسات هیات مدیره انجام می پذیرد. در ادامه، به توضیح بیشتر راجع به این مطلب می پردازیم.
 

مجمع عمومی عادی

مجمع عمومی عادی، مجمعی است که در آن تعیین مدیران انجام می گیرد، حساب های شرکت تصویب می شود، تقسیم سود انجام می گیرد و بازرس یا بازرسان شرکت انتخاب می شوند و معاملات مدیران با شرکت به تصویب می رسد. به طور خلاصه باید گفت در این مجمع هر تصمیمی که متضمن تغییر اساسنامه نباشد اتخاذ می شود. 

در مجمع عمومی عادی، حد نصاب قانونی عبارت است از حضور دارندگان اقلاً بیش از نصف سهامی که حق رای دارند. اگر در اولین دعوت حد نصاب مذکور حاصل نشود، مجمع برای بار دوم دعوت خواهد شد و با حضور هر عده ازصاحبان سهامی که حق رای دارند، رسمیت پیدا می کند، به شرط آنکه در دعوت دوم نتیجه دعوت اول قید شده باشد( ماده 87 لایحه قانونی 1347) . 

در مجمع عمومی عادی تصمیمات با اکثریت نصف به علاوه یک آرای حاضر در جلسه معتبر خواهد بود، مگر در انتخاب مدیران و بازرسان – که اکثریت نسبی کافی است. در انتخاب مدیران، تعداد آرای هر رای دهنده در عدد مدیرانی که باید انتخاب شوند ضرب می شود و حق رای هر رای دهنده برابر حاصل ضرب مذکور خواهد بود. رای دهنده می تواند آرای خود را به یک نفر بدهد یا آن را بین چند نفری که مایل باشد تقسیم کند. اساسنامه شرکت نمی تواند خلاف این ترتیب را مقرر دارد. مجمع عمومی عادی باید حداقل سالی یک بار تشکیل شود و هیئت مدیره یا بازرس می توانند در مواقع ضروری آن را به طور فوق العاده دعوت کنند. 

مجمع عمومی فوق العاده

مجمعی است که انحصاراً صلاحیت دارد اساسنامه شرکت را تغییر دهد. ماده 83 لایحه قانونی 1347 مقرر کرده است : " هر گونه تغییر در مواد اساسنامه یا در سرمایه شرکت و یا انحلال شرکت قبل از موعد منحصراً در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می باشد " . بدیهی است تغییر سرمایه نیز از مصادیق تغییر اساسنامه است، همان طور که انحلال شرکت یا تغییر موضوع شرکت، تغییر مدت شرکت ( اگر شرکت مدت داشته باشد ) ، تغییر نام شرکت و تبدیل شرکت از مصادیق آن هستند. 

در مجمع عمومی فوق العاده دارندگان بیش از نصف سهامی که حق رأی دارند، باید در جلسه برای تصمیم گیری شخصاً یا توسط نماینده حضور داشته باشند. اگر در اولین دعوت این حد نصاب حاصل نشود، مجمع برای بار دوم دعوت شده و با حضور دارندگان بیش از یک سوم سهام دارای حق رأی رسمیت می یابد و اتخاذ تصمیم می کند، به شرط آنکه در دعوت دوم نتیجه دعوت اول قید شده باشد ( ماده 84 لایحه قانونی 1347 ) . در مجمع عمومی فوق العاده تصمیمات همواره با اکثریت دو سوم آرای حاضر در جلسه رسمی معتبر است. 

قانون گذار، علاوه بر مجامع مؤسس و عادی و فوق العاده، در ماده 93 لایحه قانونی از مجمع دارندگان " نوع مخصوصی از سهام شرکت " صحبت کرده که اگر مجمع عمومی صاحبان سهام بخواهد در حقوق این گونه سهام تغییراتی ایجاد کند، باید موافقت صاحبان آن را جلب کند. موافقت این صاحبان سهام زمانی حاصل می شود که آنان در جلسه خاصی آن تصمیم را تصویب کنند و برای آنکه تصمیم معتبر باشد، لازم است دارندگان نصف این گونه سهام در جلسه حاضر باشند و اگر در این دعوت این حد نصاب حاصل نشود، در دعوت دوم حضور دارندگان اقلاً یک سوم این گونه سهام ضروری است. تصمیمات حضار همواره به اکثریت دو سوم آرا معتبر خواهد بود. از جمله سهام دارای حقوق خاص، سهام انتفاعی است که بعد از استهلاک سرمایه و باز پس دادن مبلغ اسمی سهام به دارندگان سهام ایجاد می شود – که البته در ایران، معمول نیست. قانون گذار برای سهام ممتاز ترتیب دیگری در ماده 42 لایحه مقرر کرده و این در حالی است که سهام ممتاز نیز از جمله سهام دارای حقوق مخصوص به شمار می رود. 

هیئت مدیره

وفق ماده 1 اصلاحیه قانون تجارت : 

جز درباره موضوعاتی که به موجب مقررات این قانون اخذ تصمیم و اقدام درباره آن ها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است ، مدیران شرکت ، دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند، مشروط به آنکه تصمیمات و اقدامات آن ها در حدود موضوع شرکت باشد. 

محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است.

موارد ذیل به عنوان وظایف هیات مدیره در قانون می باشد :

- دعوت از مجامع عمومی ظرف مهلت مقرر در اساسنامه. البته به موجب ماده 121 لایحه، این تکلیف بر عهده رئیس هیات مدیره است. 

- نحوه ی تعیین و تقسیم سود حداکثر تا 8 ماه پس از تصمیم مجمع عمومی راجع به تقسیم سود مشروط بر آن که مجمع عمومی عادی در خصوص نحوه تقسیم سود اتخاذ تصمیم نکرده باشد. 

- تهیه صورت های مالی جهت ارائه به بازرسان برای تقدیم به مجمع عمومی سالیانه 

- سپردن سهام وثیقه به صندوق شرکت 

- تنظیم گزارش سلب حق تقدم سهامداران در خرید سهام جدید شرکت 

- انتخاب مدیرعامل و تعیین حدود اختیارات و حق احمه مدیرعامل 

- اصلاح اساسنامه پس از عملی ساختن افزایش سرمایه و اطلاع به مرجع ثبت شرکت ها 

- رسیدگی به تعهدات پذیره نویسان در زمان افزایش سرمایه 

- تقدیم گزارش های مالی شرکت هر 6 ماه یکبار به بازرسان. ( ماده 137 لایحه )

- وضع اندوخته قانونی( ماده 140 لایحه )

- پیشنهاد کاهش یا افزایش سرمایه و در ضمن ارائه گزارش توجیهی به مجمع عمومی فوق العاده 

در هر شهری بسته به نیازهای اقتصادی و تجاری و تولیدی و با توجه به موقعیت هایی که درآن وجود دارد ، افراد دارای تخصص می توانند در کنار هم شراکت نموده و ایجاد اشتغال نمایند.
شهرستان نور یکی از قدیمی ترین شهرهای استان مازندران می باشد که موقعیت های ویژه ای برای سرمایه گذاری و ثبت شرکت دارد.

این شهرستان سومین شهرستان غرب مازندران از نظر وسعت بوده که با دارا بودن هفت هزار هکتار پارک جنگلی جلگه ای از استعداد بالایی برای جذب سرمایه گذاری برخوردار است.
در این مقاله تلاش نموده ایم تا به شرایط و مراحل ثبت شرکت در این شهرستان بپردازیم.علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر راجع به ثبت شرکت در استان مازندران، می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند:
- ثبت شرکت در مازندران
- ثبت شرکت در ساری
- مراحل ثبت شرکت از " الف " تا " ی"
- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت

شرایط ثبت شرکت در شهرستان نور
شرکت های تجاری، خود دارای اقسامی هستند. در طراحی اقسام مختلف و تنظیم مقررات متفاوت آن ها ، مؤلفه های گوناگونی مانند تعداد شرکا، میزان سرمایه آن ها ، میزان امنیت اقتصادی شرکا ، نحوه خروج عضو از شرکت ، میزان مسئولیت شرکای آن ها و . نقش داشته است. اقسام شرکت های تجاری طبق ماده 20 قانون تجارت از قرار ذیل است :
شرکت سهامی ( شامل سهامی عام و سهامی خاص ) - شرکت های با مسئولیت محدود - شرکت های تضامنی - شرکت های نسبی - شرکت های مختلط سهامی - شرکت های مختلط غیرسهامی - شرکت های تعاونی .
شرکت های فوق بر اساس میزان مسئولیت شرکاء به 4 گروه تقسیم می شوند :
الف- شرکت های سرمایه ای :
در شرکت های سرمایه ای، مسئولیت شرکاء محدود به سرمایه آن ها در شرکت است و شامل شرکت های سهامی ( عام و خاص ) و شرکت های با مسئولیت محدود می شوند.
ب- شرکت های شخصی :
در این شرکت ها، مسئولیت شرکاء نامحدود است و در نتیجه تعهدات مالی شرکت به همه دارایی و اموال شرکاء سرایت می نماید. مانند شرکت های تضامنی و نسبی
ج- شرکت های مختلط :
در این گونه شرکت ها، مسئولیت بعضی از شرکاء محدود به سرمایه آن ها و مسئولیت عده دیگر نامحدود است که شرکاء دسته اول را شرکای عادی و شرکاء دسته دوم را شرکای ضامن می گویند. مانند شرکت های مختلط سهامی و شرکت های مختلط غیرسهامی .
د- شرکت های کمیتی :
در شرکت های کمیتی که با هدف رفاه اعضاء تشکیل می شود، تعداد شرکاء زیاد بوده و هیچ مسئولیتی نیز ندارند ، مانند شرکت های تعاونی تولید و مصرف، اعتبار ، وام و روستایی .

در ثبت انواع شرکت های تجاری ، به موارد ذیل توجه داشته باشید :
- برای ثبت هر یک از انواع شرکت، تعداد متفاوتی از شرکا لازم است. لازم به ذکر است، حداقل تعداد اعضا برای شرکت سهامی عام 5 نفر ، برای شرکت تضامنی ، نسبی ، مختلط غیرسهامی و با مسئولیت محدود 2 نفر، برای شرکت سهامی خاص و شرکت مختلط سهامی 3 نفر و برای شرکت تعاونی 7 نفر می باشد.
- چند شرکت با هم می توانند بدون وجود اشخاص حقیقی شرکت مستقلی ثبت نمایند.
- دارا بودن سوء پیشینه اشخاص مانعی جهت ثبت شرکت نیست فقط نمی توانند جزء هیئت مدیره ، مدیرعامل و بازرسین شرکت باشند.
- چنانچه موضوع فعالیت شما نیازمند مجوز باشد اخذ این مجوز از ارگان های مربوطه اامی می باشد.
- حداقل سرمایه جهت ثبت شرکت صد هزار تومان است . با این حال مبلغ سرمایه اولیه تا حدودی نشانه ای از اعتبار شرکت است.
- حداقل سن برای ثبت شرکت سال است.

مدارک لازم جهت ثبت شرکت
این مدارک درقالب های ثبتی مختلف متغیر می باشد اما بعضی از این مدارک به صورت یکسان می باشند که عبارتند از :
- مدارک هویتی اعضاء هیئت مدیره و سهامداران ( کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی )
- امضای اقرارنامه عدم اشتغال در سازمان های دولتی توسط کلیه اعضای هیات مدیره
- مدارک تحصیلی مورد نیاز برای موضوعاتی که نیاز به مدرک تحصیلی دارند.
- مجوز فعالیت برای موضوعاتی که مم به ارائه مجوز می باشند.
- گواهی سوء پیشینه
- انتخاب اسامی مورد نظر برای شرکت به ترتیب اولویت
- تعیین موضوع فعالیت شرکت
- تعیین میزان سرمایه شرکت
- تعیین سهامداران و میزان سهام آن ها
- تعیین صاحبان امضاء در شرکت
- آدرس محل فعالیت شرکت

مراحل ثبت شرکت
جهت انجام امور ثبت شرکت در نور لازم است که پروسه اداری ثبت شرکت انجام شود. این مراحل از قرار ذیل است :
- فراهم نمودن مدارک لازم
- تنظیم اوراق ثبتی و ثبت نام در سامانه اداره ثبت شرکت ها
- ارسال اوراق از طریق پست به اداره ثبت شرکت ها
- بررسی مدارک توسط کارشناس مربوطه
- صدور آگهی تاسیس در صورت بلامانع بودن صدور آگهی
- ارسال آگهی جهت انتشار در رومه رسمی
- انجام امور مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی، اخذ کد اقتصادی و پلمپ دفاتر تجارتی پس از ثبت شرکت

 
یکی از مباحث مهم پیرامون ثبت شرکت ، " شرکت های غیرفعال " است. شرکت ها می توانند پس از ثبت شرکت، هیچ گونه فعالیتی نداشته باشند اما موظف اند هر سال اقداماتی انجام دهند تا مشمول جریمه مالیاتی نشوند. 

در ذیل به بیان ضوابط و نکات شرکت های بدون فعالیت می پردازیم . خوانندگان محترم جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند با همکاران ما در موسسه حقوقی فکر برتر تماس حاصل نمایند و یا به مقالات ذیل مراجعه کنند :

- نحوه اعلام عدم فعالیت شرکت

- نکاتی راجع به شرکت هایی که فعالیت ندارند

• شرکت های غیرفعال چه مواردی را باید در نظر داشته باشند؟

1- همان طور که می دانیم ، شرکت ها طی 2 ماه از تاریخ ثبت مکلف هستند نسبت به تشکیل پرونده دارایی و پرداخت دو در هزار اقدام نمایند. در غیر این صورت مشمول جریمه مالیاتی شده و به میزان دو برابر مالیات ابتدایی یعنی چهار در هزار جریمه می شوند. جهت تعیین حوزه مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی باید به نزدیک ترین اداره امور مالیاتی مربوط به شرکت ها مراجعه نمایید و در محدوده منطقه پستی آدرس شرکت، تشکیل پرونده دارایی دهید. 

بدون تعیین حوزه مالیاتی، شرکت قادر نخواهد بود در پایان سال مالی، فعالیت یا عدم فعالیت خود را به اداره دارایی ارائه نماید که این امر مشکلات مالی بسیاری را برای شرکت در پی خواهد داشت. 

2- کد اقتصادی شرکت نیز باید تعیین شده باشد و این موضوع ربطی به عدم فعالیت آن ندارد. با کد اقتصادی حوزه مالیاتی مشخص می شود و تمام اسناد به همان حوزه مالیاتی باید ارسال گردد.

3- زمانی که شرکت به ثبت رسیده اما فعالیتی ندارد مدیر عامل شرکت یا نماینده قانونی وی موظف خواهد بود در پایان سال مالی و در تاریخ 31/ 4 هر سال به حوزه مالیاتی شرکت مراجعه و نسبت به تسلیم اظهارنامه مالیاتی سفید اقدامات لازم را انجام دهند. 

4- چنانچه اعلام عدم فعالیت شرکت، خارج از مهلت مقرر ( یعنی 4 ماه اول سال ) باشد شرکت مشمول جریمه مالیاتی خواهد شد. برای مثال عدم فعالیت سال 89 ( اول فروردین تا آخر اسفند 89 ) تا 31 تیرماه 90 و با تسلیم دفاتر مالی و اظهارنامه مالیاتی عدم فعالیت شرکت صورت می پذیرد. 

5- عدم فعالیت شرکت می بایست به طور دقیق و مشخص به صورت کتبی و با مهر و امضا مدیر عامل شرکت به حوزه مالیاتی مربوطه ارسال شود. 

6- در نامه کتبی که به اداره مالیات برای اعلام عدم فعالیت ارسال می شود باید مواردی چون نام شرکت، شماره ثبت ، کلاسه پرونده ، تاریخ عدم فعالیت قید گردیده و به مهر و امضا مدیرعامل شرکت هم برسد. 

7- چنانچه فاکتور خرید و فروشی در تضاد با مدارک ارائه شده توسط شرکت های بدون فعالیت به اداره مالیاتی ارائه شود، شرکت های بدون فعالیت مشمول جریمه های سنگین مالیاتی می شوند. 

8- صاحبان مشاغل اشخاص حقیقی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و آن ها نیز می بایست عدم فعالیت خود را به واحد مالیاتی مربوطه ارائه دهند.

9- برای هر سال مالی باید اقدام به اعلام عدم فعالیت کرد، به بیانی دیگر اعلام یک بار عدم فعالیت شرکت برای کل حیات شرکت کفایت نمی کند. 

10- اظهارنامه های ارزش افزوده باید به صورت صفر در مهلت مقرر تحویل داده شوند. 

11- در صورت قید آورده نقدی در اساسنامه ، باید در حساب بانکی و در اظهارنامه عملکرد نیز این موضوع منعکس گردد .

12- پلمپ دفاتر تجاری از دیگر تکالیف اشخاص حقیقی و حقوقی فاقد فعالیت می باشد. توجه داشته باشید که پلمپ دفاتر تجاری ارتباطی به فعالیت یا عدم فعالیت شرکت ندارد. در صورتی که شرکت فعالیتی هم نداشته باشد جهت اعلام عدم فعالیت خود به دارایی، باید فاتر پلمپ شده خود را به صورت سفید یا خالی به حوزه دارایی شرکت تسلیم نمایند. 

13- در صورت عدم فعالیت ، از هرگونه خرید و فروش توسط اعضا به نام شرکت خودداری گردد، زیرا خریدهای شخصی نیز به عنوان فعالیت شرکت محاسبه می شود. 

14- خرید تجهیزات هر چند جزئی برای انجام فعالیت در سال بعد جزو فعالیت های شرکت محسوب می شود و قابل رهگیری است . 

15- شرکت های غیرفعال اگر قوانین مربوط به شرکت های غیرفعال را به طور کامل رعایت کنند مالیاتی به آن ها تعلق نمی گیرد. 

16- اعلام عدم فعالیت شرکت ناظر به گذشته می باشد و نمی توان نسبت به آینده یا سال مالی بعد اعلام عدم فعالیت نمود. 

 
به موجب ماده ی اول قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب اول تیر ماه 1310 شمسی ،علامت تجارتی عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش،تصویر،رقم ،حرف ،عبارت ،مهر،لفافه و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ،تجارتی یا فلاحتی اختیار می شود.
نام و نشان تجاری ، نام یا نمادی متمایز (  مانند لوگو ،برند ،علامت تجاری یا طرح زمینه  ) برای شناسایی کالاها یا خدمات از یک فروشنده یا یک گروه از فروشندگان است که برای متمایز نمودن کالاها از کالاهای رقبا به کار بسته می شود.بالابردن قدرت  نام و نشان تجاری جهت متمایز ساختن ، به طور تاثیر گذاری می تواند مزایایی نظیر افزایش قصد خرید،هزینه ها ی کمتر ،افزایش فروش ، اولویت بندی های قیمت و وفاداری و احساس رضایت  مشتری در  محصولات و خدمات   را ایجاد نماید.

در این راستا حفاظت قانونی از برند از گام های اصلی برای ایجاد یک برند قدرتمند است . شرکت هایی که دارای علائم و اسامی تجاری ثبت شده می باشند عملاَ در مقابل خط مشی های رقبا بیمه شده اند. ثبت برند تضمین می کند که مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند و شرکت ها را نیز تشویق می کند تا در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری کنند .از طرفی دیگر ثبت یک برند فواید و آثار بسیاری از جمله حق استعمال انحصاری علامت تجاری  را به همراه دارد که به موجب آن از عرضه ی کالاهای مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری دیگر هستند جلوگیری می گردد.به طوریکه ماده ی 2 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر داشته است که: حق استعمال انحصاری علامت تجارتی فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رساند. »
حال با توجه به اهمیت ثبت برند به دنبال آن این سوال اساسی پیش می آید که چگونه می توان یک برند راثبت کرد؟ آیا خود ما نیز قادر به ثبت برند هستیم؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم تا زمانی که یک محصول یا خدمت دارای وجه ممیزه ی مشخصی نباشد ، می توان به سادگی آن را برند نمود و این برند را به گونه ای پایدار داشت .برای این منظور می بایست کلیه ی مدارک لازم قانونی فراهم باشد و با رعایت کامل مقررات ،مراحل قانونی ثبت آن طی شده باشد.
امروزه با توجه به ایجاد سیستم جدید اینترنتی ،  تمامی افراد می توانند پس از اسکن مدارک و انجام مراحل اینترنتی از طریق سامانه ی اینترنتی   اقدام به ثبت برند نمایند.این سامانه جهت ثبت علائم تجاری در نظر گرفته شده است وپیگیری های مربوط به  اظهارنامه نیز از طریق همین سامانه ، بخش ثبت انواع درخواست(رفع نقص،پرداخت حق الثبت،تمدید،انتقال و .)امکان پذیر است.
بررسی اظهارنامه صرفاً بر اساس اولویت زمان ثبت آن ها در سامانه می باشد و حضور متقاضیان محترم در اداره تاثیری در فرآیند انجام کار ندارد.پس از تکمیل فرم مربوطه توسط متقاضی  در سامانه، اداره ی مالکیت صنعتی  ،اظهارنامه را از لحاظ انطباق با شرایط و مقررات مندرج در این قانون بررسی می کند و در صورتی که علامت را قابل ثبت بداند ، اجازه ی انتشار آگهی مربوط به آن را صادر می کند و چنانچه در مدارک ارسالی و یا تنظیم محتوای اظهارنامه نقصی وجود داشته باشد ابلاغیه ی رفع نقص می فرستد و اگر در عنوان و یا تصویر علامت ،اامات قانونی رعایت نشده باشد یا اینکه پس از بررسی مشابه و یا عین علامت درخواستی برای کالاهای مورد نظر شما، قبلاً به نام شخص دیگری ثبت شده باشد ابلاغیه ی رد اظهارنامه صادر می شود .حالت دیگر نیز  ممکن است زمانی پیش آید که بخشی از کالاها و یا خدمات  قابل ثبت نباشد که در این صورت ابلاغیه ی رد بخشی از موارد خواسته شده در اظهارنامه را خواهد فرستاد.
مدارک لازم جهت ثبت علامت تجاری عبارتند از:
شخص حقیقی:
1)کپی شناسنامه
2)کارت ملی
3)کپی کارت بازرگانی(در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
4)کپی مجوز فعالیت(جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
شخص حقوقی:
1)کپی شناسنامه
2)کپی کارت ملی
3)کپی رومه ی  تاسیس و آخرین تغییرات شرکت(از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد)
4)کپی مجوز فعالیت(جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
5)کارت بازرگانی(در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
نکته:در صورتی که در تصویر علامت یا نام مورد نظر شما جهت ثبت کلمه یا حروف لاتین استفاده نشده باشد،ارائه ی کارت بازرگانی اامی نخواهد بود.
در  رابطه با هزینه های مربوط به ثبت برند نیز مفصلاَ در مطالب پیشین توضیح دادیم.علاوه بر آن  شما همواره می توانید در صورت وجود هرگونه ابهامی سوالات خود را با ما در میان بگذارید.




1.محصولات شیمیایی که در صنایع و علوم و عکاسی(فتوگرافی)کشاورزی و پرورش نباتات و جنگل بانی استعمال می شود،کود(طبیعی ومصنوعی)ترکیبات آتش نشانی،مواد آب دادن فات،ترکیبات شیمیایی جهت جوشکاری،محصولات شیمیایی جهت حفظ مواد غذایی،مواد دباغی و مواد چسب دار برای صنایع.

 2.رنگ،روغن جلا،لاک،مواد ضد زنگ زدگی و جلوگیری از فاسد شدن چوب،مواد رنگی،مواد اکاله،صمغ،فات به شکل ورق و گرد جهت نقاشی و آرایش و تزیین.

3.ترکیبات جهت سفید کردن و سایر مواردی که برای شستشو به کار می رود،ترکیباتی که جهت پاک و تمیز و براق کردن و لکه گیری و گرفتن چربی و ساییدن و صیقل دادن استعمال می شود،صابون،عطریات،روغن اسانس،مواد آرایشی،محلول های موی سر،گرد و خمیر دندان.

4.انواع روغن و چربی های صنعتی (به استثنای روغن ها و چربی های خوراکی و روغن های اسانس)روغن ماشین،ترکیبات گردگیر و جاذب،انواع سوخت(از جمله بنزین)و مواد روشنایی،شمع،شمع مومی و کچی،شمع کوچک(شب سوز)فتیله.

5.مواد دارویی و بیطاری و بهداشتی،مواد خوراکی و آشامیدنی مخصوص بیماران و کودکان،مشمع و لوازم جراحت بندی،لوازم پر کردن دندان،موم دندان سازی،مواد ضد عفونی کردن ترکیبات جهت دفع نباتات هر روزه و ات و حیوانات موذی.

فات معدنی و مصنوعات فی

6.فات عادی اعم از تهیه نشده و نیمه تهیه شده و ترکیبات آن،لنگر،سندان،زنگ و ناقوس،لوازم ساختمانی به شکل ورقه و ریخته شده،ریل و سایر لوازم فی جهت راه آهن،زنجیر(به استثنای زنجیرهای وسایل نقلیه)کابل و سیم و مفتول(غیر برقی)قفل و بست و بند،لوله های فی،صندوق و صندوقچه ی آهنی،گلوله ی فولادی،نعل اسب،میخ و پیچ،سایر مصنوعاتی که از فات گرانبها ساخته نشده و در هیچ طبقه ی دیگری ذکر نگردیده است،مواد معدنی.

7.انواع ماشین و ماشین های افراز،موتورها(به استثنای موتورهای مخصوص وسایل نقلیه)قفل های اتصال و تسمه ی انتقال قوه(به استثنای قفل و تسمه های قفل و تسمه های مخصوص وسایل نقلیه)دستگاه های بزرگ کشاورزی،ماشین جوجه کشی

8.آلات و افزارهای یدی،آلات برنده،و چنگال و قاشق،اسلحه ی سرد

دستگاه و لوازم و آلات فنی و علمی و صنعتی

دستگاه و آلات علمی و دریانوردی و مهندسی و برقی(از جمله بی سیم)و عکاسی و سینما توگراف و آلات بصری و اوزان و مقیاس ها و اسباب علامت دادن و کنترل (نظارت)دستگاه و لوازم نجات و آموزش،دستگاه خودکار و باژتون یا پول فی ،ماشین های گویا،صندوق ثبات خودکار جهت پول،ماشین های حساب،ماشین های آتش خاموش کن.

10.آلات و ادوارت جراحی و طبی و دندان سازی و بیطاری.(از جمله پا و دست و چشم و دندان های مصنوعی)

11.تاسیسات و لوازم روشنایی و گرم کردن و مولد بخار و طبخ و تبرید و خشک کردن و تهویه و لوله کشی آب و بهداشتی.

12.وسایل نقلیه،دستگاه های حمل و نقل زمینی،دریایی و هوایی.

13.اسلحه ی گرم،مهمات و خمپاره،مواد قابل احتراق،لوازم آتشبازی.

14.فات گرانبها و ترکیبات آن ها و مصنوعات ساخته شده از فات گرانبها و یا روکش شده با آن(به استثنای آلات برنده و چنگال و قاشق)جواهرات و سنگ بهای گرانبها،ساعت و آلات کرونومتر

15.آلات موسیقی(به استثنای ماشین های ناطق و دستگاه های بی سیم)

مصنوعات و اشیای ساخته شده از مواد مختلف

16.کاغذ و کالای ساخته شده از کاغذ،مقوا و کالاهای ساخته شده از مقوا،مطبوعات،رومه،مجلات،کتاب و لوازم صحافی،عکس،لوازم التحریر ،لوازم چسب دار(برای لوازم التحریر)لوازم هنری ،قلم موی نقاشی،ماشین تحریر و لوازم دفتر(به استثنای مبل) ،لوازم آموزش و ترتیب(به استثنای دستگاه های آموزشی)ورق بازی،حروف و کلیشه ی مطبعه.

17.کائوچو کم لاستیک(بالاتا)و مواد مشابه آن،کالاهای ساخته شده از مواد مزبور که در سایر طبقات ذکر شده است.لوازم باربندی و انسداد و لوازم عایقکاری،پنبه نسوز،میکا،مجصولات ساخته شده از آن ها لوله ی قابل ارتجاع و غیر فی.

.چرم و چرم مصنوعی،لوازم ساخته شده از آن ها که در سایر طبقات ذکر نشده است.پوست،چمدان و کیف های دستی مسافرتی،چتر،عصا،شلاق و زین و برگ و اشیای سراجی.

19.لوازم و مصالح ساختمانی،سنگ طبیعی و مصنوعی،سمنت،آهک،ملات،گچ،شن،لوله های سفالی یا سمنتی،مصالح راهسازی،آسفالت،قطران و غیره،ساختمان های متحرک،بناهای سنگی،سرلوله بخاری دیواری.

20.مبل،آیینه،قاب و مصنوعاتی که در سایر طبقات ذکر نشده و از موارد زیر ساخته شده است:

چوب،چوب پنبه،نی،حصیرو سبد و ترکه،شاخ،استخوان،عاج،صدف،مرجان،کهربا،فلس و دمارماهی،گوش ماهی کف دریا،سلولویید و محصولات مشابه کلیه مواد مزبور.

21.لوازم و ظروف کوچک خانه داری(که از ف قیمتی ساخته نشده و یا روکوش نشده است)شانه و ابر،ماهوت پاک کن(به استثنای قلم موی نقاشی)لوازم مخصوص تهیه قلم و ماهوت پاک کن،(به استثنای قلم موی نقاشی)لوازم مخصوص تهیه قلم و ماهوت پاک کن،آلات و لوازم جهت پاک و تمیز کردن،براده ی فولاد،شیشه آلات،اشیای ساخته شده از چینی و بدل چینی و سفال که در سایر طبقات ذکر نشده است.

مصنوعات نساجی:

22.طناب،ریسمان،تور،چادر،سایه افکن،کیسه و روپوش کالا،بادبان و شراع،کیسه و گونی،پوشال و لوازم پر کردن(مو،کاپوک،علف دریای و غیره)منسوجات تهیه شده از مواد الیافی خام.

23.انواع نخ.

24.انواع پارچه،رختخواب و سفره ی میز،اشیایی بافته شده که در سایر طبقات ذکر نشده است.

25.ملبوس از جمله کفش و پوتین و کفش راحتی.

26.توری و اشیای قلابدوزی،روبان و حاشیه و قیطان ،دکمه ،دکمه فشاری ،قزنقفلی ،سنجاق و سوزن ،گل های مصنوعی.

27.قالی و قالیچه،حصیر و پادری و بوریا،فرش های مشمعی و سایر پوشش های کف اطاق،روپوش های غیر پارچه ای

اسباب بازی و لوازم ورزشی

28.اسباب بازی و تفریح،لوازم ورزش و ژیمناستیک(به استثثنای ملبوس)تزیینات و لوازم آرایش،درخت نوئل.

مواد غذایی و محصولات کشاورزی

29.گوشت ماهی،طیور،شکار،عصاره های گوشت،سبزیجات و میوه جات و پخته شده و به صورت کنسرو،ژله و مربا،تخم مرغ،شیر و سایر محصولات لبنی،روغن و دنیات خوراکی،کنسرو ترشی.

30.قهوه،چای،کاکائو،قند و شکر،برنج(تاپیوکا) ،آرد هندی(لاکو) ،بدل،قهوه،آرد،ترکیبات تهیه شده از غلات،نان،بیسکوئیت،نان های شیرینی و شیرینی جات ،بستنی،عسل،شیره،ملاس و خمیرمایه گرد نانوایی،نمک،خردل،فلفل،سرکه،ادویه جات،یخ،چاشنی.

31.محصولات کشاورزی و پرورش گیاه و جنگلبانی و دانه هایی که در سایر طبقات ذکرنشده است.

32.آب های معدنی و گازدار و سایر نوشابه های غیرالکلی،شربت و سایر ترکیبات جهت تهیه ی نوشابه.

33.علائم مخصوص خدمات

34.کالاهایی که در هیچ یک از این طبقات ذکر نشده است.



به موجب ماده 107 قانون تجارت در شرکت های سهامی خاص هیئت مدیره از بین صاحبان سهام انتخاب شده و طبق آخرین مصوبه ثبت شرکت ها نباید کمتر از 3 نفر باشه.

سمت نایب رئیس هیئت مدیره علاوه بر مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره برای شرکت های سهامی اامی است.

در ضمن انتخاب و تعیین بازرس نیز برای شرکت های سهامی اجباری بوده و اصطلاحا به بازرسین، بازرس اصلی و علی البدل گفته می شه. اما ترتیب شراکت و تقسیم سود در شرکت های سهامی خاص بر مبنای تعداد سهام می باشد برای مثال در روز اول برای شرکت 100 یا 1000 سهم تعریف می شه و بر مبنای آن درصد هر یک تعریف می گردد.

مدت مدیران در شرکت های سهامی خاص دو سال و در خصوص بازرسین یک سال مالی است. در شرکت های سهامی خاص فقط مدیرعامل می تواند خارج از سهامداران باشد و این سمت را احراز کند.

حق امضا در این نوع شرکت می تواند به صورت منفرد یا مشترک یا حتی جمعی باشد و هیچ اجبار و قانون خاصی در این خصوص وجود ندارد. فقط می توان امضای اوراق و اسناد بهادار و تعهدآور از قبیل چک و سفته و بروات را از امضای قراردادها و اوراق عادی جدا و برای هر یک حق امضای جداگانه ای تعریف کرد.

نحوه انتخاب مدیران در شرکت با مسئولیت محدود و نحوه تقسیم سود
در شرکت های با مسئولیت محدود می توان از هیئت مدیره دو نفره شامل یک مدیرعامل و یک رئیس هیئت مدیره استفاده نمود.

البته در صورتیکه بخواهید فقط با یک مدیر شرکت را به ثبت برسانید به این نوع شرکت ، شرکت تک مدیرعاملی اطلاق می گردد و این نوع شرکت فاقد هیئت مدیره می باشد. در قانون برای شرکت های با مسئولیت محدود اامی برای تعیین بازرس مشخص نشده و فقط در صورتیکه تعداد شرکا بالای 12 نفر باشد نیاز به تعیین هیئت نظار می باشد.

در خصوص میزان سهم الشرکه و درصد مشارکت و تقسیم سود به هر ترتیبی که شرکا در روز نخست و مجمع عمومی موسس تصمیم بگیرند قابل اجراست و چون میزان شراکت افراد بر اساس سهم الشرکه و ریال محاسبه می گردد حتی می توان زیر یک درصد (برای مثال 1000 ریال) را برای شریکی در نظر گرفت.

ضمنا هر یک از سمت های نامبرده می توانند به صورت خارج از شرکا نیز انتصاب گردند. توجه داشته باشید تصمیمات هیئت مدیره همواره بر اساس اکثریت حاضر در جلسه اتخاذ می گردد ( مگر در اساسنامه ترتیب دیگری پیش بینی شده باشد) و حق امضا و دارنده سمت هایی چون رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل تفاوتی در حق رای با سایر اعضای هیئت مدیره نخواهد داشت.

حق امضا در این نوع شرکت می تواند به صورت منفرد یا مشترک یا حتی جمعی باشد و هیچ اجبار و قانون خاصی در این خصوص وجود ندارد. فقط می توان امضای اوراق و اسناد بهادار و تعهدآور از قبیل چک و سفته و بروات را از امضای قراردادها و اوراق عادی جدا و برای هر یک حق امضای جداگانه ای تعریف کرد.


آشپزخانه های صنعتی اماکنی هستند برای آماده سازی غذا، با این تفاوت که در آشپزخانه های خانگی غذا در مقیاس افراد خانواده تهیه می گردد و در آشپزخانه های صنعتی در مقیاس های وسیع تری مانند هتل ها، رستوران ها، فست فود ها، کترینگ ها و. که این تفاوت و چندین برابر بودن سطح خدمات رسانی در این مراکز، موجب نیاز به تجهیزاتی کامل تر و متفاوت از تجهیزات آشپزخانه های خانگی شده است.


با توجه به این نیاز، صنعت گران و تولید کنندگان چنین محصولاتی اقدام به تولید محصولاتی مختص آشپزخانه های صنعتی نموده اند، چرا که با محصولات خانگی نمی توان پاسخگوی ارائه چنین خدماتی بود.

همچنین با توجه به تنوع و گستردگی بازار استفاده از این محصولات مجموعه های بسیاری خدمات تجهیز آشپزخانه های صنعتی را به مراکزی مانند هتل ها، رستوران ها، بیمارستان ها، برخی از ادارات و سازمان ها و. ارائه می نمایند. بنابراین جهت حضور مناسب در چنین بازاری ثبت برند یا معادل فارسی آن علامت تجاری بسیار ضروری می باشد.

برند یا علامت تجاری در واقع عبارت است از هرگونه طرح، نقش، حرف، نشانه، رنگ و یا ترکیبی از اینها که معرف محصول یا خدمتی به مخاطبین آن باشد و برای آن محصول یا خدمات وجه تمایز ایجاد نماید. استفاده از برند در حسن شهرت مجموعه ها تأثیر بسزایی دارد و از سویی عدم ثبت قانونی آن می تواند امکان سوء استفاده و جعل را برای افراد سود جو فراهم نماید.

در دنیای امروز و بازار های پر رقابت آن، با توجه به اهمیت تبلیغات، ثبت یک برند مناسب می تواند بزرگترین ابزار تبلیغاتی یک مجموعه باشد تا مخاطبین، محصولات یا خدمات مد نظر خود را با نام و نشانی خاص در خاطر بسپارند.

برند تجهیزات آشپزخانه صنعتی را می توان با مراجعه به سامانه معرفی شده از سوی سازمان مالکیت های معنوی به آدرس https://iripo.ssaa.ir و پیگیری مراحل این سامانه به ثبت رساند.

توجه داشته باشید که علاوه بر قوانین رایج ثبت برند، مهمترین نکته ای که می بایست در انتخاب برند در نظر داشته باشید، عدم تکراری بودن آن می باشد. بدین معنا که کسی نمی تواند برند یا علامت تجاری را که توسط شخص دیگری به ثبت رسیده باشد را به ثبت برساند (به ثبت رساندن برند یا علامت تجاری که دارای شباهت گمراه کننده با یک علامت تجاری ثبت شده باشد نیز امکان پذیر نمی باشد.)

متقاضی ثبت برند تجیزات آشپزخانه های صنعتی می تواند از افراد حقیقی و یا حقوقی باشد که در ادامه به مدارکی که می بایست توسط این افراد جهت ثبت برند ارائه گردد اشاره می نماییم:
مدارک مورد نیاز در صورتی که متقاضی ثبت برند تجهیزات آشپزخانه صنعتی شخص حقیقی باشد:

-مدارک هویتی متقاضی اعمم از کارت ملی و شناسنامه
-معرفی اقامتگاه قانونی و کد پستی
-آدرس الکترونیکی متقاضی
-شماره تماس
-تصویر علامت تجاری ( نوشتاری یا لوگو)در اندازه 10 در 10 سانتی متر
-لیست از پیش تعیین شده ی کالا و خدمات مدنظر
-مجوز صادره از مرجع صالح جهت فعالیت (جواز تاسیس، جواز کسب، جواز بهره برداری و…)
-ارائه کارت بازرگانی در صورتی که برند از حروف زبان های بیگانه استفاده شده باشد.
-ارائه وکالتنامه رسمی در صورتی که کارها توسط وکیل انجام می گیرد.
مدارک مورد نیاز در صورتی که متقاضی ثبت برند تجهیزات آشپزخانه صنعتی شخص حقوقی باشد:

-ارائه رومه رسمی تاسیس شرکت
-ارائه رومه رسمی آخرین تغییرات شرکت(در صورت وجود تغییرات)
-تصویر مدارک هویتی مدیرعامل
-تصویر لوگو و یا علامت و برند در اندازه مشخص(10 در 10 سانتی متر)
-مجوز فعالیت شرکت در موضوعی که قصد ثبت برند راجع به آن را دارند.(در صورت مجوزی بودن موضوع فعالیت )
-تعیین و معرفی طبقات بین المللی کالا و خدمات مدنظر که قصد ثبت برند در آن را دارند.
-ارائه کارت بازرگانی در صورتی که برند از حروف زبان های بیگانه استفاده شده باشد.
-ارائه وکالتنامه رسمی در صورتی که کارها توسط وکیل انجام می گیرد.

توجه داشته باشید که برند به ثبت رسیده به مدت ده سال در مالکیت صاحب آن می باشد و این مدت پس از اتمام ده سال با درخواست صاحب برند قابل تمدید است.


طالقان، از شهرهای زیبا و مناطق کوهستانی استان البرز است که به واسطه جاذبه های طبیعی، اماکن تاریخی و مذهبی ، یکی از مقاصد گردشگری کشور است.
برای شروع کسب و کار اقتصادی در طالقان ، به ثبت شرکت نیاز است. ثبت شرکت مزایای گسترده ای دارد چه از لحاظ روابط بین شرکا و چه از بابت روابط شرکا و مراجعین.
توجه علاقه مندان به سرمایه گذاری و ثبت شرکت در طالقان را به مطالعه نوشتار ذیل جلب می نماییم .
اقدامات لازم برای ثبت شرکت در طالقان

اولین مرحله در پروسه راه اندازی و ثبت شرکت، تعیین شرکا است. ثبت شرکت تک نفره طبق قانون مجاز نیست. در ایران شرکت های با مسئولیت محدود حداقل از 2 نفر ، سهامی خاص از 3 نفر ، سهامی عام از 5 نفر و شرکت های تعاونی از 7 نفر تشکیل می شوند.
در گام بعد ، می بایست موضوع فعالیت خود را با همکاری و همفکری شرکا مشخص نمایید . این امر به شما کمک می کند تا قالب ثبتی مناسب را انتخاب نمایید. بد نیست بدانید که طبق ماده 20 قانون تجارت ، شرکت ها می توانند شامل یکی از انواع ذیل باشند :
1- شرکت سهامی اعم از خاص و عام
2- شرکت با مسئولیت محدود
3- شرکت تضامنی
4- شرکت نسبی
5- شرکت تعاونی
6- شرکت مختلط اعم از سهامی و غیرسهامی
از متداول ترین شرکت ها برای ثبت ، شرکت سهامی خاص و با مسئولیت محدود می باشد.
شرکت سهامی خاص، شرکتی است که تمام سرمایه آن در موقع تاسیس منحصراَ به وسیله موسسین تامین می گردد. سرمایه این شرکت به هنگام تاسیس نباید کمتر از 000/ 000/ 1 ریال باشد و نیز شرکای شرکت نباید کم تر از 3 نفر باشند.
سهام شرکت ، قابل معامله در بازار بورس نمی باشد و نقل و انتقال سهام شرکت ، مشروط به موافقت مدیران یا مجامع عمومی صاحبان سهام است. ضمناَ این شرکت نمی تواند مبادرت به صدور اوراق قرضه نماید.
همچنین شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد ، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.
همان طور که در تعریف نیز آمده است ، شرکت با مسئولیت محدود را می توان با حداقل دو شریک تشکیل داد. در شرکت با مسئولیت محدود هیچ گونه حداقل سرمایه ای پیش بینی نشده و اام قانونی ارائه مدارک در این زمینه به اداره ثبت شرکت ها برای موسسین وجود ندارد ، فقط اقرار موسسین به میزان سرمایه و پرداخت آن به صندوق شرکت یا هیات مدیره در شرکت نامه کافی خواهد بود.

مرحله بعد از انتخاب موضوع و نوع شرکت ، تعیین میزان سرمایه است. هر شرکت باید دارای سرمایه باشد تا بتواند نتیجه ای از عملیات خود که تجارت است برده و منتفع شود. این که سرمایه را چه کسی و چه کسانی تامین می نمایند نیز مورد اهمیت است. سرمایه از مهم ترین عوامل تجارت بوده و بزرگ ترین وسیله جلب منفعت است. اهمیت شرکت های تجاری را از سرمایه آن ها می توان درک کرد. برای سرمایه حداکثری تعیین نشده و شرکا به هر مقدار که بتوانند ممکن است سرمایه را افزایش دهند . اما در قانون تجارت حداقل میزان سرمایه 1/000/000 ریال می باشد.

در گام بعد، 5 نام شرکت خود را با توجه به اولویت مشخص می نمایید. انتخاب نام شرکت جزء اولین مقدمات ثبت شرکت و در عین حال یکی از مهمترین مراحل تاسیس شرکت است. توجه داشته باشید که کلماتی که در اسم شرکت ها استفاده می شوند باید واژه بیگانه نباشد و فارسی باشد. یعنی نام شرکت در یکی از فرهنگ های دهخدا یا معین به عنوان کلمه ایرانی ذکر شده باشد.

حال نوبت به ثبت سامانه ای از طریق سایت اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری می رسد. این امر مستم تجربه و تخصص می باشد. پس از ثبت سامانه ای و تایید نام شرکت نوبت به ارسال مدارک به اداره ثبت شرکت ها و پیگیری روند اداری کار می رسد.
اداره ثبت شرکت ها پس از بررسی مدارک ارائه شده و مطابقت مفاد آن با قانون تجارت و قانون ثبت شرکت ها و در صورت کامل بودن مدارک، نسبت به ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها اقدام می نماید .
خلاصه مفاد شرکتنامه باید ظرف یک ماه در رومه رسمی کشور و یک رومه کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت درج و منتشر شود.
به خاطر داشته باشید که پس از ثبت شرکت ، می بایست نسبت به پلمپ دفاتر تجاری، انجام امور مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی و همچنین اخذ کد اقتصادی اقدام به عمل آورید.
مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت در طالقان

1- شناسنامه و کارت ملی متقاضیان اعم از سهامداران اعضای هیئت مدیره و بازرسین
2- مدارک تحصیلی مورد نیاز برای موضوعاتی که نیاز به مدرک تحصیلی دارند.
3- مجوز فعالیت برای موضوعاتی که مم به ارائه مجوز می باشند.
4- ارائه آدرس صحیح به همراه کدپستی برای محل فعالیت شرکت و محل ست متقاضیان
5- گواهی عدم سوء پیشینه برای اعضای هیئت مدیره و بازرسین
شایان ذکر است ، هزینه ثبت شرکت ، هزینه های مختلفی مانند : هزینه درخواست گواهی عدم سوء پیشینه و کپی برابر اصل مدارک ، هزینه تعیین و استعلام نام شرکت ، هزینه تنظیم اساسنامه شرکت + اوراق ثبتی ، هزینه پستی شرکت ، هزینه حق الثبت ، هزینه حق الدرج یا درج در رومه محلی ، هزینه پاکت ، پوشه و هزینه رومه رسمی کل کشور را شامل می شود.



شرکت تضامنی شرکتی است بین دو یا چند شریک به منظور امور تجاری که در آن در صورتی که دارایی شرکت در زمان انحلال برای تادیه دیون کافی نباشد، هر شریک مسئول تادیه کلیه دیون است و سرمایه شرکا نیز برخلاف شرکت سهامی به قطعات سهم تقسیم نمی شود.
هنگامی که شرکت مقصودی را که برای آن تشکیل شده است ، انجام داده یا انجام آن غیر ممکن شده باشد ، زمانی که شرکت برای مدت معینی تشکیل و مدت مقتضی شده باشد و بالاخره در صورت ورشکستگی شرکت ، شرکت تضامنی منحل می شود.

موارد دیگری که باعث انحلال شرکت می شوند، عبارتند از:
تقاضای فسخ از طرف یکی از شرکاء، ورشکستگی یکی از شرکاء، صدور حکم انحلال از دادگاه ، تراضی تمام شرکاء و در خاتمه فوت یا محجوریت یکی از شرکاء .
شرکاء شرکت تضامنی مکلفند که انحلال خود را با تقدیم مدارک مقرر بدواَ در اداره ثبت شرکت ها به ثبت برسانند و سپس در ظرف ماه اول از تاریخ ثبت ، انحلال آن را به هزینه خود شرکت توسط اداره ثبت محل در رومه رسمی و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت منتشر نمایند.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت انحلال شرکت تضامنی به قرار ذیل است:

1. کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی همه شرکاء و مدیر تصفیه
2. رومه رسمی مربوط به مرحله ثبت شرکت و مرحله آخرین تغییرات شرکت
3. اصل صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که به امضاء شرکاء و مدیر تصفیه رسیده باشد.
4. اگر وکیل دادگستری امور مربوط به ثبت انحلال شرکت را انجام می دهد ، اصل وکالتنامه نیز لازم است.
5. چنانچه مجمع عمومی فوق العاده با حضور کلیه شرکاء تشکیل نشده و بلکه با حضور اکثریت شرکاء باشد ، ارائه اصل رومه کثیرالانتشار شرکت که حاکی از رعایت تشریفات دعوت از مجمع عمومی فوق العاده است اامی است.
در رابطه با انحلال شرکت تضامنی به موارد ذیل توجه فرمایید:

- شرکت تضامنی پس از انحلال باید تصفیه شود. امر تصفیه در شرکت تضامنی با مدیر یا مدیران شرکت می باشد مگر آنکه شرکای ضامن ، اشخاص دیگری را از خارج یا از بین خود برای تصفیه معین نمایند . در صورت عدم توافق سایر شرکاء با اشخاص تعیین شده ، دادگاه عمومی ، اشخاصی را برای امر تصفیه تعیین خواهد کرد.
- اسامی مدیرانی که غیر از مدیران شرکت باشند، باید در اداره ثبت شرکت ها در تهران و در دایره ثبت شرکت ها در شهرستان ها به ثبت و آگهی برسد.
- از کارهایی که مدیر تصفیه مکلف به اجرای آن می باشد، خاتمه دادن به کارهای جاری شرکت و اجرا نمودن تعهدات شرکت می باشد و در صورت نیاز می تواند برای اجرای تعهدات شرکت معاملات جدیدی نیز بنمایند. از جمله کارهای دیگر مدیر تصفیه وصول مطالبات شرکت تضامنی و تقسیم دارایی شرکت می باشد. آن قسمت از دارایی شرکت که در مدت تصفیه مورد نیاز نمی باشد ، به طور موقت بین شرکاء تقسیم می شود.
- دفاتر هر شرکتی که منحل شده با نظر مدیر ثبت اسناد در محل معینی از تاریخ ختم تصفیه تا ده سال محفوظ خواهد ماند . ضمناَ مدت مرور زمان در دعاوی مطروحه از طرف اشخاص ثالث علیه شرکاء یا وراث آن ها راجع به معاملات شرکت در صورتی که شرکاء یا وراث قانوناَ مسئول باشند ، 5 سال است .
- مبدا مرور زمان از روزی است که انحلال شرکت تضامنی یا استعفاء شریک یا اخراج او از شرکت در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رسیده و در رومه رسمی آگهی شود. چنانچه طلب پس از ثبت و آگهی مزبور قابل مطالبه شده باشد، مرور زمان از روزی شروع می شود که طلبکار حق مطالبه پیدا کرده باشد.
- مرور زمان پیش بینی شده در ماده 219 ق. ت که مدت آن 5 سال است، مانند سایر مرور زمان های مندرج در قانون تجارت ، قاعده خاص بوده و به قوت خود باقی است و با احراز شرایط ذیل جاری می گردد :
الف. دعوی شخص ثالث علیه شرکای شرکت تضامنی یا وراث آن ها باشد.
ب. شرکاء یا وراث آن ها قانوناَ مسئول قرار داده شده باشند.
ج. دعوی شخص ثالث راجع به معاملات ( تعهدات ) شرکت باشد.




بومهن شهری در 30 کیلومتری شرق تهران و جزو شهرستان پردیس است. این شهر، به دلیل ماهیت خود، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. آب و هوای مناسب ، وجود اماکن زیارتی و تاریخی ، مجاورت آن با پایتخت و وقوع آن بر سر راه دو جاده مهم ترانزیتی هراز و فیروزکوه تنها قسمتی از ظرفیت های بومهن می باشد.

با توجه به توانمندی های بومهن ، ممکن است ساکنان این شهر یا دیگر هموطنان عزیز بخواهند به سرمایه گذاری و راه اندازی شرکت در این شهر بپردازند. ثبت شرکت در بومهن بهترین و مطمئن ترین روش جهت شروع انواع فعالیت اقتصادی در بومهن می باشد. شما با داشتن شرکت، شخصیت حقوقی خواهید داشت و می توانید در مناقصات و مزایدات و پروژه های دولتی شرکت کنید.
اینک این پرسش مطرح می شود که برای ثبت شرکت در بومهن چه اقداماتی باید انجام داد؟ در مقاله حاضر تلاش شده تا ضمن معرفی انواع شرکت های تجاری، به بررسی مراحل ثبت شرکت بپردازیم . خوانندگان محترم جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :
- مراحل ثبت شرکت از "الف" تا " ی "
- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت
- نکات کلیدی در انتخاب نام شرکت

انواع شرکت های تجاری
هر یک از شرکت های تجاری برای اهداف خاصی شکل یافته اند ، به همین جهت اگر انواع آن ها را درست بشناسیم بهتر می توانیم به هدفی که با ثبت شرکت قصد رسیدن به آن را داریم دست پیدا کنیم.
به موجب ماده 20 قانون تجارت ، شرکت های تجاری به انواع ذیل تقسیم شده اند :
1- شرکت سهامی ( شامل سهامی عام و سهامی خاص )
2- شرکت های با مسئولیت محدود
3- شرکت های تضامنی
4- شرکت های نسبی
5- شرکت های مختلط سهامی
6- شرکت های مختلط غیرسهامی
7- شرکت های تعاونی ( شامل تولید، مصرف ، اعتبار ، وام و روستایی )
انتخاب نوع شرکت ، به اهداف شرکت ، تعداد شرکا ، موضوع فعالیت شرکت و فعالیت و تخصص شما بستگی دارد.
ثبت شرکت سهامی خاص در بومهن :

از میان شرکت های تجاری ، بیشترین آمار ثبت شرکت ، به شرکت سهامی خاص و با مسئولیت محدود اختصاص دارد . شرکت سهامی خاص، شرکتی است که تمام سرمایه آن در موقع تاسیس منحصراَ به وسیله موسسین تامین می گردد.
تشریفات تشکیل شرکت سهامی خاص :
برای تشکیل شرکت سهامی خاص رعایت نکات ذیل اامی است :
1. اساسنامه شرکت که باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
2. اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی آن که نباید کم تر از 35% کل سهام باشد.
همچنین در تادیه و تقویم سرمایه غیرنقدی و تفکیک آن در اظهارنامه و ذکر سهام ممتازه در صورت وجود چنین سهامی .
3. انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت که باید در صورت جلسه ای قید و به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
4. قبول سمت مدیریت و بازرسی
5. ذکر نام رومه کثیرالانتشار جهت درج آگهی های شرکت .
خصوصیات شرکت سهامی خاص :
سرمایه شرکت به هنگام تاسیس نباید کمتر از یک میلیون ریال باشد و نیز شرکای شرکت نباید کمتر از 3 نفر باشند.
سهام شرکت ، قابل معامله در بازار بورس نمی باشد و نقل و انتقال سهام شرکت ، مشروط به موافقت مدیران یا مجامع عمومی صاحبان سهام است. ضمناَ این شرکت نمی تواند مبادرت به صدور اوراق قرضه نماید.
ثبت شرکت با مسئولیت محدود در بومهن:

شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد ، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.
خصوصیات شرکت با مسئولیت محدود :
شرکت سهامی خاص با حداقل سه سهامدار تشکیل می گردد . در شرکت با مسئولیت محدود هیچ گونه حداقل سرمایه ای پیش بینی نشده و اام قانونی ارائه مدارک در این زمینه به اداره ثبت شرکت ها برای موسسین وجود ندارد، فقط اقرار موسسین به میزان سرمایه و پرداخت آن به صندوق شرکت یا هیات مدیره در شرکت نامه کافی خواهد بود.
شرکت با مسئولیت محدود به وسیله یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیرموظف که ممکن است خارج از شرکاء هم باشند برای مدت محدود یا نامحدود اداره می شود.
تشکیل شرکت با مسئولیت محدود :
همان طور که اشاره شد ، با وجود اینکه در قانون تجارت برای سرمایه شرکت با مسئولیت محدود حداقل سرمایه ای پیش بینی نشده ، ولی با این حال شرکت با مسئولیت محدود زمانی تشکیل می شود که کلیه سرمایه نقدی آن تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد.
برابر مواد 100 و 96 قانون تجارت ، شرکاء می توانند سهم الشرکه خود را به طور غیرنقدی به شرکت پس از تقویم تسلیم نمایند و این امر باید در شرکتنامه نیز قید گردد. بدیهی است شرکاء مزبور نسبت به قیمت آن در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند.
مطابق ماده 94 ق. ت حداقل شرکاء شرکت با مسئولیت محدود 2 نفر تعیین گردیده ولی قانونگذار حداکثر شرکاء را پیش بینی ننموده است .
برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود ، شرکاء مکلف به تنظیم شرکتنامه و امضاء آن می باشند. برابر بند 2 ماده 47 قانون ثبت اسناد و املاک با اصلاحات بعدی ، صلحنامه و هبه نامه و شرکتنامه باید طبق سند رسمی تنظیم گردد. از طرف دیگر، شرکت های تجاری باید به موجب شرکتنامه رسمی تشکیل شوند.
مطابق ماده 197 ق. ت ظرف ماه اول تشکیل هر شرکت ، خلاصه شرکتنامه و منضمات آن طبق نظامنامه وزارت عدلیه اعلان خواهد شد و نیز برابر ماده 196 ق. ت ، اسناد و نوشته جاتی که برای به ثبت رسیدن شرکت لازم است در نظامنامه وزارت عدلیه معین می شود.
نظامنامه مندرج در مواد فوق باید در تهران در دایره ثبت شرکت ها و در خارج از تهران در اداره ثبت اسناد مرکز اصلی شرکت به ثبت برسد و طبق ماده 3 نظامنامه ، تسلیم تقاضانامه در دو نسخه اامی است و علاوه بر آن در شرکت های با مسئولیت محدود باید یک نسخه مصدق از اساسنامه ( اگر باشد ) ، یک نسخه مصدق از شرکتنامه ، اسامی شریک یا شرکایی که برای اداره شرکت تعیین شده اند و بالاخره نوشته ای به امضاء مدیر شرکت حاکی از پرداخت تمام سرمایه نقدی و سرمایه غیرنقدی با تعیین قیمت حصه های غیرنقدی نیز تقدیم گردد.
پس از ثبت شرکت ، متصدی ثبت باید نسخه ثانی تقاضانامه را با قید تاریخ و نمره ثبت ، امضاء و به مهر اداره ور نموده و به متقاضی بدهد ، این سند ، سند ثبت محسوب خواهد شد ، متعاقباَ در ظرف ماه اول ثبت هر شرکت خلاصه شرکتنامه و منضمات آن توسط اداره ثبت محل در رومه رسمی و یکی از رومه های کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت به هزینه خود شرکت منتشر می گردد.
ثبت شرکت سهامی عام در بومهن :

شرکت سهامی عام ، شرکتی که قسمتی از سرمایه اولیه آن توسط موسسین تامین می شود و قسمت دیگری باید به عرضه عمومی گذاشته شود تا توسط اشخاصی که مایل باشند ، تامین شود. به عبارت دیگر :
- موسسین ، قسمتی از سرمایه شرکت را قبل از تاسیس ، خریداری ( پذیره نویسی ) می کنند.
- تامین بخشی از سرمایه شرکت سهامی عام از سوی عموم را پذیره نویسی گویند. پذیره نویسی یک عمل تجاری نیست.
ثبت شرکت تعاونی در بومهن :

شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان ، موافق اصولی که در قانون شرکت های تعاونی مصوب 9 / 4/ 1352 مصرح است ، تشکیل می شود.
ملاحظه می شود که شرکت تعاونی بر پایه اصول تعاون تشکیل می شود و هدف آن رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی شرکا است که از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری شرکا که در شرکت تعاونی اعضا نامیده می شوند، صورت می گیرد.
ثبت شرکت تضامنی در بومهن:

به موجب ماده 116 قانون تجارت : شرکت تضامنی، شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود . اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.
هر قراری که بین شرکا برخلاف این ترتیب داده شده باشد، در مقابل اشخاص ثالث، کان لم یکن خواهد بود.
ثبت شرکت نسبی در بومهن :

ماده 3 قانون تجارت شرکت نسبی را چنین تعریف نموده است :
شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته.
در شرکت نسبی که یکی از شرکت های اشخاص محسوب است و بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل می شود هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای که در شرکت گذاشته مسئولیت دارد. در این نوع شرکت قانونگذار از کلمه " میزان سهم " یا " میزان سرمایه " استفاده ننموده است بلکه از کلمه " نسبت " استفاده نموده است.
ثبت شرکت مختلط سهامی در بومهن:

شرکت مختلط سهامی، شرکتی است بین یک یا چند شریک ضامن از یک سو و دو یا چند شریک سهامی از سوی دیگر، به منظور امور تجاری، که در آن در صورتی که دارایی شرکت در زمان انحلال برای تادیه دیون کافی نباشد، هر شریک ضامن مسئول تادیه کلیه دیون است، ولی مسئولیت شریک سهامی، فقط به میزان سهام او در شرکت است. در این شرکت سرمایه شرکاء سهامی، به صورت سهام در می آید، اما سرمایه شرکاء تضامنی به صورت سهام در نمی آید. ( ماده 162 ق. ت )
این شرکت به صورت همزمان و توامان از یک سو و برای عده ای، برخی از اوصاف و مزیت های شرکت تضامنی را داراست و از سوی دیگر و برای عده ای دیگر، برخی از اوصاف و مزیت های شرکت سهامی را .
ثبت شرکت مختلط غیرسهامی در بومهن :

به موجب ماده 141 قانون تجارت : " شرکت مختلط غیرسهامی، شرکتی است که برای امور تجاری، تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود، بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن، مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذاشته و یا بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت ( شرکت مختلط ) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود ".
مراحل ثبت شرکت در بومهن

ثبت شرکت دارای روند حقوقی و قانونی خاصی است. در ذیل به بررسی این مراحل می پردازیم.
1- ثبت نام اولیه در سامانه اداره ثبت شرکت ها و تنظیم اوراق ثبتی
2- اعلام تاییدیه نام شرکت در سامانه
3- ارسال اوراق به اداره ثبت شرکت ها از طریق پست
4- بررسی مدارک توسط کارشناس اداره ثبت شرکت ها
5- در صورت بلامانع بودن صدور آگهی تاسیس شرکت
6- تخصیص شماره ثبت و شناسه ملی برای درخواست ثبت
7- ارسال آگهی جهت انتشار در رومه رسمی کشور
8- انجام امور تشکیل پرونده مالیاتی و اخذ کد اقتصادی و پلمپ دفاتر تچاری پس از ثبت شرکت





 

سرمایه شرکت را می توان از طریق صدور سهام جدید و یا از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود افزایش داد. تادیه مبلغ اسمی سهام جدید به یکی از طرق ذیل امکان پذیر است :
1. پرداخت مبلغ اسمی سهم به نقد
2. تبدیل مطالبات نقدی حال شده اشخاص از شرکت به سهام جدید
3. انتقال سود تقسیم نشده یا اندوخته یا عواید حاصله از اضافه ارزش سهام جدید به سرمایه شرکت
4. تبدیل اوراق قرضه به سهام

توجه داشته باشید که فقط در شرکت سهامی خاص تادیه مبلغ اسمی سهام جدید به غیرنقد نیز مجاز است.
مجمع عمومی فوق العاده به پیشنهاد هیات مدیره پس از قرائت گزارش بازرس یا بازرسان شرکت در مورد افزایش سرمایه شرکت اتخاذ تصمیم می کند. پیشنهاد هیات مدیره راجع به افزایش سرمایه باید متضمن توجیه وم افزایش سرمایه و نیز شامل گزارشی درباره امور شرکت از بدو سال مالی در جریان و اگر تا آن موقع مجمع عمومی نسبت به حساب های سال مالی قبل تصمیم نگرفته باشد حاکی از وضع شرکت از ابتدای سال مالی قبل باشد. گزارش بازرس یا بازرسان باید شامل اظهار نظر درباره پیشنهاد هیات مدیره باشد.
هیات مدیره مکلف است در هر نوبت پس از عملی ساختن افزایش سرمایه حداکثر ظرف یک ماه مراتب را ضمن اصلاح اساسنامه در قسمت مربوط به مقدار سرمایه ثبت شده شرکت به مرجع ثبت شرکت ها اعلام کند تا پس از ثبت جهت اطلاع عموم آگهی شود.
برای ثبت افزایش سرمایه شرکت های سهامی خاص فقط تسلیم اظهارنامه به ضمیمه مدارک ذیل به مرجع ثبت شرکت ها کافی خواهد بود :
1. صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که افزایش سرمایه را تصویب نموده یا اجازه آن را به هیات مدیره داده است و در صورت اخیر صورتجلسه هیات مدیره که افزایش سرمایه را مورد تصویب قرار داده است.
2. برای ثبت افزایش سرمایه شرکت سهامی خاص ، یک نسخه ای از رومه ای که آگهی مذکور در آن نشر گردیده اامی است.
3. اظهارنامه مشعر بر فروش کلیه سهام جدید و در صورتی که سهام جدید امتیازاتی داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه قید شود.
4. در صورتی که قسمتی از افزایش سرمایه به صورت غیرنقد باشد باید تمام قسمت غیرنقد تحویل گردیده و به تصویب مجمع عمومی فوق العاده رسیده باشد. مجمع عمومی فوق العاده در این مورد با حضور صاحبان سهام شرکت و پذیره نویسان سهام جدید تشکیل شده یک نسخه از صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده باید به اظهارنامه مذکور ضمیمه شود.
نکته : اظهارنامه های مذکور در این ماده باید به امضاء کلیه هیات مدیره رسیده باشد.
• چند نکته قانونی :
- وجوهی که به حساب افزایش سرمایه تادیه می شود باید در حساب سپرده مخصوصی نگاهداری شود. تامین و توقیف و انتقال وجوه مزبور به حساب های شرکت ممکن نیست مگر پس از به ثبت رسیدن افزایش سرمایه شرکت .
- در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام افزایش سرمایه شرکت را از طریق تبدیل مطالبات نقدی حال شده اشخاص از شرکت تصویب کرده باشد سهام جدیدی که در نتیجه اینگونه افزایش سرمایه صادر خواهد شد با امضاء ورقه خرید سهم توسط طلبکارانی که مایل به پذیره نویسی سهام جدید باشند انجام می گیرد.
در این مورد ، پس از انجام پذیره نویسی باید در موقع به ثبت رسانیدن افزایش سرمایه در مرجع ثبت شرکت ها صورت کاملی از مطالبات نقدی حال شده بستانکاران پذیره نویس را که به سهام شرکت تبدیل شده است به ضمیمه رونوشت اسناد و مدارک حاکی از تصفیه آنگونه مطالبات که بازرسان شرکت صحت آن را تایید کرده باشند همراه با صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده و اظهارنامه هیات مدیره مشعر بر این که کلیه این سهام خریداری شده و بهای آن دریافت شده است به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود.
- در شرکت های سهامی خاص پس از اتخاذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام جدید باید مراتب از طریق نشر آگهی در رومه کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به مبلغ افزایش سرمایه و مبلغ اسمی سهام جدید و حسب مورد مبلغ اضافه ارزش سهم و تعداد سهامی که هر صاحب سهم به نسبت سهام خود حق تقدم در خرید آن ها را دارد و مهلت پذیره نویسی و نحوه پرداخت ذکر شود. در صورتی که برای سهام جدید شرایط خاصی در نظر گرفته شده باشد چگونگی این شرایط در آگهی قید خواهد شد.

آخرین مطالب

آخرین جستجو ها

Willa's memory gashtenavid tramunsagte دانلود آهنگ جدید ventichande Jeffrey's blog وبلاگ باغ تنگه «باقرتنگه» baghertange/baghtanghe veblog tefewacoss ... کلاس خصوصی ریاضی یاسوج ... راهنمایان تور